Έχεις νιώσει να κλονίζεται το νευρικό σου σύστημα, να χάνεις κάθε ελπίδα και ψυχραιμία όταν χάλασε ο υπολογιστής σου; Αν όχι, τότε δε θα έχεις νιώσει και το άγχος για το τι θα βρει ο κακομοίρης ο τεχνικός μόλις του τον παραδώσεις –με βαριά καρδιά κι ελαφρύ τρέμουλο– για να τον επισκευάσει.

Αρχικά, όταν συνειδητοποιείς πως κάτι δεν πάει καλά, σε λούζει αυτός ο τραγικός κρύος ιδρώτας και κοπανάς καμία μπουνιά (στον αέρα ελπίζουμε) μπας κι ο υπολογιστής ξυπνήσει κι εσύ γλυτώσεις τη διαπόμπευση, αν πέσεις σε κάνα αδιάκριτο μάτι. Τζίφος! Παίρνεις, λοιπόν, όλο σου το θάρρος και μια βαθιά ανάσα και τον στέλνεις για φτιάξιμο.

Φιλική συμβουλή. Ποιος ξέρει τι τσόντα θα έχει απομείνει αποθηκευμένη κάπου στα άδυτα του σκληρού σου ή έστω του ιστορικού σου; Γι’ αυτό αν επιλέξεις τεχνικό –γιατί θα ήταν θαύμα αν έχεις κάποιον φίλο με γνώσεις πάνω σ’ αυτά–, φρόντισε τουλάχιστον να είναι άγνωστος, να μη σε ξέρει κι ιδανικά να μη σε ξαναδεί. Φαντάσου, δηλαδή, να τον έδινες στον κυρ Αντώνη, τον τεχνικό της γειτονιάς ή τον ξάδελφο της μάνας σου και να έβρισκε μέσα τις πονηριές σου απ’ την εποχή των παγετώνων ως και σήμερα. Άπαπα, βούκινο στη γειτονιά και τα οικογενειακά τραπέζια.

Για να αποφύγεις, λοιπόν, τουλάχιστον ή έστω να ελαχιστοποιήσεις τις πιθανότητες να διαρρεύσει η προσωπική σου ζωή, γιατί το λάπτοπ σου μπορεί να ξέρει περισσότερα απ’ όσα ξέρεις εσύ ο ίδιος για σένα, επίλεξε έναν άγνωστο τεχνικό να σου στρώσει το εργαλείο, να τελειώνουμε τέλος πάντων σχετικά αναίμακτα. Αφού ούτως ή άλλως μέχρι να πάρεις τον υπολογιστή στα χέρια σου, θα έχεις ψοφήσει από αγωνία. Όχι τόσο για το αν φτιάχνεται αλλά για το τι έχει ξεψαχνίσει ο άλλος.

Σκέφτεσαι πως ίσως βρει τις κάπως προκλητικές, κοινώς ακατάλληλες, φωτογραφίες που αντάλλαζες τότε με το πρόσωπο στα τρελά σας κέφια. Ακόμα χειρότερα, αν είσαι και πιο τολμηρός τύπος, μπορεί να υπάρχει πουθενά στα αρχεία σου και κανένα ξεχασμένο πιπεράτο βίντεο, από τις πολύ προσωπικές σου στιγμές, που σίγουρα δε θα ήθελες να το μοιραστείς με άλλους. Αναστεναγμοί ενώ ξεφυσάς μες στον πανικό και τα πιο τραβηγμένα σενάρια περνάνε απ’ το μυαλό σου σαν το πιο νορμάλ πράγμα. «Κι αν όχι μόνο τα δει αλλά τα κρατήσει κιόλας για να με εκβιάζει;».

Κι ενώ οι θεωρίες συνωμοσίας σου φουσκώνουν το κεφάλι, που κοντεύει να εκραγεί από ανησυχία για την κατάληξη των πιο κρυφών σου παρορμήσεων και των καυτών σου γούστων που κινδυνεύουν (πιστεύεις) να βγουν στη φόρα, σκέφτεσαι άντε να έρθει η ώρα να πάρεις πίσω τον υπολογιστή στα χέρια σου, αποχωρώντας αξιοπρεπέστατα χωρίς να ‘χει συμβεί τίποτα.

Αχ, κατακαημένε υπολογιστή τι κρύβεις εκεί μέσα και πόσο εύκολα μπορείς να μας κάψεις αν πέσεις σε λάθος χέρια. Φαντάσου (δε θες, το ξέρω) όλα αυτά τα ένοχα μυστικά σου κι οι πιο προσωπικές στιγμές σου που φυλάς εκεί μέσα, να  ξεθαφτούν και ξαφνικά να τα δεις στην επιφάνεια εργασίας μετά από ένα καλό φορμάτ. Μάλλον ο τεχνικός σου θα είχε πολύ χιούμορ. Εσύ πάλι δε θα γελούσες καθόλου. Ενδέχεται, βέβαια, όλα σου τα αρχεία να ‘χουν χαθεί, που σ’ αυτή την περίπτωση θα έμοιαζε με ανακουφιστική εκδοχή.

Πέρα απ’ την υπερβολή και το αστείο της όλης υπόθεσης, να επιλέγεις επαγγελματίες που εμπιστεύεσαι και καλού-κακού ρίχνε ανά διαστήματα μια διαγραφή ιστορικού. Α, και κάνα στικάκι για τα πιο πονηρά σου ντοκουμέντα φυλαγμένο σε χρηματοκιβώτιο με ενισχυμένο συναγερμό δε θα ήταν κακή ιδέα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αν ξαναπάθει κάτι το δύσμοιρο το λάπτοπ να ‘χεις μόνο το άγχος του αν φτιάχνεται και πόσο θα σου στοιχίσει.

 

Συντάκτης: Δέσποινα Δημησιάνου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη