Ένα μικρό σοκ συνέβη στους φανς των Simpsons, καθώς μετά από σχεδόν 37 σεζόν, σβήνει ένας από τους πιο διακριτικούς αλλά σταθερά αγαπημένους χαρακτήρες της σειράς. Ο λόγος για την Alice Glick, «φεύγει» οριστικά από το Springfield. Είναι από εκείνες τις στιγμές που σε πιάνουν απροετοίμαστο, όχι επειδή πρόκειται για κάποιον πρωταγωνιστή, αλλά γιατί είναι ένας άνθρωπος που έχει γίνει part του σκηνικού, σαν το παγκάκι της πλατείας που δεν του δίνεις σημασία μέχρι τη μέρα που το βλέπεις να λείπει. Η Alice εμφανίστηκε πρώτη φορά στη 2η σεζόν, στο επεισόδιο «Three Men and a Comic Book», όταν ο Bart έκανε δουλειές για να βγάλει χαρτζιλίκι. Μικρός ρόλος, κλασική γιαγιά του Springfield, αλλά αρκούσε μια εμφάνιση για να γίνει μόνιμη κάτοικος στο φανταστικό μας σύμπαν.
Και όμως, στο επεισόδιο της 37ης σεζόν «Sashes to Sashes», η σειρά αποφασίζει να της κλείσει οριστικά τον κύκλο. Η Alice πεθαίνει ξαφνικά μέσα στην εκκλησία, ενώ παίζει ένα όργανο. Δεν είναι ένας θάνατος δραματικός για να σοκάρει είναι σιωπηλός, σχεδόν τρυφερός, σαν να έπεσε μια κουρτίνα πάνω από έναν χαρακτήρα που υπήρχε πάντα εκεί, χωρίς ποτέ να φωνάζει. Ο εκτελεστικός παραγωγός, Tim Long, σχολίασε μάλιστα ότι «με έναν τρόπο θα ζει για πάντα μέσα από τη μουσική της, αλλά με έναν άλλο, πιο σημαντικό τρόπο, είναι νεκρή… σαν καρφί». Ξερό χιούμορ, όπως πάντα στους Simpsons.
Τα social media πήραν φωτιά. Κανείς δεν περίμενε ότι μετά από τόσα χρόνια, ένας χαρακτήρας τόσο παλιός, τόσο διακριτικός, θα είχε τέτοιο συναισθηματικό βάρος. «Αναπαύσου εν ειρήνη, κυρία Glick», γράφουν πολλοί. Ένας άλλος χρήστης φωνάζει σχεδόν πανικόβλητος «Κάποιος να ενημερώσει το wiki των Simpsons για την Alice Glick!». Και φυσικά, υπάρχουν και εκείνοι που το βλέπουν πιο σφαιρικά «Πρώτα ο Larry, τώρα η Alice. Οι Simpsons σκοτώνουν τους πάντες». Και ίσως κάπου εκεί να βρίσκεται η αλήθεια. Όσο οι σεζόν συνεχίζονται, και ναι, η σειρά έχει ανανεωθεί κι άλλο, τόσο οι δημιουργοί φαίνεται να τολμούν να αγγίξουν θέματα που παλιότερα άφηναν στο ράφι. Γιατί όσο αστείο κι αν είναι το Springfield, παραμένει ένας κόσμος που αλλάζει. Και σε έναν κόσμο που αλλάζει, κάποιοι φεύγουν.
Το ενδιαφέρον είναι πως η Alice δε φεύγει έτσι απλά. Αφήνει πίσω της την περιουσία της στο δημοτικό σχολείο του Springfield, για να στηριχτεί ένα νέο μουσικό πρόγραμμα. Η μουσική, δηλαδή, που τη συνόδευε όλα αυτά τα χρόνια, γίνεται κληρονομιά για τα παιδιά της πόλης. Μια λεπτομέρεια που κάνει το αντίο πιο γλυκόπικρο, σαν ένα χαμόγελο που προλαβαίνεις να δεις πριν κλείσει μια πόρτα.
Η απόφαση να «πεθάνει» η Alice έχει μια μεγαλύτερη σημασία από ό,τι ίσως φαίνεται. Η σειρά, μετά από σχεδόν 40 χρόνια, νιώθει την ανάγκη να εξελιχθεί. Να θυμίσει ότι δεν είναι απλά αθάνατες κίτρινες φιγούρες που επαναλαμβάνουν αστεία, αλλά ένας ζωντανός κόσμος που έχει παρελθόν, παρόν και, όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε, και απώλειες. Ο θάνατός της δεν είναι ένα φτηνό σεναριακό κόλπο. Είναι μια επιλογή με συνέπεια, μια υπενθύμιση ότι ακόμα και ο πιο μικρός, ο πιο φαινομενικά «δεύτερος» χαρακτήρας, έχει ιστορία, διαδρομή και έναν δικό του τρόπο να αφήνει σημάδι.
Και ίσως αυτό είναι που συγκίνησε τόσο το κοινό. Όχι ότι «πέθανε» η Alice Glick. Αλλά ότι, με έναν περίεργο τρόπο, το Springfield ένιωσε για πρώτη φορά μετά από καιρό λίγο πιο ανθρώπινο. Όπως όταν σε μια παρέα που κρατάει χρόνια, κάποιος λείψει απότομα. Ναι, η παρέα συνεχίζεται. Ίσως να γελάτε, να λέτε αστεία, να συνεχίζετε την καθημερινότητα. Αλλά πάντα θα υπάρχει εκείνο το κάθισμα που κάποτε ήταν κατειλημμένο και τώρα δεν είναι.
Συντάκτης: Ράνια Λιάσκου
