Όλοι έχουμε βρεθεί στη μειονεκτική θέση να μας χωρίσουν αλλά και στην άβολη θέση να πάρουμε την απόφαση του χωρισμού. Παρ’ όλα αυτά κάθε φορά που βρισκόμαστε στην πρώτη περίπτωση ξεχνάμε πόσο δύσκολο είναι για τον σύντροφό μας να πάρει πάνω του την ευθύνη να λήξει τη σχέση κι είναι λογικό αφού ο χωρισμός έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία, ιδιαίτερα αν ακόμα τρέφουμε συναισθήματα για τη σχέση μας. Αυτόματα λοιπόν ρίχνουμε το φταίξιμο του πόνου που νιώθουμε στον σύντροφό μας.

Αν όμως θυμηθούμε κάθε φορά που ανήκαμε στην δεύτερη περίπτωση, θ’ αντιληφθούμε πόσο δύσκολο είναι να παίρνεις την ευθύνη της ανακοίνωσης του χωρισμού, αφού όσο κι αν έχεις τελειώσει μ’ αυτή τη σχέση ερωτικά κι είσαι έτοιμος να προχωρήσεις, πάντα κουβαλάς ερωτηματικά αν έκανες καλά, πάντα έρχεσαι αντιμέτωπος με τις κατηγορίες της άλλης πλευράς και μ’ ένα ίχνος ενοχών για τον πόνο και τη θλίψη που προκάλεσες στον μέχρι πρότινος άνθρωπό σου.

Ανεξαρτήτως όμως των παραπάνω τύψεων και της άβολης κατάστασης, το σίγουρο είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται να το λήξεις έγκαιρα όσο κι αν σε πονά, μόλις φανεί ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω «συμπτώματα».

 

 

1. Ύποπτο το αίσθημά σου, ύποπτο

Αν συνειδητοποιήσεις ότι αρχίζεις να τρέφεις τρυφερά κι ερωτικά συναισθήματα για κάποιο άλλο άτομο, σίγουρα η σχέση σου έχει τελειώσει, όσες τύψεις κι αν νιώθεις. Σε περίπτωση που ξυπνάς και κοιμάσαι με τη σκέψη ενός νέου ατόμου, αγωνιάς για ένα απλό μήνυμα κι ανυπομονείς να το συναντήσεις ή να το πετύχεις κάπου τυχαία, πρέπει μοιραία ν’ αποχωρήσεις από τη σχέση σου, ανεξαρτήτως αν θα ευδοκιμήσει η φάση με το καινούριο άτομο. Γιατί; Γιατί προφανώς έχει τελειώσει από πλευράς σου ό,τι σε έδενε με τον σύντροφό σου και δεν υπάρχει λόγος να τον κρατάς άδικα, από τύψεις, συνήθεια ή για καβάτζα αν κάτι δεν πάει καλά με το νέο αίσθημα. Πολύ παραπάνω δε, πρέπει να πάρεις την δύσκολη απόφαση προτού συμβεί κάτι περισσότερο από ένα απλό φλερτ με το νέο πρόσωπο. Πρέπει να σέβεσαι τον άνθρωπο που υπήρξε στη ζωή σου, ακόμα κι όταν φεύγεις.

 

2. Πόσο άλλαξα, πόσο άλλαξες;

Όταν ξυπνάς μια ωραία πρωία κι αντιλαμβάνεσαι ότι τα πάντα στον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του συντρόφου σου σ’ εκνευρίζουν ή αρχίζεις να βλέπεις ελαττώματα τα οποία για σένα αποτελούν κόκκινη γραμμή και δεν μπορείς ν’ ανεχτείς, τότε ήρθε η ώρα του χωρισμού και δεν είναι ο σύντροφός σου αυτός που άλλαξε αλλά εσύ και τα αισθήματά σου. Με το να καθυστερείς το αναπόφευκτο, το μόνο που θα πετύχεις είναι ν’ αυξηθούν οι έντονοι καβγάδες μεταξύ σας για όλα όσα σου φταίνε πλέον και να φτάσετε σ’ έναν πολύ άσχημο χωρισμό, καταστρέφοντας αργά και μαρτυρικά ό,τι όμορφο ζήσατε.

 

3. Κάτι μου κρύβεις

Ένα ακόμα καμπανάκι για τη λήξη της σχέσης σας είναι όταν από το πουθενά σου δημιουργούνται ανασφάλειες κι είναι έντονο το αίσθημα της ζήλιας. Και λέω από το πουθενά, εννοώντας ότι σε καμία περίπτωση δεν τα προκάλεσαν οι κινήσεις ή η συμπεριφορά του συντρόφου σου. Συνήθως όταν μας συμβαίνει κάτι τέτοιο ξαφνικά, το μεταφράζουμε σαν ενεργό πάθος για τη σχέση μας. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι. Αν δεν είναι στον χαρακτήρα σου να ζηλεύεις έντονα και ξαφνικά το κάνεις, χωρίς μάλιστα να έχεις πατήματα, είναι επειδή εσύ έχεις αρχίσει να ξενό-κοιτάζεις και να γίνεσαι διαθέσιμος ξανά. Δεν το παραδέχεσαι ασφαλώς στον εαυτό σου κι έτσι με σκοπό ν’ αποφύγεις τις ενοχές σου προβάλλεις όσα νιώθεις στον σύντροφό σου, κατηγορώντας τον ότι κάνει όσα ουσιαστικά κάνεις εσύ, μήπως και νιώσεις καλύτερα.

 

4. Βαρέσαμε διάλυση κι αυτό δε θέλει ανάλυση

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό δείγμα είναι όταν ψάχνεις συνεχώς αφορμή για καβγά και τσακωμό με τη σχέση σου και μάλιστα το συνδυάζεις συνήθως με το νούμερο δύο. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο σίγουρα έχεις βαρεθεί, σου έχει τελειώσει για οποιονδήποτε λόγο κι υποσυνείδητα δίνεις τροφή για διάλυση. Λίγο οι ενοχές, λίγο ο φόβος, λίγο η ρουτίνα δε σου επιτρέπουν να δεις και να πεις καθαρά αυτό που πραγματικά επιθυμείς κι έτσι προσπαθείς διακαώς να το προκαλέσεις.

 

5. Δε θα δακρύσω πια για σένα

Τέλος ένα ακόμα σύμπτωμα ότι πρέπει να βρεις τη δύναμη να χωρίσεις το ταίρι σου είναι όταν παύεις να προσπαθείς γι’ αυτό. Μόλις αντιληφθείς ότι δε διεκδικείς τον άνθρωπό σου με τον ίδιο τρόπο όπως πρώτα ή ότι δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις καμία υποχώρηση ή συμβιβασμό στην μεταξύ σας αλληλεπίδραση ή όταν επίσης αρνείσαι οποιαδήποτε ένδειξη τρυφερότητας, μην περιμένεις άλλο. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φτάσετε σ’ ένα ανεπανόρθωτο σημείο φθοράς, το οποίο θα διαλύσει ψυχολογικά και τους δύο.

 

Κανένας χωρισμός δεν είναι εύκολος, σ’ όποια πλευρά κι αν είσαι. Ακόμα κι έτσι όμως όλα περνούν τελικά και κάποια στιγμή. Αυτό που τελικά έχει σημασία είναι να διατηρηθεί όσο το δυνατόν αλώβητος ο σεβασμός που τρέφετε ο ένας για τον άλλον και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει εντιμότητα, ειλικρίνεια και συνειδητοποίηση των προσωπικών επιθυμιών σας, ακόμα και την ώρα του «αντίο».

 

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.