Αχ κι έμοιαζε πιο εύκολο αυτό το «από Δευτέρα»!

Η Δευτέρα θεωρείται σε πολλά μέρη του κόσμου η αρχή της εβδομάδας. Έτσι, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν την ευκαιρία να προγραμματίσουν οποιοδήποτε ξεκίνημα -από έναρξη δραστηριότητας μέχρι διακοπή κακιάς συνήθειας- τη συγκεκριμένη μέρα. Το ότι δεν αρχίζεις κάτι άμεσα, αλλά το αναβάλεις για ορισμένη ημερομηνία είναι και ένας τρόπος να δώσεις στον εαυτό σου διορία να κρατήσεις κάτι που έχει φωλιάσει στην καθημερινότητά σου μέχρι να φτάσει εκείνη η φοβερή Δευτέρα που θα σου αλλάξει για πάντα τη ζωή.

Ας πούμε για παράδειγμα ότι είναι Τρίτη απόγευμα και διαβάζεις για τους ανθρώπους που ξυπνάνε απ’ τις 5 το χάραμα. Η ιδέα τρυπώνει στο κεφάλι σου, αλλά το πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας είναι βαρύ. Έτσι, αποφασίζεις να το αναβάλεις για Δευτέρα. Όταν έρθει εκείνη η μέρα, το πιθανότερο είναι να το ξεχάσεις ή να σου έχει φύγει η έμπνευση που πήρες στιγμιαία από εκείνο το άρθρο. Καθόλου απίθανο βέβαια να βάλεις το ξυπνητήρι στις 5:00 και να πατήσεις αναβολή. Κι αν το καταφέρεις με την πρώτη, η εξάντληση της πρώτης φοράς μάλλον θα σε εμποδίσει να το επαναλάβεις την επόμενη μέρα. Γιατί δε γίνεται να μάθεις να ξυπνάς απ’ τις 8:00 στις 5:00 εν μία νυκτί. Τέτοιες διαφοροποιήσεις που αφορούν το σώμα μας καλό θα ήταν να γίνονται σταδιακά, γιατί έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να διατηρηθούν.

Ας υποθέσουμε τώρα πως είναι Πέμπτη βράδυ και κάθεσαι με τους φίλους σου στο σαλόνι. Πίνετε μπίρες και τρώτε τις πίτσες με τα extra toppings που παραγγείλατε. Το βράδυ σκρολάρεις στα social και βλέπεις ανθρώπους να τρώνε υγιεινά και να γυμνάζονται εφτά μέρες την εβδομάδα. Η ζωή τους φαίνεται πολύ διαφορετική από τη δική σου. Παρασύρεσαι. Αποφασίζεις να αλλάξεις διατροφικές συνήθειες και να γραφτείς γυμναστήριο. Από Δευτέρα. Μέχρι να έρθει η επόμενη, έχεις χάσει το αρχικό κίνητρο. Κάποιες ανθυγιεινές τροφές βρίσκονται ακόμη στο ντουλάπι, δελεάζοντας τη λιγούρα σου και το γυμναστήριο μπορεί να περιμένει για την ώρα, γιατί τα deadlines της δουλειάς ή της σχολής παραμονεύουν. Το να μην πηγαίνεις καθόλου γυμναστήριο και ξαφνικά να προσπαθήσεις να πας πέντε φορές τη βδομάδα θα προκαλέσει σοκ στον οργανισμό σου, με αποτέλεσμα τα παρατήσεις γρήγορα.

Κάποιες φορές, όσο και να θέλεις να τηρήσεις μια υπόσχεση που έχεις δώσει στον εαυτό σου, το περιβάλλον δε σε αφήνει. Γιατί όταν πήγες στο γραφείο Δευτέρα πρωί η συνάδελφος είχε γενέθλια και σας κέρασε παστάκια. Γιατί ήταν πιο εύκολο να παραγγείλεις σουβλάκια όταν ο φόρτος εργασίας που μαζεύτηκε για το σαββατοκύριακο δε σου άφησε άλλα περιθώρια. Γιατί αυτά σου δίνουν άμεση χαρά που σπάει την κατάθλιψη της Δευτέρας. Είναι φυσιολογικό να λυγίζεις πού και πού. Ειδικά όταν είσαι στην αρχή μιας αλλαγής. Αλλά αν δε σου βγει η Δευτέρα, προσπάθησε ξανά την Τρίτη. Κάθε επόμενη Δευτέρα θα είναι πιο δύσκολη αν δεν προσπαθήσεις όλη την εβδομάδα.

Αν θέλεις να γίνεις πιο οργανωτικός ή να κόψεις το τσιγάρο, καλύτερα να ξεκινήσεις την ίδια στιγμή και να προσπαθείς κάθε μέρα να είσαι συνεπής σε αυτή την επιθυμία. Δεν αρκεί μια Δευτέρα για να αλλάξεις από τη μια στιγμή στην άλλη. Ακόμη κι αν σκέφτηκες να αφιερώνεις πέντε λεπτά σε διαλογισμό ή να διαβάζεις μια σελίδα από ένα βιβλίο. Απ’ το να πηγαίνεις κάθε πρωί για τρέξιμο πριν τη δουλειά ή τη σχολή μέχρι το να βλέπεις ντοκιμαντέρ το βράδυ αντί για σειρά χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια. Μέχρι να φτάσει στο σημείο να γίνει κάτι μέρος της ρουτίνας σου καραδοκεί συνεχώς ο κίνδυνος οποιοδήποτε περιστατικό να σε γυρίσει στις παλιές σου συνήθειες.

Άλλο ένα λάθος που κάνεις είναι να παίρνεις πολλές αποφάσεις μαζί. Όπως ένα πρωτοχρονιάτικο resolution. Θέλεις να πίνεις τρία λίτρα νερό κάθε μέρα, να τρως πολλά φρούτα, να μάθεις κιθάρα, να κάνεις μαθήματα ισπανικών, να πηγαίνεις κάθε Κυριακή εκδρομή. Και μόλις αποτύχει η προσπάθεια για το ένα, παρασέρνει σαν ντόμινο τα υπόλοιπα και αναβάλεις κάθε απόπειρα για την επόμενη Δευτέρα.

Εγώ θα σας πω πως αν αποφασίσετε να κάνετε κάτι, να το ξεκινήσετε το επόμενο λεπτό ή έστω το επόμενο πρωί. Μια ρουτίνα, μια συνήθεια, οτιδήποτε, χρειάζεται χρόνο για να γίνει βίωμα. Οι σύγχρονοι γκουρού λένε πως χρειάζονται 90 μέρες για να θεωρήσει ο εγκέφαλος πως δεν κάνει πια χωρίς μια συνήθεια, ωστόσο ο χρόνος αυτός είναι ανάλογος με την εκάστοτε δραστηριότητα και με το πόσο βαθιά στους νευρώνες μας έχει εισχωρήσει. Το καλύτερο που έχω δοκιμάσει είναι να μην πέφτω απευθείας στα βαθιά. Προσπάθησε αυτό που θέλεις να το κάνεις μία φορά την εβδομάδα και να το αυξάνεις σταδιακά μέχρι να πετύχεις τον στόχο σου. Το μέτριο που κάνεις είναι καλύτερο από το τέλειο που δεν κάνεις. Οπότε, γιατί να χάνουμε χρόνο; Ξεκίνα τώρα!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!