Τα τατουάζ υπήρξαν ανέκαθεν ανά την ιστορία, ανά την πάροδο των αιώνων, ανά την ανάπτυξη και διαμόρφωση των διαφόρων κρατών και πολιτισμών, τρόπο και μέσο εξωτερίκευσης και έκφρασης, επικοινωνίας, χαρακτηρισμού και συμβολισμού. Από την αρχαιότητα, στη διάρκεια της οποίας και σε χώρες όπως η Πολυνησία, τα τατουάζ αποτελούσαν θρησκευτικά και ιερά σύμβολα· στην αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη όπου προσελάμβαναν έναν χαρακτήρα ιδιαίτερα αρνητικό καθώς συνιστούσαν μέθοδο διαχωρισμού και εργαλείο στιγματισμού προσώπων και κυρίως σκλάβων, εγκληματιών και των αιχμαλώτων πολέμου· μέχρι τη μετέπειτα χρησιμοποίησή τους για τον προσδιορισμό συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων όπως οι ναυτικοί, αλλά και περιθωριακών συνόλων και μερίδων ή ακόμη εγκληματικών οργανώσεων.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης μεταξύ των οποίων και η επονομαζόμενη ιαπωνική μαφία Γιακούζα, η οποία υιοθέτησε την απόκτηση τατουάζ ως πρακτική που συντείνει στη διάκριση και τον καθορισμό των μελών της· φτάνοντας αισίως στο σήμερα όπου σε αρκετά μεγάλη κλίμακα τα τατουάζ έχουν απαλλαγεί από το βάρος της κοινωνικής επίκρισης· η χρήση τους δεν αποβλέπει στον στιγματισμό, την απόδοση κάποια ιδιότητας και την περιθωριοποίηση συγκεκριμένου ατόμου ή μέρος των κοινωνών, αλλά αντίθετα έχει λάβει μία ιδιαίτερα καλλιτεχνική διάσταση και αποτελεί προσωπική επιλογή, ικανοποιώντας και υπηρετώντας την ανάγκη κάποιου να εκφράσει και να τοποθετήσει ένα μέρος του εσωτερικού του κόσμου, της προσωπικότητάς του ή των βιωμάτων του που τον χαρακτηρίζει και τον αντιπροσωπεύει, ως ανεξίτηλο και μόνιμο στοιχείο και σημείο στο σώμα του.
Σήμερα, παρά το εύρος των σχεδίων μεταξύ των οποίων μπορεί να επιλέξει κάποιος, τις νέες δημιουργίες και τις καλλιτεχνικές εμπνεύσεις που μπορούν να εξατομικεύσουν ένα τατουάζ και να το καταστήσουν μοναδικό, υπάρχουν σχέδια τα οποία επιλέγονται λόγω της ιδιαίτερης σημασίας και του συμβολισμού που τους έχει αποδοθεί.
Μέδουσα
Η Μέδουσα αποτελεί μία από τις γνωστότερες και ίσως τραγικότερες φιγούρες της ελληνικής μυθολογίας. Σύμφωνα με τον μύθο, ήταν μία ιδιαιτέρως για την ομορφιά και το κάλλος της, ξακουστή γυναίκα και ιέρεια της θεάς Αθηνάς. Η τραγικότητα της ιστορίας της έγκειται στο ότι ο μύθος θέλει τη Μέδουσα να πέφτει θύμα βι@σμού από τον θεό Ποσειδώνα και τη θεά Αθηνά να την τιμωρεί μετατρέποντάς τη σε τέρας και δίνοντας της τρομερή μορφή ώστε να καθίσταται αδύνατο για τον οποιονδήποτε να την αντικρίσει χωρίς να πετρώσει. Σε μία πιο σύγχρονη ερμηνεία του μύθου, υποστηρίζεται πως η θεά Αθηνά με την κίνησή της αυτή να της δώσει τερατώδη μορφή δεν επιχείρησε να την τιμωρήσει αλλά αντιθέτως να τη σώσει, εμποδίζοντας και αποτρέποντας τον ενδεχόμενο να υποστεί ξανά τέτοια υπόθεση. Υπό το φως αυτής της εξήγησης και απόδοσης του μύθου, η μέδουσα αποτελεί σύμβολο δύναμης και επιβίωσης από περιστατικά σεξουαλικής βίας και κακοποίησης.
