Βρίσκομαι, λοιπόν, στον ζωολογικό κήπο με τον τετράχρονο γιο μου κι εκεί που είμαστε μπροστά απ’ τις τεράστιες χελώνες και συζητάμε για το πόσα χρόνια ζουν, να σου τες να ζευγαρώνουν μπροστά μας και να το απολαμβάνουν βγάζοντας και τα αντίστοιχα βογγητά. Σάστισα και πρότεινα να προχωρήσουμε προς την καμηλοπάρδαλη, αλλά ο μικρός ενθουσιάστηκε κι άρχισε να ρωτά διάφορα. Γιατί αυτό, γιατί εκείνο;. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να του πω ότι απλά παίζουν, αλλά αμέσως σκέφτηκα: «Εσύ δεν είσαι που έλεγες ότι το σεξ είναι κάτι φυσικό και τα παιδιά πρέπει να εκπαιδεύονται γύρω από αυτό; Τι έγινε τώρα και κώλωσες;»

Είναι γεγονός ότι η στιγμή που ένας γονιός έρχεται αντιμέτωπος με τις ερωτήσεις του παιδιού του γύρω απ’ τον σεξουαλικό τομέα είναι μια απ’ τις πιο άβολες στιγμές που θα ζήσει ποτέ. Τι λες τώρα σε ένα μωρό παιδί που σε ρωτά με μάτια γεμάτα απορία από πού έρχονται τα παιδιά και πώς δημιουργούνται; Έχεις δυο επιλογές: ή θα του πεις την ιστοριούλα με τις μέλισσες και τον πελαργό ή θα μαζέψεις όλο σου το θάρρος και θα του πεις την αλήθεια. Ψηφίζω το δεύτερο.

Το θέμα δεν είναι ότι τα παιδιά είναι πολύ μικρά για να μάθουν την αλήθεια. Το θέμα είναι ότι εμείς αντιμετωπίζουμε το σεξ με κόμπλεξ και τρόμο κι ας επιδιδόμαστε σ’ αυτό χρόνια τώρα.

Ανακοινώνετε, λοιπόν, στο παιδί σας ότι σύντομα θα αποκτήσει αδερφάκι, θα δει την κοιλιά της μαμάς να μεγαλώνει κι όλα αυτά θεωρείτε ότι μπορείτε να τα δικαιολογήσετε λέγοντάς του ότι το αδερφάκι θα το φέρει ο πελαργός όταν έρθει η ώρα. Αμ, δε. Τα παιδιά, κι ειδικά τα παιδιά σήμερα που είναι περιτριγυρισμένα από πληθώρα ερεθισμάτων και πληροφοριών, δε θα το χάψουν το παραμύθι. Απλά θα τα μπερδέψετε περισσότερο.

Το σεξ δεν είναι πράξη καταδικαστέα ή διώξιμη. Είναι μια ανθρώπινη φυσική ανάγκη, όπως η ανάγκη να τραφούμε ή να ξεδιψάσουμε. Νομίζουμε ότι με το να κρατήσουμε τα παιδιά μας ανενημέρωτα, τα κρατάμε και μακριά απ’ το άθλημα για περισσότερο καιρό, ξεχνώντας πως όταν ήρθε η στιγμή για την πρώτη εκείνη φορά που το κάναμε εμείς δεν είχαμε ιδέα πέραν από το τι είχαμε διαβάσει ή μάθει από φίλους και γνωστούς που έτυχε να γνωρίσουν τη χαρά του έρωτα πριν από μας.

Το γλυκό σου το παιδάκι θα το κάνει όποτε θέλει, είτε το έχεις ενημερώσει γύρω απ’ το θέμα, είτε όχι. Πότε περιμένεις να του μιλήσεις; Όταν θα έχει φτάσει στην εφηβεία που θα είναι ήδη αντιδραστικό και θα ντρέπεται να σε ακούσει;

Η σωστή διαπαιδαγώγηση αρχίζει από νωρίς. Δες το σαν άλλο ένα μάθημα του σχολείου και πάρ’ το πιο ψύχραιμα. Μπορείς να εξηγήσεις στο παιδί σου απλά κι όμορφα ότι είναι κι αυτό άλλη μια δραστηριότητα που κάνουν τα μεγαλύτερα παιδιά. Μπορείς να του πεις ότι μέσω αυτού γίνονται τα παιδιά.

Παρομοίασέ το με ένα κέικ στην τελική, αλλά δώσ’ του να καταλάβει πώς απ’ την κοιλιά της μαμάς θα ξεφυτρώσει ένα άλλο παιδί. Όπως και στο κέικ, έτσι και για να δημιουργηθεί ένα παιδί χρειάζονται πολλά διαφορετικά συστατικά, κάποια απ’ τα οποία έχει ο μπαμπάς κι άλλα που έχει η μαμά. Όταν όλα τα απαραίτητα συστατικά ενωθούν ξεκινά να δημιουργείται το παιδί που στην αρχή μοιάζει με το μείγμα που είναι εντελώς ρευστό κι άσχημο κι όσο περνά ο καιρός, τόσο αυτό ψήνεται και ψηλώνει γι’ αυτό και η κοιλιά της μαμάς φουσκώνει μέχρι που είναι έτοιμο και πρέπει να το βγάλουμε απ’ τον φούρνο.

Εξήγησέ του ότι αυτός είναι κι ο λόγος που τα γεννητικά μας όργανα διαφέρουν. Διότι μόνο έτσι μπορούν να ενωθούν και να παράγουν τα απαραίτητα συστατικά για το αδερφάκι που τόσο ήθελε. Επικεντρώσου στην ουσιαστική χρησιμότητα του σεξ. Ούτως ή άλλως το ότι το σεξ προσφέρεται και μόνο για απόλαυση θα το καταλάβει από μόνο του όταν αρχίσουν τα πρώτα σκιρτήματα.

Η διαφορά είναι ότι αν είσαι ανοιχτός κι ίσιος απ’ την αρχή με το παιδί σου, όταν έρθει η δικιά του ώρα, θα νιώσει άνετα να έρθει σε σένα να του λύσεις τυχόν απορίες αντί να καταφύγει στο ίντερνετ ή ακόμη χειρότερα σε κάποιον φίλο και να πέσει θύμα παραπληροφόρησης.

Παιδί σου είναι, εσύ το δημιούργησες και τώρα ντρέπεσαι να του πεις πώς. Ειρωνικό δεν είναι; Ενημέρωσέ το με όποιο τρόπο ξέρεις και μπορείς, μόνο μην του πεις ότι στείλατε γράμμα στον Θεούλη και σας το παρέδωσε με τον πελαργό! Στην τελική, κάνοντας κάτι τέτοιο είναι σαν να υποτιμάς τη νοημοσύνη του ίδιου σου του παιδιού.

 

Επιμέλεια Κειμένου Γεωργίας Ευστρατίου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Γεωργία Ευστρατίου