Αν τα ερωτικά τρίγωνα σου φαίνονταν μπερδεμένα, περίμενε μέχρι να γνωρίσεις το polycule. Σκέψου το σαν ένα ερωτικό τρίγωνο που πήρε στεροειδή, πολλαπλασιάστηκε και κατέληξε να μοιάζει περισσότερο με χημικό μόριο. Όχι, δεν είναι σενάριο από σαπουνόπερα είναι ένας όρος που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται οι σχέσεις στον κόσμο της πολυσυντροφικότητας.
Η λέξη προέρχεται από το poly- (πολύ) και το molecule (μόριο). Κάθε άτομο είναι ένας κόμβος, και οι σχέσεις του είναι οι γραμμές που τον συνδέουν με τους υπόλοιπους. Έτσι, ένα polycule μπορεί να είναι ένα μικρό, γλυκό τριγωνάκι ή ένα ολόκληρο πλέγμα ανθρώπων που συνδέονται με τρόπους που καμιά φορά θυμίζουν χάρτη συγκοινωνιών.
Η πολύ συντροφικότητα είναι η βάση του polycule.Για να υπάρχει polycule, πρέπει πρώτα να υπάρχει πολυσυντροφικότητα. Δηλαδή, η επιλογή κάποιων ανθρώπων να έχουν περισσότερες από μία σχέσεις ταυτόχρονα, πάντα με αμοιβαία συναίνεση και ειλικρίνεια. Δεν μιλάμε για «κρυφά παραστρατήματα», αλλά για διαφανείς, ανοιχτές συμφωνίες.
Εκεί ακριβώς μπαίνει στο παιχνίδι το polycule δηλαδή, δεν είναι η ίδια η πολυσυντροφικότητα, αλλά η μορφή που παίρνει όταν τη δεις σαν δίκτυο. Είναι η χαρτογράφηση του «ποιος είναι με ποιον» και «πώς συνδέονται μεταξύ τους».
Πώς όμως μοιάζει ένα polycule στην πράξη;
Ας τα πούμε καλύτερα με παραδείγματα.
Ο Αλέξης εχει σχέση με τη Μαρία και τη Σοφία. Η Μαρία γνωρίζει παράλληλα και τον Γιώργο. Όλοι μαζί αποτελούν ένα polycule.
Η Δέσποινα μένει με τον Θάνο, αλλά έχει και μια σχέση εξ αποστάσεως με την Κατερίνα. Η Κατερίνα, με τη σειρά της, βγαίνει με τον Μιχάλη. Και έτοιμο ένα ακόμα παράδειγμα polycule.
Το ενδιαφέρον είναι ότι δε χρειάζεται όλοι να είναι ζευγάρι μεταξύ τους. Αρκεί να υπάρχει μια αλυσίδα που τους συνδέει, και τότε μπαίνουν όλοι στον ίδιο «χάρτη».
Είναι ωραίο αλλά έχει και ένα βαθμό δυσκολίες. Συγκεκριμένα, αν νομίζεις ότι τα polycule είναι μόνο πάρτι και χαμόγελα, ξανασκέψου το. Φυσικά υπάρχει χώρος για πολλή αγάπη, συντροφικότητα και στήριξη, αλλά όσο μεγαλώνει το δίκτυο, τόσο περισσότερη δουλειά χρειάζεται για να κρατηθεί ισορροπημένο.
Ζήλια; Ναι, και βέβαια μπορεί να υπάρξει. Η διαφορά είναι ότι αντιμετωπίζεται με συζήτηση και όχι με μυστικοπάθεια. Χρόνος; Πρέπει να μοιράζεται δίκαια. Δε γίνεται να είσαι παντού και πάντα διαθέσιμος. Πρακτικά ζητήματα; Από το πού θα περάσουν όλοι μαζί τις γιορτές, μέχρι ποιος θα μαγειρέψει για ποιον, η οργάνωση μπορεί να μοιάζει με project management.
Το κλειδί είναι η διαφάνεια και η επικοινωνία. Αν αυτά δεν υπάρχουν, τότε το polycule μοιάζει με γρίφο που κανείς δεν μπορεί να λύσει. Γιατί όμως πρέπει να μας νοιάζει;
Ίσως να μην έχεις βρεθεί ποτέ σε polycule, ούτε να το σκέφτεσαι. Αλλά η ύπαρξη αυτού του όρου μάς δείχνει κάτι σημαντικό, ότι οι σχέσεις δεν είναι όλες ίδιες, ούτε χρειάζεται να χωράνε σε συγκεκριμένα κουτάκια. Για κάποιους ανθρώπους η μονογαμία δουλεύει τέλεια. Για άλλους, το να μοιράζονται αγάπη με περισσότερους από έναν είναι πιο αληθινό και φυσικό.
Το polycule είναι απλώς το λεξιλόγιο που μας επιτρέπει να μιλάμε για αυτές τις διαφορετικές μορφές σχέσης χωρίς να τις ντύνουμε με ταμπού ή προκαταλήψεις. Και τελικά, αυτό που μετράει δεν είναι αν το δίκτυο μοιάζει με μόριο, με αράχνη ή με μετρό, αλλά αν τα άτομα που το αποτελούν νιώθουν καλά, ασφαλή και αγαπημένα.
Στην τελική, το polycule δεν είναι κάτι «εξωτικό» ή ακατανόητο είναι απλώς ένας διαφορετικός τρόπος να ζεις και να μοιράζεσαι την αγάπη, με όποιον – οποία, και όσους-όσες ανθρώπους διαλέξεις στη ζωή σου. Όπως και σε κάθε σχέση, το βασικό συστατικό παραμένει το ίδιο, είναι ο σεβασμός, η ειλικρίνεια και η φροντίδα μεταξύ των ανθρώπων. Αν αυτά υπάρχουν, το δίκτυο, όσο πολύπλοκο κι αν είναι, μπορεί να ανθίσει.
Συντάκτης: Ράνια Λιάσκου
