Φίλοι: συμπαραστάτες στη διατροφή και τη γουρουνιά

Εκεί που τρως όμορφα κι ωραία το burger σου, αραγμένος στον καναπέ με την παρέα σου και συζητώντας χαλαρά, ακούς τη λέξη γυμναστήριο και νιώθεις το εγκεφαλικό να σου ‘ρχεται. Η τελευταία μπουκιά κολλάει στο λαιμό κι εκεί που πνίγεσαι προσπαθείς να καταλάβεις αν η ιδέα αυτή ειπώθηκε για αστείο ή έχεις να αντιμετωπίσεις την απόλυτη προδοσία απ’ τα άτομα που μέχρι τώρα είχες για κολλητούς σου.

Γυμναστήριο; Τι γυμναστήριο, ρε παιδιά, αράξτε τα κορμάκια σας και αφήστε τα push ups και τους κοιλιακούς. Είναι δυνατόν να το εννοούν; Εντάξει, δε λέω, έχουμε πάρει τα κιλάκια μας μέσα στο χειμώνα, άλλα όχι και έτσι. Ας τους πει κάποιος ότι οι κοιλίτσες είναι γοητεία.

Κοίτα να δεις που σε έπεισαν και πλήρωσες τη συνδρομή, του μήνα φυσικά, σιγά μην υπέγραφες για ολόκληρο το εξάμηνο. Σε έξι μήνες ποιος ζει, ποιος πεθαίνει κι εσύ ειδικά το νιώθεις από τώρα. Εδώ θα αφήσεις τα κοκαλάκια σου, ανάμεσα στα ελλειπτικά και στα ποδήλατα, με τα κουταλάκια θα σε μαζεύουν, το καημένο το αγύμναστο. Τι να κάνεις, όμως, θα θυσιαστείς για χάρη της παρέας, για χάρη αυτών που θέλουν να αποκτήσουν μούσκουλα. Εντάξει, από μέσα σου κι εσύ γουστάρεις λίγο την όλη φάση, αλλά δε θα το παραδεχτείς με τίποτα, εσύ ο υπέρμαχος του καναπέ δε θα προδώσεις τις αξίες σου, έτσι, για την πλάκα. Έχεις κι αφορμές για παράπονα, το καλύτερό σου είναι λίγη γκρίνια παραπάνω και θα το εκμεταλλευτείς.

«Push ups, θα κάνουμε push ups, θα κάνουμε και τέλειο κορμί», αυτά σου τραγουδούν ενώ εσύ χτυπιέσαι σαν χταπόδι στο διάδρομο, σου βγάζουν και πρόγραμμα, τρομάρα τους, οι φωστήρες. Ολόκληρο youtube μελέτησαν, φυσικά κι έχουν πάρει πτυχίο personal trainer, μη σου πω και διατροφολόγου. Διότι γυμναστική χωρίς διατροφή γίνεται; Δε γίνεται. Άσχετα που όλοι κρατάτε μέσα σας μια ιδιαίτερη θέση για τα delivery, τώρα θα βαφτίζετε τα βραστά λαχανικά και τις φρουτοσαλάτες ως κοτόπουλα και κοψίδια, μπας ξεγελάσετε τα στομαχάκια που παραπονιούνται για λίγο κρεατάκι.

Κάθε μέρα γυμναστήριο, έγινε ρουτίνα πια. Τι κι αν τα μόνα squats που είχατε κάνει μέχρι τώρα ήταν σε κοινόχρηστες τουαλέτες προκείμενου να μην ακουμπήσετε τα κατουρημένα καπάκια, τώρα βγάζετε ολόκληρα σετάκια με deadlifts και pullups. Αμ, την αερόβια πού την πάμε; Μια ολόκληρη ώρα πάνω-κάτω όλο το σώμα, πώς να μη φτύσεις τα πνευμόνια σου στο τέλος απ’ το λαχάνιασμα; Τέτοιο φούσκωμα ούτε μετά από φαγοπότι με πιτόγυρα και σκεπαστές. Πόσα να αντέξει ένας άνθρωπος πια; Και κούραση και πείνα.

Αν πεινάς σου λένε πιες λίγο νερό, πόσο νερό να χωρέσει κι η καημένη η κύστη σου; Συχνοουρία θα σε πιάσει στο τέλος κι άντε να τρέχεις πιασμένος ολόκληρος κάθε τρεις και λίγο τουαλέτα. Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος, ε; Θα επιβραβευτείς στο τέλος της ημέρας με σαλάτα, μην αγχώνεσαι -τι κι αν σου έχει σπάσε τη μύτη η ψησταριά απέναντι; Εσύ πρέπει να δείξεις χαρακτήρα και να αγνοήσεις τα σάλια σου που τρέχουν.

Εντάξει, η εγκράτεια είναι μεγάλη αρετή για τους ανθρώπους, άλλα μια φορά στο τόσο μια απόλαυση δε βλάπτει. Αυτή είναι η δικαιολογία σας κάθε φορά που τα στομάχια χορεύουν τσιφτετέλι στην ιδέα των delivery menus και χωρίς δεύτερη σκέψη βάζετε το ακουστικό στο αφτί να παραγγείλετε. Σε λίγα λεπτά λαχταριστά πιτόγυρα και πίτσες είναι κοντά σας για να σας συντροφεύσουν στους μαραθώνιους ταινιών που κανονίζετε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο.

Μα αυτή η γεύση, τι να κλάσει το βρασμένο κουνουπίδι μπροστά στα καραμελωμένα κρεμμύδια του burger και στις τηγανίτες πατάτες; Τι να φτουρίσει το δίλιτρο μπουκάλι νερό μπροστά στις μπίρες, στην κόκα κόλα zero –διότι η κανονική παχαίνει, φυσικά– και στις πορτοκαλάδες; Στα πρώτα ρεψίματα έχει γίνει ήδη το κακό, στο πρώτο ξεκούμπωμα κουμπιού του τζιν η διατροφή έχει πάει περίπατο κι άντε να βρει το δρόμο να γυρίσει.

Πόσες μετάνοιες πρέπει να κάνετε τώρα να χαθούν οι θερμίδες που μόλις σαβουρώσατε; Ορκίζεστε ότι ήταν η τελευταία φορά, από αύριο πάλι τα κεφάλια μέσα και διπλές βάρδιες στο γυμναστήριο μπας και συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας. Όλα αυτά φυσικά μέχρι την επόμενη φορά που θα γουργουρίσουν οι πεινασμένες σας κοιλίτσες.