Μπήκες στην κουζίνα και ξέχασες για ποιόν λόγο βρέθηκες εκεί εξαρχής; Δεν είναι ΔΕΠΥ.
Κάθε πρωί τσεκάρεις αν πήρες τα κλειδιά σου γιατί δε θυμάσαι να τα βάζεις ποτέ στην τσάντα; Δεν είναι ΔΕΠΥ.
Πιάνεις τον εαυτό σου συχνά πυκνά να χάνει τη συγκέντρωσή του κατά τη διάρκεια σημαντικών εργασιών ή στη δουλειά; Δεν είναι ΔΕΠΥ.
Ε, τι στο καλό σημαίνει να έχεις ΔΕΠΥ;
Εξαιρετική ερώτηση. Για αρχή, ας δούμε για αρχή την απάντηση. ΔΕΠΥ ή ADHD, είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και η Υπερκινητικότητα. Δηλαδή, όσοι πάσχουν από ΔΕΠΥ δείχνουν ακούραστοι, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε κάτι και μπορεί να δρουν παρορμητικά. Συνήθως τα πρώτα σημάδια γίνονται εμφανή στην παιδική ηλικία, 3-12 ετών, τόσο σε κορίτσια και αγόρια.
Μερικά από τα συμπτώματα:
-Αδυναμία να μείνει συγκεντρωμένος σε μια δραστηριότητα/ ένα μάθημα
-Δεν ακούει όταν του μιλάνε, ακόμη και αν απευθύνονται απευθείας σε εκείνον.
-Δεν μπορεί να ολοκληρώσει μια δουλειά που πρέπει να κάνει και δεν μπορεί να ακολουθήσει οδηγίες.
-Αδυνατεί να οργανώσει δραστηριότητες και εργασίες.
-Αποσπάται εύκολα.
-Κινείται νευρικά ή στριφογυρίζει στο κάθισμά του.
-Δυσκολεύεται να κάτσει καθιστός στην αίθουσα ή σε άλλες δραστηριότητες.
-Μιλάει υπερβολικά πολύ.
-Διακόπτει όταν μιλάει κάποιος άλλος.
-Δεν έχει αίσθηση του κινδύνου.
ADHD ICEBERG Πηγή: etsy.com
ΔΕΠΥ & Ενήλικες
Με μία γρήγορη ματιά φαίνονται ασήμαντα ή παιδιάστικες δικαιολογίες για την αφηρημάδα. Πολλά άτομα θα βρεθούν αντιμέτωπα με την ενήλικη ζωή κουβαλώντας το στίγμα της τεμπελιάς επειδή πολύ απλά ο κοινωνικός τους περίγυρος κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας ήταν είτε προκατειλημμένος ή καθόλου ενημερωμένος για τις παιδικές διαταραχές. Ας μην ξεχνάμε πως όροι όπως αυτισμός και δυσλεξία είχαν αρνητικό πρόσημα τα παλιά χρόνια. Ουκ ολίγες φορές ακούσαμε γονείς και δασκάλους να ρωτάνε με καυστικό τόνο αν ένα παιδί που είχε κάποια μαθησιακή δυσκολία ήταν αυτιστικό ή δυσλεκτικό, σαν να επρόκειτο για λέπρα. Ένα από τα καλά, λοιπόν, που έχει κάνει το διαδίκτυο είναι να προσφέρει πληροφορίες και να εξασθενίσει σιγά – σιγά αυτή η αμάθεια.
Όχι, λοιπόν, δεν ήσουν τεμπέλικο πλάσμα και αδιαφορούσες από επιλογή. Δεν ήταν ποτέ θέμα επιλογής. Ο εγκέφαλός σου απλά δεν παράγει την απαραίτητη ποσότητα ντοπαμίνης για να διατηρήσει τη συγκέντρωση που χρειαζόμαστε, εκ τούτου βρίσκεσαι σε μία μόνιμη αναζήτηση αυτού που λέμε thrill. Η αφηρημάδα δεν είναι η αιτία, είναι ένα από τα συμπτώματα. Το να κάτσεις και να συμπληρώσεις ένα αρχείο excel για 8 ώρες θα φανεί αγγαρεία γιατί δε σου προσφέρει κάτι ουσιαστικά. Δε σε ενθουσιάζει. Θα προτιμήσεις να ψαχτείς στις 100 καρτέλες του Google Chrome, και όταν θα έχεις μόνο μια ώρα να παραδόσεις την εργασία, τότε θα ενεργοποιηθείς. Γιατί η αίσθηση κινδύνου σε ωθεί.
Θέλεις να κάνεις δουλειές στο σπίτι αλλά βρίσκεσαι παγωμένο στον καναπέ, κοιτάζοντας το άπειρο. Όποιος δεν ξέρει θα πει ότι βαριέσαι και δε θες, αλλά μεταξύ μας εσύ ουρλιάζεις στον εαυτό σου να σηκωθεί. Θες να μαζέψεις τον ριμαδό-νεροχύτη, απλά ο εγκέφαλός σου δεν μπορεί να ενισχύσει αρκετά το σώμα.
Ένας σύντροφος θα συγχωρέσει την πολυλογία σου στις 12 τα μεσάνυχτα, το μόνιμο βάδην μέσα στο σπίτι και τη μανία σου να γεμίζεις το γραφείο ή το κομοδίνο με δεκάδες ποτήρια γιατί πολύ απλά ξέχασες πως είχες ήδη ένα για νερό. Αν η σχέση είναι σοβαρή και ειλικρινής, θα καταλάβει και θα θελήσει να μάθει και να σε βοηθήσει.
