Σημείωση pillowfights.gr:
Σήμερα εγκαινιάζουμε τη στήλη «Κάτω απ’το χαλί».
Εδώ θα διαβάζετε για όσα συζητάμε στα μουλωχτά, για όσα είναι ακόμη ταμπού, για όσα κρύβουμε κάτω απ’το χαλί.
Καλωσήρθατε! 

Γράφει η Μαρία Τριγώνη.

Μετά τον απόηχο της φετινής Eurovision και το νικητήριο τραγούδι της Αυστρίας, τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν από σχόλια ειδημόνων και μη, για το αν είναι η ερμηνεύτρια Κοντσίτα ήταν γυναίκα με μούσια ή άντρας με φουστάνι.
Και ενώ η ίδια δηλώνει πως η νίκη της στο διαγωνισμό είναι ένα μήνυμα στην κάθε είδους ελευθερία, οι άνθρωποι φαίνονται ακόμα και σήμερα απρόθυμοι όχι μόνο να αποδεχτούν, αλλά και να κατανοήσουν την διαφορετικότητα.

Ως τρανσέξουαλ χαρακτηρίζονται όλα τα άτομα που έχουν υποστεί εγχείριση αλλαγής φύλου.

Η διαδικασία ξεκινά με το στάδιο της ορμονοθεραπείας και καταλήγει μετά από περίπου ένα χρόνο στην επέμβαση, η οποία είναι ιδιαίτερα πολυδάπανη και μπορεί ν’αγγίξει ακόμη και τις είκοσι χιλιάδες δολάρια.

Απαραίτητη είναι και η ψυχοθεραπεία πριν αλλά και μετά το χειρουργείο, αφού πρέπει να εξακριβωθεί ότι το άτομο πάσχει από δυσφορία φύλου και ότι η απόφαση του είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας σκέψης, αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αυτοκτονιών μετά την διεκπεραίωση της αλλαγής λόγω αδυναμίας διαχείρισης της συναισθηματικής πίεσης, αλλά και της σωματικής αλλαγής.

Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να οδηγηθούν σε αυτήν την αλλαγή προβληματίζονται ιδιαίτερα για το πώς θα μεταφέρουν την είδηση στην οικογένειά τους και στο κοινωνικό τους περίγυρο, αφού ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζουν έντονα το φαινόμενο της άρνησης.

Οι περισσότεροι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν σε νεαρή ηλικία το σπίτι τους, μέχρι το περιβάλλον τους να συμφιλιωθεί με την απόφαση τους, ενώ άλλοι αναγκάζονται να πιέσουν την αληθινή τους ταυτότητα και να οδηγηθούν σε αποτυχημένους ετεροφυλόφιλους γάμους.

Ο ιδιότυπος αυτός ρατσισμός επεκτείνεται και στον φιλικό κύκλο ενώ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα όσον αφορά την εργασία.

Παρά το γεγονός πως όλα τα τρανσέξουαλ πρόσωπα οδηγούνται σε αλλαγή στοιχείων ταυτότητας, τα δικαιώματά τους δεν είναι πλήρως κατοχυρωμένα .

Ωστόσο αρκετοί εργοδότες διατηρούν τους υπαλλήλους τους μετά την επέμβαση. 

Άλλωστε η πρώτη τρανσέξουαλ δασκάλα στο Μπουένος Αίρες είναι γεγονός. 

Στην Ελλάδα όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Γυναίκα αστυνομικός η οποία υπεβλήθη σε αλλαγή φύλου, τέθηκε σε αναρρωτική άδεια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ειδικής επιτροπής, που έκρινε πως αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.

Για τον λόγο αυτό πολλοί, επιλέγουν να εξασκήσουν την εργασία από απόσταση, μέσω του διαδικτύου.

Το πιο σημαντικό όμως ζήτημα αναφορικά με τα διαφυλικά άτομα είναι αυτό της τεκνοποίησης.

Στην Ισπανία κέντρα τεχνητής γονιμοποίησης έχουν ήδη επιχειρήσει τη γονιμοποίηση γυναικών, που έχουν λάβει ορμόνες για να γίνουν άντρες.

Ενώ στην αντίστροφη περίπτωση υπάρχει η δυνατότητα της αυτοσυντήρησης γενετικού υλικού για αναπαραγωγή μετά την εγχείριση.

Παρά το γεγονός πως ο καθένας έχει μας έχει το δικαίωμα του να αυτοπροσδιορίζεται όπως επιθυμεί, στην περίπτωση των τρανσέξουαλ αυτό δε φαντάζει και τόσο αυτονόητο.

Γι’αυτο και οι περιπτώσεις βίας και κοινωνικού αποκλεισμού, αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. 

Η εικοστή του Νοεμβρίου είχε καθιερωθεί ως παγκόσμιας ημέρα μνήμης των θυμάτων, που δολοφονήθηκαν εξαιτίας της σεξουαλικής τους ταυτότητας.

Στόχος της, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για όλα τα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζει η μερίδα αυτή του πληθυσμού.  

«Περιμένω τη μέρα που θα μπορώ να πάω σ’ένα εστιατόριο με τον αγαπημένο μου και να μην καρφώνουν όλοι τα μάτια τους, επάνω μας», μου είπε η Νάντια, τρανσέξουαλ φίλη μου.

Αυτήν περιμένω κι εγώ.

Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη