Ανατρεπτική και πάντα αυθεντική, το number one της καρδιάς μας, Έλενα Παπαρίζου, έρχεται να δηλώσει παρούσα και να μας ξεσηκώσει με τη συμμετοχή της στο EuroPride της Θεσσαλονίκης. Έτσι, λίγες μέρες πριν ανεβάσει το θερμόμετρο με τις επιτυχίες της, στέλνει κι ένα δυνατό μήνυμα στήριξης στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, μιλώντας ανοιχτά για τις διακρίσεις και τα επικριτικά σχόλια που έχει δεχτεί η ίδια στο παρελθόν για το σώμα της.
Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Antivirus, η αγαπημένη τραγουδίστρια ξεδίπλωσε τις σκέψεις της για την αγάπη και την ισότητα: «Δε θεωρώ ότι έχω καταφέρει κάτι, γιατί δε θεωρώ ότι το να αγαπάς και να στηρίζεις τους ανθρώπους είναι “ανθρώπινο κατόρθωμα”», είπε, επισημαίνοντας ότι από μικρή ηλικία έμαθε να μη διαχωρίζει τους ανθρώπους με βάση την καταγωγή, τη σ3ξουαλικότητα ή την εμφάνισή τους.
Η Έλενα είναι ξεκάθαρη: «Οι καλλιτέχνες είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε ούτε κάτι διαφορετικό, ούτε κάτι ανώτερο σε σχέση με τους υπόλοιπους. Θέλω να ξυπνάω σε μια χώρα που δε θα χρειάζεται καν να αντιμετωπίζεται η φράση “αυτός υποστηρίζει τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα” σαν κάτι μοναδικό ή αξιοσημείωτο για έναν άνθρωπο», εξηγώντας ουσιαστικά ότι δεν τίθεται θέμα στήριξης, αλλά κατανόησης του δεδομένου, ότι δηλαδή οι άνθρωποι είμαστε ίσοι κι έχουμε δικαίωμα στην αγάπη, την αυτοέκφραση και τη διαφορετικότητα.
Κι επειδή η Έλενα Παπαρίζου είναι πάντα έτοιμη να μιλήσει ανοιχτά κι αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που την αγαπάμε τόσο, αναφέρθηκε και στο bodyshaming που έχει δεχθεί κατά καιρούς, με τελευταίες τις δηλώσεις διάσημου σχεδιαστή κοσμημάτων που θέλησε να μας ενημερώσει για το τι επιτρέπεται ή όχι να φοράει με βάση το κορμί που εκείνος νομίζει ότι έχει. «Εδώ και πολλά χρόνια δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να μπαίνει στη διαδικασία να ασχολείται με οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα στην ανθρώπινη ψυχή. Είμαστε στο 2024. Τέλος! Πρέπει όλοι να φροντίζουμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι», δήλωσε με τη γνωστή slay διάθεσή της και μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους.
Τέλος λοιπόν! Τέλος στις φωνές που μας υποδεικνύουν τι πρέπει να φοράμε, ποιον να αγαπάμε, πώς να μιλάμε και να ζούμε. Ας περάσουμε επιτέλους στην εποχή που αυτού του είδους οι απόψεις θα είναι τόσο μικρές κι ασήμαντες, που δε θα είναι καν άξιες αναφοράς. Ίσως έτσι καταλάβουν και τα στόματα που τις ξεστομίζουν, πως δεν αφορούν κανέναν εκτός του μικρόκοσμού τους, που ίσως και να είναι λιγάκι θλιβερός. Τιμ Έλενα λοιπόν και τα λέμε στη Θεσσαλονίκη, με χρώμα, γκλίτερ, στρας και παγέτα μέχρι να λάμψει «το φως στην ψυχή».
