

Γνώρισαν ο ένας τον άλλον απλά, χωρίς φασαρία. Ο Βασίλης και η Λίνα συναντήθηκαν σε μια τράπεζα γύρω στο 2009— εκείνη ήταν υπάλληλος, εκείνος πελάτης. Ο ίδιος αναφέρθηκε σε αυτή τη στιγμή με μια ατάκα της γιαγιάς της, λέγοντας ότι του είπε «Πήγες για κατάθεση και έφυγες με ανάληψη». Μια απλή στιγμή, από εκείνες που περνάνε απαρατήρητες, αλλά τελικά καθορίζουν τη ζωή μας. Από τότε άρχισε μια σχέση που έμαθε να χτίζεται σιγά-σιγά, με εμπιστοσύνη και σεβασμό.
Για εκείνη και το πώς τον ερωτεύτηκε, ο ίδιος ο Χαραλαμπόπουλος έχει πει: «Νομίζω εκείνη “ερωτεύτηκε” σε εμένα την απλότητά μου. Με γνώρισε, ενώ ήμουν αναγνωρίσιμος. Όταν γνωρίζεις κάποιον αναγνωρίσιμο, σκέφτεσαι ότι θα έχει κάποιο τουπέ, εγώ τίποτα.» Ενώ για την ίδια, έχει αναφέρει πως τη θεωρεί ξωτικό και πως μαγεύει τους ανθρώπους με την καλοσύνη και την ευγένειά της.
Το 2014, στις 7 Ιουνίου, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και η Λίνα Πρίντζου παντρεύτηκαν ήσυχα στη Βενετία, χωρίς πολλά φώτα, με λίγους δικούς τους ανθρώπους. Μια μικρή τελετή, όπως ακριβώς ήθελαν. Απλά, λιτά και χωρίς θόρυβο.Ο Βασίλης μάλιστα χαρακτήρισε τον γάμο ως τετραήμερο ταξίδι στη Βενετία, λέγοντας ότι όλα οργανώθηκαν πολύ διακριτικά έναν χρόνο πριν.
Η Λίνα άφησε τη σταθερή δουλειά της σε τράπεζα και άρχισε να γράφει, να δημιουργεί, όχι για να χωρέσει στη ζωή του Βασίλη, αλλά από την επιθυμία να ζήσει τη δική της ζωή. Κι εκείνος, δίπλα της, στο δικό του μονοπάτι, ο καθένας ακολουθώντας αυτό που του ταιριάζει.
Με τα χρόνια, πήραν και τη μεγάλη απόφαση. Ένα σπίτι στο Πήλιο.
Το σπίτι τους, στις Μηλιές του Πηλίου, είναι κάτι πολύ ξεχωριστό: δεν είναι απλά ένα εξοχικό. Είναι ένα καταφύγιο με πέτρα, δέντρα, φίλους, βιβλία και μια ησυχία που σου γεμίζει την ψυχή. Εκεί περνούν στιγμές που τους ξεκουράζουν από το βουητό της πόλης και τους δίνει χαρά και ζωή! Η Λίνα, μάλιστα, συνηθίζει να κάνει και χειμερινές βουτιές στη θάλασσα· έκανε την πρώτη της για το 2025 και μοιράστηκε το βίντεο με ποιητική λεζάντα «για απελευθέρωση και κάθαρση».
Ο Βασίλης, έχει πει ότι «το σπίτι στο Πήλιο είναι η φωλιά μας, το καταφύγιό μας, η απόφαση της ζωής μας» και είναι αλήθεια. Είναι σημαντικό να βρίσκεις μαζί έναν χώρο που να σε ηρεμεί, να σε σέβεται, να σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι αληθινός.
Δεν πρόκειται για τέλεια σχέση, είναι κάτι βαθύ, ανθρώπινο. Γιατί σε όλο αυτό δε μετράει τι λένε τα περιοδικά ή πόσες φωτογραφίες ανεβαίνουν στα social. Μετράει αν υπάρχει ένας χώρος, ένας άνθρωπος, κι ένα «μαζί» που σε προστατεύει και σου δίνει ελευθερία πάνω από όλα. Μια ελευθερία που σε κάνει να βελτιώνεσαι μέρα με τη μέρα, να γίνεσαι καλύτερος.
Κι αν ρωτάτε εμένα, αυτό είναι το πιο σπουδαίο πράγμα: να ξέρεις ότι κουβαλάς μαζί σου ένα σπίτι όχι από τούβλα, αλλά από σχέσεις, στιγμές, αγάπη και κατανόηση! Είναι εκεί που μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.