Πεταλούδα
Η πεταλούδα λόγω της φύσης της πορείας ανάπτυξής της, και της όλης διεργασίας που καλείται να βιώσει έως ότου μπορέσει να λάβει την τελική όμορφη όψη της και από πλάσμα της γης να διαμορφώσει τα φτερά της και να πετάξει, σηματοδοτεί το σκοτάδι πριν την αυγή και αποτελεί σύμβολο μεταμόρφωσης, βελτίωσης, αλλαγής και εξέλιξης.
Ερωτηματικό ή αλλιώς semicolon (;)
Το ερωτηματικό αποτελεί μία επιλογή τατουάζ που φέρει ένα ιδιαίτερα βαρύ ψυχικό φορτίο καθώς αφορά και συμβολίζει την αποτροπή απόπειρας ή την αποτυχημένη απόπειρα κάποιου να θέσει τέλος στη ζωή του. Αυτό διότι το σημείο αυτό στίξης στην αγγλική γλώσσα, ως προς τη χρήση του, αποτελεί το αντίστοιχο της άνω τελείας στα ελληνικά. Χρησιμοποιείται με άλλα λόγια όταν κάποιος δε θέλει να βάλει τελεία, να θέσει τέλος σε μία πρόταση. Κατά ανάλογο τρόπο και ως προς το κομμάτι της ψυχικής υγείας, της διαχείρισης και της επιβίωσης από αυtοκτονικές σκέψεις και τάσεις, το να φέρει κανείς ως τατουάζ το συγκεκριμένο σημείο, συμβολίζει τη δυνατότητα ή και επιθυμία κάποιου να βάλει τελεία στην πορεία της ζωής του και την επιλογή του τελικά να μην το κάνει.
Poison tree
Ο όρος του «δηλητηριασμένου δέντρου» προέρχεται από το αλληγορικό ποίημα του William Blake, το οποίο αναφέρεται στις συνέπειες που έχουν τα καταπιεσμένα συναισθήματα και ιδιαίτερα ο θυμός. Ο ποιητής περιγράφει το πως ο θυμός του εναντίον του εχθρού του που δεν εξωτερικεύθηκε, διογκώθηκε λόγω της κάλυψης και της καταπίεσης αυτής, σαν ένα δέντρο ποτισμένο από αρνητικά συναισθήματα, από το οποίο δέντρο προέκυψε ένα δηλητηριασμένος καρπός η κατανάλωση του οποίου επέφερε τον θάνατο του εχθρού του. Ως τατουάζ το δηλητηριασμένο δέντρο έχει την έννοια και τη σημασία πως κάποιος είναι αντιμέτωπος και διαχειρίζεται αισθήματα και ξεσπάσματα θυμού.
Ελέφαντας
Παρά το γεγονός πως το ίδιο το ζώο από μόνο του σχετίζεται πολύ συχνά με τη δύναμη, τη σοφία και την προστατευτικότητα, εντούτοις ως σύμβολο τατουάζ έχει προσλάβει μία αρνητική χροιά και έχει επικρατήσει να σηματοδοτεί τους τοξικούς δεσμούς μεταξύ της οικογένειας. Η ερμηνεία αυτή πηγάζει και εκκινεί από τη φύση και την οργάνωση της κοινότητας αυτού του είδους ζώων. Οι ελέφαντες -με άλλα λόγια- είναι γνωστοί για την ενότητα της συμβίωσής τους, την προστατευτικότητα και την αίσθηση της «αγέλης-οικογένειας» που αναπτύσσουν μεταξύ των μελών της. Αυτό το τόσο έντονο δέσιμο, η πνιγηρή αίσθηση και η τυχόν τοξικότητα που αυτή η εξάρτηση των μελών δημιουργεί, είναι εκείνο που επιδιώκεται να εκφραστεί και που αποτελεί τη νοηματική βάση του σχεδίου αυτού.
Συντάκτης: Παναγιώτα Παπακωνσταντίνου
