Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν είσαι single στα 30+ και ζεις σε αυτή τη μαγική εποχή του online dating, του speed dating και των «δεν θέλω κάτι σοβαρό αλλά θέλω να είμαι σε σχέση», τότε ξέρεις ήδη την απάντηση:
με περισσότερους απ’ όσους θα ήθελες… και λιγότερους απ’ όσους νόμιζες.
Γιατί το να είσαι single στα 30 σου — και αντικειμενικά ό,τι πιο hot κυκλοφορεί — δεν είναι εύκολο.
Εμείς οι millennials μεγαλώσαμε με την ιδέα του έρωτα που αντέχει, του «μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα», αλλά καταλήξαμε σε ραντεβού των τριών μηνών, ghosting και συζητήσεις τύπου «δεν είμαι έτοιμος για κάτι σοβαρό, αλλά μου αρέσεις πολύ».
Από τη μία, γυναίκες με standards, αυτογνωσία και μηδενική διάθεση να συμβιβαστούν. Από την άλλη, άντρες κουρασμένοι, μπερδεμένοι, με low effort και high expectations. Καλά θα πάει κι αυτό. Και κάπου εκεί… επιστρέφεις στο χωριό. Ή στην παλιά παρέα. Ή στους φίλους των φίλων. Στους ανθρώπους που ξέρεις χρόνια. Που έχετε πιει μαζί, έχετε γελάσει, έχετε φλερτάρει στα κρυφά. Που κάποτε, σε ένα βράδυ αδυναμίας, κάτι έγινε. Ή λίγο έλειψε να γίνει.
Να σου και το παλιό, παραδοσιακό φλερτάκι. Αυτό που ξεκινάει με «έλα μωρέ, φίλοι είμαστε» και καταλήγει σε ένα βλέμμα που κρατάει λίγο παραπάνω απ’ όσο πρέπει. Και ξαφνικά πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται: «Ρε συ… να ξανακάνω σ3ξ με αυτό το άτομο;» Δέκα χρόνια φίλοι. Και οι δύο single. Και οι δύο κουρασμένοι. Και οι δύο λίγο μόνοι. Και κάπου εδώ έρχεται η μεγάλη ερώτηση:
Πόσες φορές μπορείς να μπλέξεις σ3ξ και φιλία πριν αρχίσει να πονάει;
Γιατί στην αρχή μοιάζει εύκολο. Είναι γνώριμος. Σε ξέρει. Τον ξέρεις. Δεν χρειάζεται small talk. Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις τα τραύματά σου. Και για λίγο… μοιάζει ασφαλές. Μόνο που δεν είναι. Γιατί πάντα κάποιος θα νιώσει κάτι παραπάνω. Ή κάτι λιγότερο. Ή απλώς θα αρχίσει να αναρωτιέται γιατί κάνει σ3ξ με κάποιον που δεν τον διαλέγει πραγματικά. Και τότε συνειδητοποιείς κάτι σκληρό αλλά αληθινό: δεν είναι όλοι οι φίλοι για σ3ξ και δεν είναι όλο το σ3ξ φτιαγμένο για να μένει «ανέγγιχτο».
Ίσως τελικά το θέμα δεν είναι με πόσους φίλους μπορείς να κάνεις σ3ξ. Αλλά πόσες φορές αντέχεις να μπερδεύεις την οικειότητα με τη μοναξιά. Και τη συνήθεια με την επιθυμία. Γιατί όσο κι αν λέμε ότι είμαστε cool, ανοιχτόμυαλοι και άνετοι, κάπου βαθιά μέσα μας θέλουμε κάτι παραπάνω από ένα γνώριμο σώμα στο σκοτάδι. Θέλουμε κάποιον που να μας διαλέγει. Όχι απλώς να μας βρίσκει διαθέσιμους. Κι αν αυτό σημαίνει λιγότερο σ3ξ και περισσότερη μοναξιά για λίγο; Ίσως τελικά να αξίζει.
