Ξεκινάς μια νέα σχέση κι απολαμβάνεις την όμορφη περίοδο που είστε κι οι δύο μες στα μέλια, στα συχνά –πολύ συχνά– τηλεφωνήματα, τα διαρκή μηνύματα και τις (σχεδόν) καθημερινές συναντήσεις. Είσαι πολύ ερωτευμένος, δηλώνεις, όσο ζεις κι αναπνέεις μόνο για το νέο σου αμόρε.

Αφού λίγο σταθεροποιηθεί η κατάσταση μεταξύ σας κι όλα βαίνουν καλώς για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, έρχεται η κρίσιμη στιγμή της συνάντησης με τους κολλητούς του έρωτά σου, για την πρώτη, και κομβικής σημασίας, γνωριμία. Όσο και να προσπαθείς να το ελέγξεις, ένα άγχος το ‘χεις, αφού ξέρεις ότι το να σε εγκρίνει και να σε συμπαθήσει η παρέα είναι πολύ σημαντικό βήμα για τη μετέπειτα εξέλιξη της σχέσης σας.

Φτάνετε, λοιπόν, με το ταίρι σου στο μέρος που έχετε ορίσει να βρεθείτε κι εμφανίζονται τα φιλαράκια του, ενώ εσύ προσπαθείς να ‘χεις όσο το δυνατόν πιο χαλαρό κι ευχάριστο στιλ. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να παραδεχτούμε όλοι ότι έστω και μία φορά, σε κάποια σχέση μας, ξεχωρίσαμε αμέσως από όλη την παρέα το άτομο εκείνο που εμφανισιακά, αρχικά, ταίριαζε στα γούστα μας.

Είναι η αμήχανη στιγμή της γνωριμίας, που για δευτερόλεπτα κολλάς για λίγο, και το βλέμμα σου γαντζώνεται πάνω σ’ αυτό το πρόσωπο, που υπό άλλες συνθήκες πολύ θα σου άρεσε. Παλεύεις μέσα σου με ‘κείνη την ανάγκη για διακριτικότητα, ώστε να μην τελειώσει ο δεσμός σου άδοξα ενώ καλά-καλά ακόμα δεν άρχισε. Όμως, όσο και να κρύβεσαι, τα μάτια σου δεν υπακούν και κατευθύνονται σε εκείνο το χάρμα οφθαλμού πλάσμα, καθώς πασχίζεις να δείξεις σε όλους τον καλύτερο εαυτό σου, προκειμένου να σε αποδεχτούν κι ιδανικά να σε συμπαθήσουν.

Σπάει, όμως, ο διάολος το πόδι του, και καθώς συζητάς με όλους, συνειδητοποιείς ότι το τυπάκι που τράβηξε εξαρχής την προσοχή σου, εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύματος με ‘σένα. Αντιλαμβάνεσαι ότι έχετε ίδιες απόψεις σε πολλά θέματα, κοντινά γούστα ή ακόμα και κοινούς στόχους, αντίστοιχα όνειρα κι ίδιες φοβίες. Κι έτσι ξαφνικά η συζήτηση μονοπωλείται απ’ τους δυο σας.

Τι; Δε σου έχει συμβεί ποτέ; Δε μιλάω για κάτι ερωτικό ούτε για πονηρές και πρόστυχες σκέψεις. Όχι ότι δεν έχουν συμβεί κι αυτά, δηλαδή. Έχουν καταστραφεί, δυστυχώς, πολλές φιλίες από άτομα που δεν υπολόγισαν τη ζημιά πίσω τους, παίρνοντας μια τέτοια απόφαση.

Εγώ αναφέρομαι σε άλλου είδους συναισθήματα. Να γοητευτείς απ’ τον άλλον, επειδή έχει ισχυρή παρουσία, δυναμικό χαρακτήρα, λόγο με βαρύτητα. Να εντυπωσιαστείς απ’ τα «πιστεύω», τα «θέλω» και τη φιλοσοφία του. Να θεωρείς ότι κάθε φορά που συναντάς αυτό το πρόσωπο και μιλάς μαζί του, ψηλώνεις λίγο ως άνθρωπος. Να πιστεύεις ότι η χημεία σας είναι μαγική κι ότι πρόκειται για κάποιον που μπορεί να σε εξελίξει.

Δεν το παραδέχεσαι ούτε τώρα; Δεν είναι κακό να ταιριάζεις και με άλλα άτομα, πέραν του συντρόφου σου. Θα μπορούσες απλά να ‘χεις κερδίσει ένα ακόμη φιλαράκι, έναν άνθρωπο που θα σου καλύψει ανάγκες διαφορετικές από ό,τι η σχέση σου. Εξάλλου, είναι παράλογο να απαιτείς απ’ τον δεσμό σου να παίζει όλους τους ρόλους, πέρα απ’ τον προφανή, στη ζωή σου.

Ασφαλώς, οι ισορροπίες σε μία τέτοια κατάσταση είναι εύθραυστες, ριψοκίνδυνες κι επίφοβες. Αν το ταίρι σου έγινε η νέα σου σχέση βεβιασμένα, για οποιονδήποτε λόγο –γιατί βαρέθηκες τη μοναξιά, ας πούμε, ή γιατί σε διεκδικούσε για καιρό κι απλά υπέκυψες– και περνώντας ο καιρός νιώθεις ότι δε σου κάνει, ενώ ταυτόχρονα εξιδανικεύεις εκείνο το φιλαράκι, τότε ίσως κάνεις τη χαζομάρα να πέσεις σε συγκρίσεις. Ίσως τότε πέσεις στην παγίδα να σκεφτείς πως διάλεξες το λάθος άτομο απ’ την παρέα.

Τα συμπεράσματα, πάντως, είναι δύο. Μάθε πρώτα τι θέλεις και τι ζητάς από μια σχέση και ψάξε αυτά ακριβώς, για να μην ταλαιπωρείς άσκοπα ανθρώπους. Και το δεύτερο; Bros before hoes and chicks before dicks.

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη