Το TikTok λέει πως αν σε κάνουν unfollow σε γουστάρουν πολύ - Ισχύει άραγε;

Εδώ και καιρό κυκλοφορεί ένα τρεντ στο τικτοκ που λέει πως αν ένας άντρας σε μπλοκάρει ή σε κάνει ανφόλλου, τότε σημαίνει ότι έχεις μπει πραγματικά στην καρδιά του. Ίσως το συγκεκριμένο τρεντ να έδωσε τροφή στο εγωισμό μας για λίγο, κάπου ανάμεσα στο θυμό και την απορία μας, εάν είμαστε παθούσες. Εντούτοις στην πορεία πιθανόν να αντιληφθήκαμε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει και τόση βάση με την πραγματικότητα.  Ίσως να ακούγεται ως ένα τρεντ αθώο ή πάλι αθεράπευτα ρομαντικό. Εντούτοις, όσο αθώο και αν μας φαίνεται, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια παγίδα ή ένα τρυπάκι. Κάπως έτσι ανάμεσα στην ανασφάλεια και την απελπισία μας, ντύσαμε την απόρριψη ή ακόμη και την ξαφνική διακοπή με ένα μανδύα ρομαντισμού, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Άραγε, ποτέ το μπλοκ και το ανφολλου έγινε απόδειξη συναισθημάτων; Ομολογώ ότι το μπλοκ πονάει, πόσο μάλλον αν προέρχεται από άτομο που μας έχει καψουρέψει. Εντούτοις, πονάει όχι γιατί υποδηλώνει την αγάπη, αλλά επειδή σε αφήνει με ένα γιατί, με άλλες τόσες αμφιβολίες κατά πόσο πράξαμε σωστά ή όχι, καθώς και με ενοχές που προφανώς και δε μας ανήκουν.

Ας το πάρουμε από την αρχή. Το ανφολλου και το μπλοκ δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο πέρα από το γεγονός ότι το άτομο δε θέλει να έχει καμία επαφή και επιθυμεί να αποστασιοποιηθεί για τον α, β λόγο που ίσως να μη μας αφορά και τόσο, μιας και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Επομένως, με ποια λογική μπορεί να γουστάρουμε την ιδέα ότι κάποιος δείχνει την αγάπη του, απομακρύνοντας μας; Αδιαμφισβήτητα λοιπόν το συγκεκριμένο τρεντ τρέφει τοξικές αντιλήψεις, που θέλοντας και μη καλλιεργεί ένα λάθος πρότυπο σε ό,τι αφορά τις σχέσεις. Κατά κάποιο τρόπο το συγκεκριμένο τρεντ προβάλει το μπλοκ ή την απομάκρυνση σε όποια μορφή και αν βρίσκεται, ως ένα σημάδι αγάπης. Προφανώς και καμία αληθινή αγάπη δε συσχετίζεται με τέτοιες συμπεριφορές. Ίσως το μπλοκ να είναι άλλο ένα παιχνίδι, χωρίς όμως να αναιρεί, ότι σε συνδυασμό με το τρεντ, είναι μια μορφή συναισθηματικής κακοποίησης, που παρουσιάζει τη συγκεκριμένη πράξη ως κάτι «χαριτωμένο».

Ίσως στην εποχή μας αποδυναμώνουμε καταστάσεις ή αφαιρούμε τη βαρύτητα που τους αξίζει, εντούτοις καμία αγάπη δε σε πληγώνει επίτηδες, καθώς και καμία απόρριψη δεν μπορεί να δίνει τροφή για αγάπη. Εν μέρει αποδεχόμαστε και κανονικοποιούμε μια μορφή συναισθηματικής κακ0ποίησης, που με τον ένα τρόπο εκτός από το ότι σίγουρα δεν είναι απόδειξη αγάπης και έρωτα, τροφοδοτεί σημάδια χειριστικότητας και ανασφάλειας. Ίσως κατά κάποιο τρόπο μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα παιχνίδια εξουσίας είναι απαραίτητα για να νιώσουμε ότι είμαστε ποθητοί, πράγμα που ξεκάθαρα καλλιεργεί ανασφάλειες. Και προφανώς καμία υγιής σχέση δεν συμπεριλαμβάνει τίποτε από αυτά που προανέφερα, όπως και σαφέστατα δεν υπάρχει τίποτα το ρομαντικό στο να πυροδοτούν τις ανασφάλειες μας.

Ίσως να ακουστεί κλισέ αλλά καμία αγάπη δε φαίνεται σε κανένα μπλοκ και σε κανένα ανφολλου. Το πρόσωπο που ενδιαφέρεται, θα το δείξει με λόγια, με πράξεις, με συνέπεια, δίχως να μας μπερδέψει, δίχως να εξαφανιστεί για να αντιληφθεί τι αισθάνεται, και ξεκάθαρα χωρίς να μας πληγώσει. Και προφανώς, το μπλοκ δεν είναι σημάδι ότι μπήκαμε στην καρδιά κάποιου, αλλά σημάδι ότι δεν έχει χώρο στη δική μας ζωή πλέον.