Την πατάμε με όσους μας λένε να μην μπλέξουμε μαζί τους

Έχει συμβεί αμέτρητες φορές να γνωρίσεις ένα άνθρωπο κι εκεί που σου είναι σχεδόν απαθής, να σε βάλει σε σκέψεις και να σε κάνει να τον δεις με άλλο μάτι. Είναι ο ψυχαναγκασμός που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος κι όπου «μη» και «δεν πρέπει» μεταφράζεται ως «κάν’ το τώρα αμέσως». Το χειρότερο, δε, είναι όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στον έρωτα.

Έρχεται και σου λέει ο άλλος να προσέχεις μην τον ερωτευτείς διότι θα έχετε άσχημα ξεμπερδέματα, επειδή ο ίδιος δεν είναι σε φάση, επειδή ψάχνει απλά για φάσωμα κι όχι για έρωτες και πας εσύ το βράδυ για ύπνο και το μόνο που σκέφτεσαι ξαφνικά είναι πόσο ερωτεύσιμος είναι.

Θα σε μούντζωνα τώρα, αλλά μας χωρίζει μια οθόνη. Άσε που ενδεχομένως στη μούντζα μέσα να δεις κάπου να σχηματίζεται το πρόσωπο του απαγορευμένου έρωτα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό ακριβώς που μας σπρώχνει να ερωτευτούμε αυτά τα άτομα. Αν το δούμε απ’ την αντίθετη μεριά, ίσως, να είναι κατά βάθος η κραυγή της απόγνωσης απ’ τα ίδια τα άτομα που μας προειδοποιούν. Ίσως είναι ο τρόμος που νιώθουν για τον έρωτα, ο φόβος μη βρεθούν ευάλωτοι κι εκτεθειμένοι απέναντί σου. Ξεγυμνωμένοι από μαγκιές και λογάκια παραδομένοι στο συναίσθημα και μόνο.

Λίγοι είναι αυτοί που δε θέλουν τον έρωτα κι αυτοί οι λίγοι είναι κι εκείνοι που έχουν αγαπηθεί κι έχουν αγαπήσει, αλλά όχι ταυτόχρονα οπότε έπαψαν να πιστεύουν σε έρωτες με ανταπόκριση κι έχουν ταυτίσει τον έρωτα με τον πόνο και την άρνηση. Δε θέλουν ούτε να ξαναπληγωθούν, αλλά ούτε και να πληγώσουν διότι έχουν νιώσει τον πόνο στο πετσί τους και ξέρουν πώς είναι.

Κλείνουν, λοιπόν, την καρδιά τους σε ρομαντικά κι ερωτικά συναισθήματα και μας προειδοποιούν να κάνουμε το ίδιο. «Μη με ερωτευτείς» γιατί αν με ερωτευτείς κι εγώ δεν μπορέσω, τι γίνεται; Κι αν πάλι σε ερωτευτώ, αλλά δεν είναι αρκετό, τι γίνεται;

Λένε και διατυμπανίζουν, λοιπόν, ότι δεν κάνει να τους ερωτευτεί κανείς με την ελπίδα ότι κάποιος θα δει τι κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις και θα πέσει στην παγίδα, όπως έπεσαν κι αυτοί κάποτε. Και το θέμα είναι ότι δε θα πουν σε πολλούς την ατάκα τους. Στους πολλούς θα πουν ότι δεν είναι τώρα για έρωτες φρου-φρου κι αρώματα. Την ατάκα τους θα την πετάξουν στο άτομο αυτό με το οποίο θεωρούν ότι ταιριάζουν και θα μπορούσαν να ζήσουν ένα έρωτα με ανταπόκριση αυτή τη φορά.

Είναι λίγο περίεργη και μαγική η ανθρώπινη φύση από αυτή την άποψη, χωρίς αυτό να την κάνει λιγότερο παρανοϊκή. Πειθόμαστε κι αρχίζουμε να φιλοσοφούμε και να ποθούμε την αντίθετη πλευρά, απλά και μόνο επειδή μας προειδοποίησαν να μην το κάνουμε. Κάπως έτσι δεν αρχίζουν όλες οι μεγάλες ιστορίες αγάπης και κάπως έτσι δεν την πάτησαν ο Ρωμαίος κι η Ιουλιέτα;

Ένα «δεν κάνει» είναι αρκετό για να θέλεις να το παλέψεις μέχρι να κάνει. Είναι η πρόκληση, είναι κι η ανάγκη του άλλου να σε παιδέψει λίγο για να δει πόσο γουστάρεις που σε κάνει να τον καψουρευτείς ακόμη περισσότερο κι έρχονται όλα και δένουν σε μια όμορφη, μπερδεμένη και πολύπλοκη ιστορία αγάπης από αυτές που θα ήθελες κάποτε να διαβάσεις ή να δεις να παίζονται στο σινεμά.

Είναι όλες οι επιρροές που δεχόμαστε απ’ τον περίγυρό μας και τα σενάρια που έχουμε δει και θέλουμε να ζήσουμε κι οι ίδιοι. Κι είναι και το γεγονός ότι είτε είμαστε υπερβολικά ρομαντικοί είτε κυνικοί και σκληροτράχηλοι, η ατάκα αυτή θα χτυπήσει ευαίσθητες χορδές.

Ο ρομαντικός θα το δει ως μια ευκαιρία να ισιώσει το ατίθασο παιδί που ξερνάει πεταλούδες στην ιδέα του έρωτα κι ο σκληροτράχηλος θα αναρωτηθεί γιατί να θεωρείς τον εαυτό σου ανάξιο να αγαπηθεί και θα προσπαθήσει να σου δείξει όλους αυτούς τους λόγους για τους οποίους αξίζει να αγαπηθείς.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κι οι δυο θα σε ερωτευτούν. Ο ρομαντικός έχει ερωτευτεί την ιδέα του να σε ρίξει πριν ερωτευτεί καλά-καλά εσένα. Ο δε κυνικός δείχνοντάς σου όλα όσα αξίζουν πάνω σου, τα βλέπει κι ο ίδιος και κάπως έτσι την πατά.

Όταν μας λένε, λοιπόν, «μη με ερωτευτείς» είναι σαν να μας ικετεύουν εμμέσως να το κάνουμε, απλά δεν έχουν τα κότσια να εκτεθούν τόσο στα μάτια μας. Κι εμείς αναγνωρίζοντας την ανάγκη τους, ταυτιζόμενοι ίσως μαζί τους, πάμε και τους ερωτευόμαστε.

Είχα κι εγώ κάτι φίλους που έλεγαν ο ένας στον άλλο μη με ερωτευτείς. Είναι παντρεμένοι κι έχουν δυο παιδιά τώρα.