Θυμάσαι τις ταινίες με σκηνές από υπαίθριους κινηματογράφους με πλήθος αμαξιών που το εκάστοτε ζευγάρι πρωταγωνιστών έβγαινε το ραντεβουδάκι του για ταινία, αλλά και για πιο τετ-α-τετ στιγμές; Πόσες φορές δεν έπιασες τον εαυτό σου να ζηλεύει τέτοιες σκηνές και να εύχεται να ζει σε μια άλλη εποχή, ώστε να ζήσει μια εμπειρία σαν κι αυτή; Απ’ ότι φαίνεται η ώρα να πραγματοποιηθεί η ευχή πολλών, αφού το drive-in cinema -όπως ονομάζεται- υιοθετείται δυναμικά όλο κι από περισσότερες χώρες εν όψει αποστάσεων και κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Mε ρίζες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το drive-in cinema πρωτοεμφανίσθηκε τo 1915, ενώ έγιναν μόδα στη δεκαετία του ’50-‘60. Ο Richard M. Hollingshead, Jr. από το Νιου Τζέρσεϊ στη δεκαετία του ‘30, συνέλαβε την ιδέα για τη δημιουργία του, αφού ήθελε να βρει έναν αναπαυτικό τρόπο, ώστε η εύσωμη μητέρα του να παρακολουθεί ταινίες, μιας και δε χωρούσε στα καθίσματα των κινηματογραφικών αιθουσών. Έτσι εκμεταλλευόμενος τη μάντρα του πατέρα του έδωσε ζωή σε έναν υπαίθριο χώρο προβολής ταινιών. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας. του ήχου και της εικόνας οι επόμενες δεκαετίες οδήγησαν την τάση του drive-in στο ζενίθ της. Εκτάσεις με μεγάλες οθόνες και χώρο για μεγάλο πλήθος αυτοκινήτων των κινηματογραφιστών, έρχονται να δώσουν άλλη ζωή σε απλά χωράφια.

Αγαπημένη συνήθεια των νέων -ειδικά τα καλοκαίρια-, αποτελούσε τον απόλυτο συνδυασμό του ραντεβού με την ιδιωτικότητα που προσέφερε το αυτοκίνητο. Αναπόσπαστος προορισμός των εξόδων και σύμβολο της δεκαετίας του ’50, η αίγλη του drive-in cinema εμφανίστηκε σε πολλές σκηνές ταινιών και σειρών. Η ταινία American Graffiti (1973) περιλαμβάνει αρκετές σκηνές μέσα ή γύρω από drive-in, ενώ, στο Happy Days το “Arnold’s Drive-In” προβάλλεται σε μεγάλο μέρος της σειράς. Η τάση αυτή έφτασε καθυστερημένα και στην Ελλάδα όπου σε μεγάλες πόλεις δημιουργήθηκαν drive-in κινηματογράφοι που λειτούργησαν από το 1975 έως το 1985. Όμως λόγω της παρουσίας των θερινών σινεμά στη χώρα μας και την κοσμοσυρροή σε αυτά, ιδίως το καλοκαίρι, έχασαν αρκετά νωρίς τη φήμη τους. Μεγάλο πλήγμα δέχτηκαν σε ευρεία κλίμακα και από την εμφάνιση της ιδιωτικής τηλεόρασης και του cinema σε εμπορικά κέντρα. Μάλιστα, στα τελευταία χρόνια της παρακμής τους, πριν κλείσουν οριστικά, έπαιζαν ταινίες ερωτικού περιεχομένου.

Κάποια drive-in εξακολουθούν να υπάρχουν στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, ενώ είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και στην Κίνα. Κοντά στις χώρες αυτές, ωστόσο, ήρθαν να ενταχθούν σήμερα κι άλλες χώρες όπως η Δανία, η Γερμανία, η Κορέα, αλλά και η χώρα μας. Ναι, καλά άκουσες. Η Ελλάδα πρόσφατα εγκαινίασε τις πρώτες drive-in προβολές, αλλά και συναυλίες σε Λυκαβηττό, Γλυφάδα και Χαϊδάρι. Τα μέτρα υγιεινής και προστασίας της εποχής μας, έφεραν ξανά στο φως μια αγαπημένη συνήθεια του παρελθόντος που ταιριάζει με το social distancing του παρόντος και του μέλλοντος.

Δυνατότητα ελέγχου, αποστάσεων, τήρησης κανόνων υγιεινής έρχονται να κουμπώσουν με την ανάγκη και την επιθυμία μας για διασκέδαση και διαφυγή από την μοναχικότητα, την κατάθλιψη και τη ρουτίνα. Μικροί και μεγάλοι, οικογένειες, ζευγάρια, φίλοι μπορούν τώρα να κλείσουν τα εισιτήρια τους, να πάρουν το αμάξι τους και να απολαύσουν αγαπημένες ταινίες όλων των εποχών. Ο ρομαντισμός άλλων εποχών επιστρέφει. Μήπως τώρα είναι η ευκαιρία μας να τον ζήσουμε όπως αξιοζήλευτα τον θαυμάζαμε χρόνια τώρα σε ταινίες και να μεταφερθούμε ψυχή τε και σώματι σε άλλες εποχές και στιγμές;

Συντάκτης: Γεωργία Ιορδανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.