Ο ηθοποιός Ιωάννης Παπαζήσης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου «The 2Night Show», μίλησε ανοιχτά για την πρώην σύζυγό του Βανέσα Αδαμοπούλου. Κι εκεί ακριβώς έκανε τη διαφορά. «Έχουμε πολύ καλή σχέση και αυτό οφείλεται σε εκείνη», ανέφερε χαρακτηριστικά, δίνοντας δημόσια την αναγνώριση που πολλοί άνθρωποι χωρισμένοι δυσκολεύονται να δώσουν. Καμία ειρωνεία, καμία αιχμή, καμία πικρία. Μόνο ευγένεια και καθαρή εκτίμηση.

Ο Ιωάννης Παπαζήσης και η Βανέσα Αδαμοπούλου υπήρξαν για χρόνια ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του καλλιτεχνικού χώρου. Εκείνος, ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς ηθοποιούς της γενιάς του, κι εκείνη μια γυναίκα με ταλέντο, καλλιτεχνική ευαισθησία και χαμηλό προφίλ. Οι δυο τους γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν και δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια, με σημαντικότερο κομμάτι της τον γιο τους, τον οποίο και οι δυο υπεραγαπούν.

Παρότι ο γάμος τους δεν κράτησε για πάντα, η σχέση τους δε μετατράπηκε ποτέ σε ένα πεδίο σύγκρουσης και κατά τον ίδιο, αυτό οφείλεται στην ίδια τη Βανέσα. Όταν ανακοινώθηκε ο χωρισμός τους, πολλοί μίλησαν για ένα ήρεμο, πολιτισμένο «τέλος», που στην πραγματικότητα έμοιαζε περισσότερο με μια ώριμη μετάβαση σε ένα νέο είδος σχέσης. Και αυτή η εικόνα επιβεβαιώνεται ξανά και σήμερα.

Στη συνέντευξη λοιπόν που έδωσε και κλήθηκε να μιλήσει για την πρώην σύζυγό του, δεν προσπάθησε να «γλυκάνει» μια δύσκολη περίοδο· αντιθέτως, ήταν ένα δημόσιο ευχαριστώ, ένας φόρος τιμής στην ωριμότητα της γυναίκας που κάποτε αγάπησε και με την οποία συνεχίζουν να μεγαλώνουν το παιδί τους.

Σε μια κοινωνία που συχνά επιβραβεύει τις εντάσεις και τα δράματα, ο Παπαζήσης προβάλλει μια εντελώς διαφορετική εικόνα: αυτή του ανθρώπου που ξέρει να μιλά για πρώην σύντροφό του με ευγνωμοσύνη και όχι με ειρωνεία.

«Η Βανέσα ομορφαίνει μέρα με τη μέρα. Είμαι χωρισμένος, ευτυχισμένος χωρισμένος. Και εγώ και η Βανέσα. Μένω σε απόσταση δυο λεπτών από το σπίτι του γιου μου. Επιδίωξα τελευταία να είμαι απέναντι ακριβώς, αλλά έχασα το σπίτι, για να καταλάβεις για τι καλή σχέση μιλάμε. Έχουμε πολύ καλή σχέση με την πρώην σύζυγό μου. Αυτό οφείλεται σε εκείνη. Πάντα πιστεύαμε στο ταξίδι της ζωής. Πιστεύαμε ότι οι μικρότητες δεν αξίζουν μέσα στη ζωή. Δηλαδή ακόμα και στις προσωπικές φασαρίες, στην καθημερινότητα δεν πήγαινε πουθενά. Είμαστε καλά. Είμαστε εδώ, ζούμε. Δεν έχει τίποτα άλλο αξία. Και έτσι εξελίχθηκε και αυτό το πράγμα, ότι η σχέση μας ήταν από εδώ μέχρι εδώ. Ακόμα και αν όλες οι σχέσεις, ακόμα και αν είναι ο θάνατος αυτός που θα χωρίσει μία σχέση, όλες οι σχέσεις σε αυτή τη ζωή έχουν ημερομηνία λήξης. Όλες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος δηλαδή για οποιαδήποτε πικρία».

 


 

Δεν είναι εύκολο να μιλά κανείς δημόσια για έναν χωρισμό, και ακόμα δυσκολότερο είναι να μιλά με όμορφα λόγια για την/τον πρώην σύζυγό του/της, χωρίς ίχνος πικρίας ή ανάγκης για εντυπωσιασμό. Ο Παπαζήσης λοιπόν δε μίλησε «πολιτισμένα», αλλά ανθρώπινα. Δεν προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία τους ούτε προσπάθησε να δείξει ότι όλα ήταν τέλεια, και κυρίως δεν προσπάθησε να παρουσιάσει μια πλαστή εικόνα αγιοποίησης. Απλώς είπε την αλήθεια: έχουν καλή σχέση και αυτό οφείλεται ως επί το πλείστον στη στάση της Βανέσα Αδαμοπούλου.

Και εκεί ακριβώς κρύβεται το πραγματικό μάθημα. Πολλές φορές, χρειάζεται μόνο ένας για να κρατήσει μια σχέση – έστω κι αν αυτή έχει αλλάξει μορφή – σε υγιή βάση. Χρειάζεται ένας άνθρωπος με συναισθηματική ευφυΐα, σταθερότητα και καθαρή πρόθεση. Όταν λοιπόν ακούμε ιστορίες σαν κι αυτή, καταλαβαίνουμε ότι ο πολιτισμένος χωρισμός δεν είναι μύθος. Δεν είναι ουτοπία. Δεν είναι «για τους άλλους». Μπορεί να συμβεί, και όταν συμβεί αλλάζει τα πάντα.

Ο πολιτισμός μετά το τέλος μιας σχέσης δεν αφορά μόνο τις καλές στιγμές. Δεν αφορά την αγάπη που κάποτε υπήρξε. Αφορά την επιλογή να συνεχίσεις να σέβεσαι τον άνθρωπο που μοιράστηκες τη ζωή σου, ακόμα και αν δεν είναι πια ο σύντροφός σου. Γιατί η αξιοπρέπεια μετά το τέλος είναι η πιο ώριμη μορφή αγάπης. Αλλά και γιατί μπορείς να φύγεις από έναν έρωτα, αλλά να μείνεις σε μια ανθρώπινη σύνδεση.

Και αυτό, στη σημερινή εποχή, είναι ίσως πιο σπάνιο και πιο γενναίο από τον ίδιο τον έρωτα.

Συντάκτης: Φραγκούλα Χατζηαγόρου