Διανύουμε μια εποχή όπου, όσο και να θέλουμε να το παλέψουμε, η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη υποχρεώσεις, άγχος, ένα συνεχές τρέξιμο, κάτι ασταμάτητες προσδοκίες που καμιά φορά άθελά μας θέτουμε. Ανάμεσα, λοιπόν, στο χάος της καθημερινότητας και των μεγαλουπόλεων, προσπαθούμε να βρούμε μια ισορροπία και, κατά κάποιο τρόπο, το νόημα του να περνάμε καλά. Πράγμα που συχνά μας φέρνει στο δίλημμα: τι είναι αυτό που πραγματικά έχει σημασία για να περνάμε καλά και όμορφα; Είναι άραγε το μέρος; Οι συνθήκες ζωής/επιβίωσης; Ή μήπως είναι κάτι πιο απλό και πιο βαθιά ανθρώπινο, όπως η παρέα και οι άνθρωποι που έχουμε δίπλα μας; Άραγε υπάρχει αυτή η μαγεία της συντροφικότητας;
Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα μοιάζουν λίγο πιο δύσκολα όταν είσαι μόνος. Ίσως να είσαι μακριά από την οικογένειά σου, τις σταθερές σου και οτιδήποτε εσύ θεωρείς οικείο. Ίσως να σπουδάζεις, ίσως πάλι να δουλεύεις σε μια ξένη χώρα, σε μια ξένη πόλη. Η μοναξιά χτυπάει κάποιες φορές απρόσκλητα, ειδικά στις γιορτές, στα βράδια που όλα σιωπούν ή στις Κυριακές που μυρίζουν πατρίδα. Κι όμως, μέσα σε αυτό το «μακριά», υπάρχει κάτι που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ξανά κοντά: μια καλή παρέα. Ίσως να είσαι σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Κυψέλη, σε μια φοιτητική εστία στη Γερμανία ή σε ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο. Αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που γελάνε μαζί σου, που θα φάνε μαζί σου μακαρόνια βραδινά, που θα σε ρωτήσουν «είσαι καλά;» και θα το εννοούν, τότε έχεις ήδη βρει κάτι πολύτιμο. Η αλήθεια είναι πως μια καλή παρέα έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει ένα πολύ απλό και αδιάφορο σκηνικό σε μια εμπειρία ζωής, που θα θυμάσαι για χρόνια και θα διηγείσαι στους φίλους, στα παιδιά και ακόμη και στα εγγόνια σου. Μια βραδιά με επιτραπέζια, μια πρόχειρη μακαρονάδα μετά τη δουλειά, μια αγκαλιά μετά από μια δύσκολη μέρα, ακόμη και μια απλή βόλτα για καφέ με παρέα ή μια χαλαρή μάζωξη σε σπίτι μπορεί να μας γεμίσει την ψυχή με χαρά και γέλια.
Προφανώς και οι αναμνήσεις μας δεν εξαρτώνται από τοποθεσίες. Μια απλή αναδρομή στο παρελθόν είναι αρκετή για να διαπιστώσουμε ότι οι πιο όμορφες μας στιγμές δεν έχουν να κάνουν τόσο με το πού ήμασταν, αλλά με το ποιους είχαμε μαζί μας. Ένα αυτοσχέδιο πικνίκ στο μπαλκόνι, μια συζήτηση που ξεκίνησε τυχαία και κράτησε μέχρι το ξημέρωμα, μια εκδρομή χωρίς κανένα πλάνο, σε ένα μέρος που θεωρητικά δε θα πηγαίναμε ποτέ – και κάπως έτσι όλα αποκτούν μια άλλη διάσταση όταν υπάρχει καλή παρέα. Παρ’ όλα αυτά, μια καλή παρέα δεν προσφέρει μόνο διασκέδαση. Εντούτοις, είναι ασφάλεια, αποδοχή, καθώς και ένα περιβάλλον όπου μπορείς να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου. Είναι αυτές οι αγκαλιές που σε ηρεμούν, λέγοντας με τρόπο ότι δεν είσαι μόνος – θα το περάσουμε κι αυτό παρέα. Είναι ένα γέλιο όταν όλα πάνε στραβά και πιστεύεις ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις, ένα «κλάψε να το βγάλεις από μέσα σου» και ο ώμος που χρειάζεσαι για αποκούμπι, και μια σιωπή που δεν είναι άβολη – πόσο μάλλον, σε αφήνει να είσαι ο εαυτός σου.
Αδιαμφισβήτητα, τα μέρη αλλάζουν και τα σκηνικά εναλλάσσονται, οι καταστάσεις μεταλλάσσονται και καμία συνθήκη δε θα είναι ποτέ η ίδια. Αυτό που πραγματικά μένει και μας δίνει το αληθινό νόημα στις στιγμές μας είναι οι άνθρωποι. Η παρέα που θα μας κάνει να γελάσουμε με την καρδιά μας, μέχρι που θα πονέσει η κοιλιά μας. Οι φίλοι μας που θα μας κάνουν, έστω για λίγο, να ξεχάσουμε τα προβλήματά μας, να ξεφύγουμε από το άγχος και τη βαβούρα της καθημερινότητας και θα μας κάνουν να αισθανθούμε ότι ανήκουμε πραγματικά κάπου – και ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή έχεις κάποιον δίπλα σου. Γιατί, τελικά, αυτό που κάνει τη ζωή πιο όμορφη δεν είναι το πού είσαι, αλλά με ποιους τη μοιράζεσαι.
Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
