Την περσινή τηλεοπτική σεζόν, η σειρά «Μάγισσα» καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό με αρκετά υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Μία σειρά υπερπαραγωγή, με μια μεγάλη γκάμα ηθοποιών – τόσο νέων όσο και παλιών μας γνώριμων – κατάφερε να συνδυάσει ιστορικά στοιχεία με παραδόσεις και αντιλήψεις μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που δεν είχαμε ξαναδεί να αποδίδεται τόσο λεπτομερειακά σε τηλεοπτική σειρά.
Αν και η πρώτη σεζόν είχε τις αψιμαχίες, τα πάθη, τα σκάνδαλα και τους έρωτες που αποζητά το κοινό σε μια δραματική σειρά εποχής, το τέλος της ήρθε να απογοητεύσει μεγάλη μερίδα του τηλεοπτικού κοινού, καθώς έφυγε από τη ζωή – λιγάκι άτσαλα – η πρωταγωνίστρια Θεοφανώ, την οποία ερμήνευσε εξαιρετικά η Έλλη Τρίγγου. Ενώ λοιπόν όλοι περιμέναμε να δούμε το happy end του Αντρέι και της Θεοφανούς – όπως ο Νικηφόρος και η Ασημίνα στις «Άγριες Μέλισσες» – η σειρά έκλεισε με ερωτηματικά, αλλά και ένα teaser με την έτερη «άγρια μέλισσα» Μαρία Κίτσου σε έναν ρόλο μυστήριο, που θα ερχόταν στη δεύτερη σεζόν της σειράς. Μόνο που φέτος, η «Μάγισσα» δεν πήγε και τόσο καλά.
Η δεύτερη σεζόν, «Μάγισσα: Φλεγόμενη καρδιά», αν και ξεκίνησε δυναμικά, δημιούργησε πολλά ερωτηματικά και – σε συνδυασμό με τις απορίες που μας έμειναν από την περσινή χρονιά – κάπου το πράγμα άρχισε να χωλαίνει, με αποτέλεσμα κάπου στα μέσα να μειωθούν τα επεισόδια ανά εβδομάδα και να αλλάξει η ώρα προβολής. Το καστ, και φέτος, όμως, ήταν εκπληκτικό. Εκτός από τη «φλεγόμενη» Μαρία Κίτσου, είδαμε τον Μελέτη Ηλία σε έναν ρόλο που δεν τον έχουμε συνηθίσει και, από τον κακό και αυστηρό Retore Giuseppe Modiliani, στα τελευταία επεισόδια μάς έδειξε τι θυσίες μπορεί να κάνει κάποιος που αγαπά βαθιά.
Η Μαρία Κίτσου, στον ρόλο της Πανδώρας Modiliani, δέχτηκε πολλά σχόλια για την εξωτερική της εμφάνιση, αλλά η ερμηνεία της έκλεισε αυτά τα στόματα. Το μάθημα ζωής που μας έδωσε η «Μάγισσα Πανδώρα», μέσα από την ερμηνεία της Κίτσου, μας λέει ότι αν δεν αγαπήσεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου – τόσο με τα χαρίσματα όσο και με τις αδυναμίες σου – κανένας άλλος δε θα το κάνει για σένα. Ούτε η ίδια σου η μητέρα.
Και εδώ να πούμε και για την επανένωση της Κατερίνας Διδασκάλου με τη «Λενιώ Σταμίρη», η οποία φυσικά και αποθεώθηκε από τους φίλους της σειράς στο Χ.
Θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε και στην εξαιρετική παρουσία της Γιουλίκας Σκαφιδά, η οποία επίσης δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιους ρόλους. Η Λεώνη ήταν ένας χαρακτήρας που έμαθε να είναι σκληρή με τους ανθρώπους, για να μπορεί να προστατεύει το παιδί της σε μια άκρως ανδροκρατούμενη κοινωνία – και σε αυτό το σημείο δεν μπορούσε κανείς να την αδικήσει. Όπως όμως συμβαίνει πάντα με τον άνθρωπο, η απόκτηση δύναμης και εξουσίας πάνω σε άλλους μπορεί να σε μεθύσει και να γίνεις σκληρός με όλους.
Από το πρώτο επεισόδιο μέχρι και το τελευταίο, η Σκαφιδά κατάφερε να ξεδιπλώσει τον χαρακτήρα της Λεώνης και να ερμηνεύσει με επιτυχία τον πιο villain ρόλο της καριέρας της. Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι βοήθησαν και τα εξαιρετικά πλάνα στο βλέμμα της, δια χειρός Λευτέρη Χαρίτου.
Παρόλο που φέτος η σειρά δεν πήγε όπως θα ήθελαν οι δημιουργοί, το συγγραφικό δίδυμο Μελίνας Τσαμπάνη και Πέτρου Καλκόβαλη δεν πτοήθηκε και έκλεισε με ένα υπέροχο φινάλε όλη την ιστορία της «Μάγισσας». Στα τελευταία επεισόδια είδαμε να επιστρέφουν κάποιοι από τους περσινούς ήρωες και, φυσικά, λατρέψαμε την επανένωση του Αντρέι και της Ασημίνας σε εκείνο το σπίτι που είχαν αποφασίσει να στεγάσουν την αγάπη τους.
