Λούβρο: Εργαζόμενοι απεργούν γιατί έχουν εξαντληθεί από τις συνθήκες εργασίας

Τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025, οι εργαζόμενοι του Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι ξεκίνησαν μια απεργία που έχει ήδη καθηλώσει. Συζητήσεις, ουρές επισκεπτών και, γιατί όχι, αναμνήσεις ταξιδιωτών από όλο τον κόσμο. Σε έναν χώρο που κανονικά αντιπροσωπεύει την κορύφωση της τέχνης, της ιστορίας και του πολιτισμού, αυτή τη φορά η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους πίσω από τα έργα, αυτούς που φροντίζουν, προστατεύουν και υποδέχονται κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες.

Από νωρίς το πρωί, οι αίθουσες του Λούβρου άνοιξαν με καθυστέρηση ή και καθόλου. Καθώς τα μέλη των τριών μεγαλύτερων συνδικάτων CGT, Sud και CFDT προχώρησαν σε κυλιόμενη απεργία, δηλώνοντας ότι «έχουμε εξαντληθεί». Οι εργαζόμενοι δε διαμαρτύρονται απλά για ένα περιστασιακό άγχος ή μια κακή εβδομάδα. Μιλούν για χρόνια πίεσης, υποστελέχωσης και εξαντλητικών συνθηκών εργασίας που έχουν συσσωρευτεί σε ένα από τα πιο εμβληματικά μουσεία του κόσμου.

Η απεργία αυτή δεν έρχεται από το πουθενά έχει ουσία. Το Λούβρο έχει βιώσει μια σειρά από σοβαρές προκλήσεις μέσα στη χρονιά. Από μια πρωτοφανή ληστεία στις 19 Οκτωβρίου, όταν τέσσερις δράστες κατάφεραν να αφαιρέσουν βασιλικά κοσμήματα αξίας περίπου 88 εκατομμυρίων ευρώ μέσα σε λίγα λεπτά, μέχρι και μια σοβαρή διαρροή νερού που προκάλεσε ζημιές σε εκατοντάδες βιβλία στην αιγυπτιακή συλλογή. Επιπλέον, ένα τμήμα της συλλογής αρχαίων ελληνικών κεραμικών έκλεισε λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια της οροφής.

Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι οι περικοπές προσωπικού έχουν πλήξει σημαντικά τις εργασιακές συνθήκες. Συγκεκριμένα, περίπου 200 θέσεις έχουν χαθεί από το 2015, πολλές εκ των οποίων αφορούσαν κρίσιμες υπηρεσίες όπως η ασφάλεια. Οι συνδικαλιστές επισημαίνουν ότι σε έναν χώρο τόσο μεγάλο και απαιτητικό, η υποστελέχωση οδηγεί σε συνεχή πίεση και εξουθένωση.

Η απεργία θέτει επίσης ευρύτερα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα οι πολιτιστικοί χώροι, κάτω από την πίεση των ετήσιων 8,7 εκατομμυρίων επισκεπτών που προσελκύει το Λούβρο.Αριθμός που το καθιστά το πιο πολυσύχναστο μουσείο του κόσμου. Οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι εδώ και χρόνια το μουσείο λειτουργεί στα όρια των δυνατοτήτων του, και η πρόσφατη αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων για επισκέπτες εκτός ΕΕ κατά 45% έγινε το «κερασάκι στην τούρτα» μιας ήδη έντονης κριτικής για διαχείριση και χρηματοδότηση.

Αν και οι λόγοι που οδήγησαν στην απεργία είναι σοβαροί, η κινητοποίηση δε θέλει να χτυπήσει το μουσείο ως σύμβολο, αλλά να φωτίσει την ανθρώπινη πλευρά ενός οργανισμού που για πολλούς φαντάζει σχεδόν μύθος. Στο επίκεντρο δεν είναι απλώς οι πίνακες ή τα αγάλματα. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό είναι οι άνθρωποι που σηκώνουν καθημερινά το βάρος της λειτουργίας του. Αυτό το «έχουμε εξαντληθεί» είναι μια υπενθύμιση πως πίσω από κάθε στοά, πίσω από κάθε διευθυντήριο εισιτηρίων και πίσω από κάθε νόμο για την προστασία του παρελθόντος, υπάρχουν άνθρωποι με όρια, αντοχές και δικαιώματα.