Θέλοντας και μη, σε αυτή τη ζωή οι φιλίες είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα. Χρειαζόμαστε ανθρώπους δίπλα μας να μας στηρίζουν στα δύσκολα, να χαίρονται με τις χαρές μας, να μας ακούν όταν χρειάζεται και να μας καταλαβαίνουν δίχως να πούμε και πολλά. Παρ’ όλα αυτά, όταν αυτοί οι φίλοι είναι οι ίδιοι μας οι γονείς και τα αδέρφια μας, το πράγμα αποκτά μια άλλη αξία. Μια αξία λίγο πιο μοναδική, λίγο πιο ιδιαίτερη, θα έλεγα.
Λένε ότι την οικογένειά σου δεν τη διαλέγεις, αλλά τους φίλους σου μπορείς να τους διαλέξεις. Και ίσως γι’ αυτό τον λόγο να μην υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να είσαι φίλος με τους γονείς και τα αδέρφια σου. Η οικογένειά μας σίγουρα δεν επιλέγεται, και σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα και με κανέναν. Αντικειμενικά και μόνο, η πρώτη επαφή αγάπης έρχεται από την οικογένειά μας, και όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε την έννοια και τον κύκλο της αγάπης από αυτή. Και όσο τα χρόνια περνάνε, κατά τη διάρκεια της ζωής θα μπουν πολλοί και διάφοροι που θα μας δείξουν και αυτοί με τη σειρά τους την αγάπη τους· εντούτοις, όμως, το αίμα νερό δε γίνεται. Αν καταφέρεις και αποκτήσεις αυτή την πιο φιλική σχέση με τους γονείς σου, τότε θα έλεγα πως έχεις κερδίσει ένα λαχείο στη ζωή.
Ξέρεις, μπορείς να τους μιλήσεις για τα πιο τρελά σου όνειρα, για το πώς ονειρεύεσαι να κατακτήσεις τον κόσμο και να γελάτε για το πώς θα σας καμαρώνουν με ένα μπαστούνι κάτω στο ακροατήριο, ή πάλι πώς θα τρέχουν από πίσω από τα κουτσούβελά σου όταν αποκτήσεις, με το καλό, ένα σαββατόβραδο που θα θυμηθείς πώς είναι να βγαίνεις πάλι και θα τους τα φορτώσεις. Αν δηλαδή βρεθεί «άνθρωπος να σε αντέξει», γιατί από τον καιρό που μπήκες στην εφηβεία, η μάνα σου άλλη κουβέντα δεν έχει σταυρώσει. Και αν ακόμη καταφέρεις και το πας ένα βήμα παρακάτω, και φτάσεις στο σημείο να συζητάς ακόμη και τα προσωπικά σου, να είσαι σίγουρος ότι θα ακούσεις τις καλύτερες συμβουλές που μπορεί να σου δώσει άνθρωπος, μιας και οι γονείς μας μάς γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, έχουν μια άλλη ματιά και κουβαλάνε μια άλλη εμπειρία στην πλάτη τους. Και κάπως έτσι οι γονείς σου γίνονται οι κουλ γονείς της παρέας, που οι φίλοι σου πεθαίνουν να βγουν μαζί τους, γιατί οι ιστορίες τους και οι συμβουλές τους είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να ακούσεις. Μιας και οι γονείς σου δεν είναι απλώς «γονείς», είναι άνθρωποι με χιούμορ, ανάμνηση και καρδιά.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα αδέρφια μας. Τους αιώνιους φίλους μας, τα παντοτινά μας χαμόγελα, τους καλύτερους πλακατζήδες που ξέρεις ότι μια απλή έξοδος παρέα θα καταλήξει σε εμπειρία ζωής, μιας και δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να βγαίνεις με τα αδέρφια σου. Κάπου εκεί στο άκυρο, ένα βράδυ, θα θυμηθείτε τον ομηρικό σας καβγά γύρω στα 10, που πλακωθήκατε για ένα κουτί σοκολάτες, ή γιατί έσπασαν το αγαπημένο βάζο της μάνας σου και το φόρτωσαν σε εσένα. Πέρα από όλα αυτά και άλλα τόσα που μας ενώνουν, στα αδέρφια μας μπορούμε να βρούμε έναν φίλο που δε θα μας κρίνει, που ο καβγάς μας θα διαρκέσει το πολύ 24 ώρες και πίσω από κάθε λέξη θα κρύβεται μια αληθινή αγάπη.
Και τελικά, υπάρχει κάτι πιο όμορφο στον κόσμο από το να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει ένα σπίτι με ανθρώπους που είναι και οικογένεια και φίλοι; Που όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες συγκρούσεις και αν συμβούν, θα μας ενώνει πάντα μια σχέση εξ αίματος. Αδιαμφισβήτητα λοιπόν, αυτή η σχέση είναι ένα δώρο που δε συγκρίνεται με κανένα άλλο, γιατί μπορεί να μας γεμίσει με σιγουριά, δύναμη και μια αγάπη ανιδιοτελή, δίχως όρια.
Υ.Γ. Αφιερωμένο στους ανθρώπους που μας δόθηκαν από τη ζωή και είναι αυτοί που θα διαλέγαμε ξανά και ξανά, αν είχαμε την ευκαιρία.
Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