Αλλά τι συμβαίνει στο ερωτικό κομμάτι;
Στα μάτια ενός ανθρώπου που πάσχει από ΔΕΠΥ η ερωτική πράξη μπορεί να αποδειχθεί είτε σωτήρια, είτε μια ακόμα αγγαρεία. Έρευνες έχουν καταλήξει στο ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές πτυχές: υπερσεξουαλικότητα και υπόσεξουαλικότητα. Στη μία περίπτωση το άτομο θα αγκαλιάσει το σ3ξ και θα το διαχειριστεί σαν μια εξάρτηση (παρορμητικές κινήσεις και απώλεια αίσθησης κινδύνου) από την οποία θα αρνηθεί να ξεφύγει γιατί του προσφέρει ακριβώς αυτό στο οποίο υστερεί: την έξαψη. Ενώ στην άλλη, θα φανεί σαν μία ακόμα βαρετή διαδικασία, που ναι, το τέλος θα αξίζει (ο οργ@σμός) αλλά μέχρι να φτάσει στο peak θα μοιάζει με Γολγοθά. Και εκεί θέλω να επικεντρωθούμε. Τι συμβαίνει όταν η υποσεξουαλικότητα μπαίνει εμπόδιο σε μια σχέση.
Το σ3ξ αποτελεί την απόλυτη πράξη έρωτα και εμπιστοσύνης μεταξύ δύο ανθρώπων (ή και περισσότερων). Δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο από το να παρακολουθείς το ταίρι σου να λιώνει χάρη στο αισθησιακό άγγιγμα και φιλιά σου. Τους ακούς να φωνάζουν από ηδονή και να τραντάζεται ολόκληρος ο κόσμος τους και δεν μπορείς να το χορτάσεις Όλα αυτά ισχύουν και για ένα άτομο με ΔΕΠΥ αρκεί να βρει τη διάθεση και την κατάλληλη ώθηση-no pun intended-.
Αλλά μέχρι τότε; Μέχρι να βγει από την κατάσταση παγώματος, τι συμβαίνει; Θα περάσουν μέρες, ίσως και εβδομάδες, ή μήνες, μέχρι την επόμενη σ#ξουαλική επαφή, προκαλώντας σίγουρα σύγχυση στον σύντροφο αλλά και ανασφάλεια, ιδιαίτερα αν δε γνωρίζει τι ακριβώς πάει να πει να ζεις με ΔΕΠΥ. Θα υπάρξουν έντονοι καυγάδες, λάθος συμπεράσματα, φόβοι και στο τέλος ίσως να διαλυθεί κάτι όμορφο που ξεκίνησε με σκοπό να διαρκέσει, ενώ θα παραμείνει ένα γιατί χαραγμένο στο μυαλό και των δύο.
Γιατί δε με θέλει;
Γιατί δεν μπορεί να με καταλάβει;
Οι σχέσεις -ερωτικές και μη- από μόνες αποτελούν μια σειρά περίπλοκων και λεπτών χειρισμών. Οι άνθρωποι δεν είναι όντα που λειτουργούν με ιδιαίτερες ικανότητες όπως τηλεπάθεια για να ξέρουν ακριβώς τι σκέφτεται και πως νιώθει ο άλλος. Η επικοινωνία είναι το κλειδί πάντα, και εδώ ισχύει το ίδιο. Αν περιμένατε κάποια απο μηχανής θεός λύση που με το χτύπημα των χεριών να εξαφάνιζε κάθε εμπόδιο, τότε λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω. Όποιος αγαπάει και ενδιαφέρεται πραγματικά, μαθαίνει, σωστά; Η περίπτωση και η διαχείριση ενώ συντρόφου με ΔΕΠΥ είναι πράγματι μια πρόκληση. Χρειάζεται τόσο ο ίδιος να ενημερώσει τον άλλον για το πως ακριβώς λειτουργεί και τι τον βοηθάει στην καθημερινότητα, αλλά καλό θα ήταν να υπάρξει και μια σχετική ενημέρωση από εξειδικευμένες ιστοσελίδες ψυχολογίας και ανάλογα βίντεο που εξηγούν με απλά λόγια τι είναι αυτή η διαταραχή.
Μιλήστε, βοηθήστε ο ένας τον άλλον. Το άτομο με ΔΕΠΥ θέλει μια ρουτίνα, ένα πρόγραμμα για να λειτουργήσει και μια συχνή πρόκληση των αισθήσεων. Αυτό μπορεί να εφαρμοστεί είτε με τη χρήση παιχνιδιών ή προκαταρκτικών που θα ανάψουν τα αίματα χωρίς να μετατραπούν σε μία ανούσια αγγαρεία. Κρατήστε στο μυαλό ότι το μυστικό στο ΔΕΠΥ είναι η πρόκληση και το ερέθισμα των αισθήσεων. Αυτά τα δύο μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε χρήσιμα εργαλεία στα χέρια ενός συντρόφου που θέλει να προσφέρει και να πάρει ως αντάλλαγμα την ύψιστη μορφή ηδονής.
Η πρόκληση και η ένταση που αναζητά ένα μυαλό που τρέχει, μπορεί να γίνει η σπίθα που θα φωτίσει μια σχέση γεμάτη πάθος, κατανόηση και πραγματική σύνδεση. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, όλοι θέλουμε το ίδιο: να νιώσουμε ότι κάποιος μας βλέπει, μας καταλαβαίνει και μας αγαπά, με όλες τις ατέλειες και την ασταθή μαγεία μας.
Συντάκτης: Christy Oshima
