Ο Λάκης Λαζόπουλος θα ήταν εκείνος ο τύπος στην παρέα που ξαφνικά θα έλεγε «να πω κάτι;» κάνοντας μετά μπουρλότο τα πάντα. Αυτή τη φορά, το “κάτι” αφορούσε τον Γιώργο Λιάγκα και, φυσικά, έγινε θέμα. Γιατί, μεταξύ μας, ο Λιάγκας δε χρειάζεται και πολλά για να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα.
«Το κάτω σκαλοπάτι του πονηρού είναι η κουτοπονηριά. Το πάνω… η κακία. Εκεί κινείσαι»
Ας το πάρουμε από την αρχή. Η αφορμή; Ο Λαζόπουλος, στην πρεμιέρα του Αλ Τσαντίρι Νιουζ, έκανε άνοιγμα με στίχους από τον «Καραγκιόζη», χάρισε χιούμορ και μετά πήγε στην επικαιρότητα, όπως μόνο αυτός ξέρει. Πιάνοντας το θέμα του Ρούτσι και μιλώντας για όλα όσα έγιναν στην παραμονή του στο Σύνταγμα, την απεργία πείνας, το μπλέξιμο με την υπόθεση Μπισμπίκη και τον σχολιασμό αυτής από τις πρωινές εκπομπές, έπιασε τον διάλογο Λιάγκα-Μπαλάσκα, με τον δεύτερο να αποκαλεί τον Μπισμπίκη ανόητο και τον πρώτο να εξηγεί πως “αυτή η λέξη είναι βαριά και δεν την υιοθετεί”. Καπάκια, πλάνο του Λιάγκα να αποκαλεί τον Μπισμπίκη “βλαξ” για το ίδιο θέμα.
Συνέχισε με τη νουθεσία του στη Βανδή και τη σκηνή του περιπολικού που είναι και δεν είναι ταξί, και ουσιαστικά παρέθεσε με τον δικό του τρόπο την ελαφριά ειρωνεία της υπόθεσης. Πονηρός ο Λιάγκας για τον Λαζόπουλο λοιπόν, που βαδίζει ανάμεσα σε κακία και κουτοπονηριά.
«Εσύ νομίζεις ότι είσαι έξυπνος, αλλά είσαι πονηρός και μπερδεύεσαι. Το κάτω σκαλοπάτι του πονηρού είναι η κουτοπονηριά. Το πάνω σκαλοπάτι του πονηρού είναι η κακία. Εκεί κινείσαι, στα 3 αυτά σκαλοπάτια».
Ο Λιάγκας; Σιωπή. Μια ασυνήθιστη σιωπή, μιας και μας έχει συνηθίσει σε άμεσες και καυστικές απαντήσεις απέναντι σε πρόσωπα τόσο μεγάλης επιρροής σαν τον Λαζόπουλο, που αναφέρονται στο άτομό του.
Ο Μπαλάσκας, ωστόσο, τοποθετήθηκε δημόσια, λέγοντας ότι θαυμάζει και σέβεται τον Λαζόπουλο παρά κάποιες προσωπικές διαφωνίες, τονίζοντας πως είναι βαρύς ο χαρακτηρισμός του Λαζόπουλου προς εκείνον “ακροδεξιός” και “πιθανώς κατευθυνόμενος”, όταν σε άλλο σημείο της εκπομπής, ο Λαζόπουλος ανέφερε ότι συμμετέχει στην προσπάθεια της κυβέρνησης να στραφεί προς την ακροδεξιά.
Τι σημαίνει όλο αυτό; Πρώτον, ότι η τηλεόραση στην Ελλάδα δυσκολεύεται να κρατήσει πλέον τα προσχήματα κι εκτίθεται. Δεύτερον, η ειρωνεία της θεματολογίας του Λιάγκα και πολλών άλλων παρουσιαστών που ουσιαστικά παίζουν μπάλα ένα θέμα ανάμεσα στην ακραία και την κοινώς αποδεκτή άποψη, που είναι πια μια έκδηλη τακτική. Ο Λαζόπουλος το έθιξε. Το κοινό μένει να το κρίνει.
Πάντως, το κοινό στο στούντιο γέλασε, γιατί κάπου συμφώνησε, κάπου αναγνώρισε δίκιο, κάπου όμως ένιωσε κι αμήχανα γιατί αυτού του είδους ο σχολιασμός μας κάνει να βλέπουμε το δέντρο. Γιατί πραγματικά, δε μας νοιάζει η «μη αριστερή Βανδή» που ερωτεύτηκε «τον αριστερό Μπισμπίκη», και που σε αυτό θέλησε έμμεσα να σταθεί ο Λιάγκας (κατά τον Λαζόπουλο).
Μπορεί ως έναν βαθμό να ήταν διασκεδαστικό, μα ταυτόχρονα ήταν κι ενοχλητικό, για όσους πιστεύουν ότι η τηλεόραση, όταν ασχολείται με τόσο σοβαρά ζητήματα, πρέπει αντί να παριστάνει ότι είναι κάτι, να είναι όντως.
Συντάκτης: Ράνια Λιάσκου
