Γιατί κάποιοι επιλέγουν τόσο σθεναρά το chronic singleness (aka χρόνια αγαμiα)

Ως Chronic Sigleness , μπορούμε να πούμε πως είναι  μια παρατεταμένη περίοδος μοναξιάς, όπου το άτομο συχνά βιώνει την επιθυμία για μια ρομαντική σχέση αλλά δεν μπορεί να βρει μια (αυτό συνήθως το βλέπουμε σε μια προχωρημένη ηλικία <30 ετών).  Δεν είναι απαραίτητα μια αρνητική εμπειρία, καθώς ορισμένα άτομα επιλέγουν να είναι ελεύθερα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συναισθήματα μοναξιάς, απομόνωσης, ακόμη και να επηρεάσει την ψυχική υγεία, αν δεν αντιμετωπιστεί, είτε να το δουλέψει μόνος του, είτε το να ζητήσει βοήθεια από έναν ειδικό.

Σε μικρότερες ηλικίες τύπου εφηβεία θα δούμε πως τα παιδιά ναι μεν θέλουν και δε θέλουν μια πιο ρομαντική σχέση, ή μια απόρριψη θα λειτουργήσει – δυστυχώς τις περισσότερες φορές- καταστροφικά για έναν έφηβο ( π.χ νευρική ανορεξία, κατάθλιψη, υπερβολική ένταση συναισθημάτων).  Όπου ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να αντιμετωπιστεί – αν δεν μπορεί ο γονιός- μέσα από κάποιον ειδικό. Και αυτό γιατί ακόμα δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς μια απόρριψη δεν είναι το τέλος του κόσμου.

Βέβαια όπως είδαμε και παραπάνω και το αντίστροφο μπορεί να συμβεί, δηλαδή η ελευθερία σε μεγάλα διαστήματα μπορεί να φέρει αρνητικές επιπτώσεις σε κάποιον, παρ ότι επιθυμεί μια ρομαντική σχέση.  Αυτό το φαινόμενο με δύο λόγια το εκφράζουμε “ως επιθυμία για σχέση”. Η «χρόνια αγαμία» όμως μπορεί να φέρει τη μοναξιά και την απομόνωση ενός ανθρώπου. Και αυτό γιατί; Η απάντηση είναι απλή, πολύ απλή. Γιατί όταν περιβάλλονται από ζευγάρια μπαίνει στο υποσυνείδητο τους  – χωρίς να το θέλουν πολλές φορές- με αποτέλεσμα να μεγαλοποιείται μέσα τους.

Η ερώτηση εδώ είναι, τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στην Ψυχική τους Υγεία όλο αυτό;

Και εδώ η απάντηση είναι απλή, καθώς όλο αυτό μπορεί να τους οδηγήσει σε συναισθήματα θλίψης, άγχους ή ακόμα και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις δίνουμε έμφαση στο πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν. Έχουμε δει (αν δούμε και τον ίδιο μας τον εαυτό μας) πώς όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά δίνουμε όλο μας το βάρος για παράδειγμα στη δουλειά (εργασιοθεραπεία). Το ίδιο ακριβώς γίνεται και στην περίπτωση που αναπτύξαμε παραπάνω, επίσης μπορούν να δώσουν προτεραιότητα στην προσωπική ανάπτυξη ή σε άλλες σχέσεις όπως είναι οι φίλιες ή οικογένεια, έναντι των ρομαντικών σχέσεων.

Όλα τα παραπάνω τα κατατάσσουμε στο σκαλί της προτεραιότητας σε άλλες πτυχές της ζωής.

Εν κατακλείδι να θυμόμαστε πως το να είσαι “μόνος” είναι μια υγείες επιλογή που κάνεις, και πως είναι στο χέρι σου να βρεις την ευτυχία που αναζητάς για μια ρομαντική σχέση, δώσε χρόνο στον εαυτό σου, απόλαυσε την κάθε στιγμή, μέρα, και όλα θα έρθουν τη στιγμή που δεν το περιμένεις. Η ευτυχία της ζωής είναι δυνατή τόσο εντός όσο  και εκτός των ρομαντικών σχέσεων.