Αν έχεις σκύλο και έχεις προσπαθήσει έστω μία φορά να κλείσεις αεροπορικά εισιτήρια μαζί του, ξέρεις ότι αυτό που ακολουθεί μοιάζει περισσότερο με δοκιμασία υπομονής παρά με ταξιδιωτικό πλάνο. Χώρος αποσκευών, ειδικά φίμωτρα, χαρτιά, άγχος, ενοχές. Κι εκείνη η σκέψη που σε τρώει: «Κι αν φοβηθεί; Κι αν κάτι πάει στραβά;». Κάπως έτσι, για χρόνια, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλων κατέληγαν να αφήνουν το ζώο τους πίσω, σε ξενοδοχεία ή φίλους, πληρώνοντας όχι μόνο χρήματα αλλά και τύψεις.
Και μετά ήρθε η Bark Air. Η πρώτη αεροπορική εταιρεία που είπε το αυτονόητο δυνατά: οι σκύλοι δεν είναι βαλίτσες. Είναι επιβάτες.
Στην Bark Air, οι σκύλοι ταξιδεύουν στην καμπίνα, δίπλα στους ανθρώπους τους. Όχι στριμωγμένοι, όχι μουδιασμένοι από τον φόβο, αλλά σε έναν χώρο που μοιάζει περισσότερο με σαλόνι παρά με αεροπλάνο. Μαξιλάρια, παιχνίδια, ελεύθερη κίνηση και προσωπικό εκπαιδευμένο να φροντίζει ζώα. Ακόμα και «κοκτέιλ» για σκύλους στην απογείωση, ώστε να μην τους ενοχλεί η αλλαγή πίεσης. Αν αυτό δεν είναι μια μικρή επανάσταση στα ταξίδια, τότε τι είναι;
Η εμπειρία ξεκινά πριν καν φτάσεις στο αεροδρόμιο. Η εταιρεία επικοινωνεί μαζί σου, ρωτά για τον σκύλο σου, τις ανάγκες του, το βάρος του, την ιδιοσυγκρασία του. Την ημέρα της πτήσης, φτάνεις χαλαρά, περνάς έλεγχο ασφαλείας όπως όλοι, και ένας υπάλληλος βοηθά το ζώο να βολευτεί. Κανένα σκοτεινό αμπάρι. Καμία αποχαιρετιστήρια ματιά γεμάτη άγχος.
Προς το παρόν, η Bark Air πραγματοποιεί επιλεγμένα δρομολόγια σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Λονδίνο, το Παρίσι και η Μαδρίτη, απευθυνόμενη σε ταξιδιώτες που αναζητούν πραγματικά pet-friendly επιλογές. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα πτήσεων charter, όπου θέσεις ανοίγουν σε επιβάτες με τον ίδιο προορισμό, μετατρέποντας το ταξίδι σε μια πιο συλλογική και ήρεμη εμπειρία.
Φυσικά, όλα αυτά έχουν κόστος. Και μάλιστα υψηλό. Μια πτήση Νέα Υόρκη – Λος Άντζελες μπορεί να φτάσει τα 6.500 δολάρια, ενώ μια υπερατλαντική αγγίζει σχεδόν τα 9.000. Η Bark Air δεν απευθύνεται σε όλους. Απευθύνεται, όμως, σε εκείνους που θεωρούν τον σκύλο τους οικογένεια και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για την ασφάλεια και την ηρεμία του.
Και ίσως εκεί βρίσκεται το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας. Όχι στην πολυτέλεια, αλλά στο μήνυμα. Ότι τα ταξίδια μπορούν να προσαρμόζονται στις πραγματικές μας σχέσεις. Ότι τα κατοικίδια δεν είναι «εμπόδιο», αλλά συνοδοιπόροι. Και ότι, κάποια στιγμή, ίσως το να ταξιδεύεις με τον σκύλο σου δίπλα σου να μην είναι προνόμιο αλλά κανόνας.
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, την οικογένεια δεν την αφήνεις πίσω.
Συντάκτης: Νικόλ Τ.