Ο «Κανέλλος» Νίκος Ψαρράς, ο «Αντρέι» Αναστάσης Ροιλός, η «Ρηνιώ» Χριστίνα Χριστοδούλου, ο «Βρώτσος» Θεοδόσης Φυλακτός, η «Τσαντούλα» Δήμητρα Κόλλα και η «Μορφούλα» Διονυσία Μπαλαμώτη βρέθηκαν και πάλι στα τηλεοπτικά πλάνα, για να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ. Ενός παζλ που ξεκίνησε δύο γενιές πριν.
Η χρονική εναλλαγή από την ιστορία της «Μάγισσας» δύο γενιές πριν και δύο γενιές μετά, αν και μας μπέρδεψε σε κάποια σημεία, στα τελευταία επεισόδια τουλάχιστον απαντήθηκαν πολλά. Φέτος είδαμε την ιστορία όπως ξεκίνησε, με την Πανδώρα και τη Λεώνη να ενώνονται στον κόσμο του υπερφυσικού και να γίνονται οι δύο πλευρές που μάχονταν πότε για το καλό και πότε για το κακό.
Δύο γενιές πριν, είδαμε το ζεύγος Silvio και Renata Esposito – Γιώργο Παπαγεωργίου και Ελένη Σαλαμπάση στους αντίστοιχους ρόλους – να προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα από τις παγίδες και τις δολοπλοκίες του ζεύγους Modiliani, με συμπαραστάτες το ζευγάρι των Νικήτα και Βασιλικής Λάσκαρη – Γιάννης Ποιμενίδης και Ελευθερία Κοντογεώργη στους αντίστοιχους ρόλους.
Μέσα από όλα αυτά τα σκηνικά, με φόντο τη Μάνη της Ενετοκρατίας και τον Πύργο των Λασκαρέων που πρωταγωνιστεί σε κάθε σεζόν, είδαμε τον Σπύρο Χατζηαγγελάκη στον ρόλο του μοναχού Antonio να προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα το 1710, και 200 χρόνια μετά τον εγγονό του, Michel – ο Φρανσουά-Αλέξης Βιδαλάκης στον ρόλο – να προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το μυστήριο με τη φλεγόμενη καρδιά.
Εκεί είδαμε και τη νέα γενιά των Λασκαρέων, τον Αντρέα και τη Γαλάτεια – Κωνσταντίνος Γεωργαλής και Εριφύλλη Κιτζόγλου αντίστοιχα – αλλά και την απόγονο της Μεταξίας και του Τζανή, την «Κυριακούλα» Μαρία Αποστολακέα, οι οποίοι θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να λύσουν την κατάρα αιώνων που βαραίνει τις σειρές τους. Σε όλο αυτόν τον κόσμο του πριν και του μετά, οι υπηρέτες, οι φίλοι και οι φρουροί είναι αυτοί που με τη δική τους συμβολή θα συμμετέχουν στην προσπάθεια να νικήσει το καλό στη μάχη με το κακό.
Και μέσα από όλη την ιστορία, αν και οι πρωταγωνιστές είναι κυρίως οι Λασκαρέοι και ο κόσμος των Μαγισσών, οι Γερακάρηδες – οι φαινομενικά κακοί – έρχονται να δώσουν το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: τα υλικά αγαθά δεν έχουν καμία αξία αν δεν έχεις αγάπη στη ζωή σου. Τόσο ο Σπήλιος όσο και ο πρόγονός του, ο Μήτρος, αποζητούσαν το εφήμερο κέρδος και την εξουσία, αλλά η αγάπη και η ελευθερία τελικά έγιναν σκοπός ζωής.
Στους δύο ομώνυμους ρόλους είδαμε πέρσι τον Τάσο Νούσια και φέτος τον Σπύρο Τσεκούρα, με το Χ να τους αποθεώνει.
Η «Μάγισσα», λοιπόν, φέτος μας αποχαιρέτησε με ένα μίνι reunion «Ασημίνας και Λενιώς» και την επανένωση – σε κάποιον άλλο κόσμο – του αγαπημένου ζευγαριού της σειράς. Και ενώ η ιστορία και η Ιστορία κύλησαν και φτάσαμε στο σήμερα, μένει να κρατήσουμε τα θετικά και μόνο από αυτή την παραγωγή: τα κείμενα και τα σκηνικά μιας εποχής την οποία οι περισσότεροι γνωρίσαμε μέσα από την Ιστορία Κατεύθυνσης – η αλήθεια να λέγεται – το υπέροχο καστ και τις ερμηνείες μιας νέας γενιάς ηθοποιών δίπλα σε μεγαθήρια που δε φοβήθηκαν να «στραπατσαριστούν» υποκριτικά, και τα μαθήματα ζωής των ηρώων που μπορούν να μας μάθουν πολλά ακόμα και σήμερα.
Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
