Δεληβοριάς και Μποφίλιου στάθηκαν στο πλευρό του Πάνου Ρούτσι στο Σύνταγμα

Χθες, ο Φοίβος Δεληβοριάς και η Νατάσα Μποφίλιου στάθηκαν στο πλευρό του Πάνου Ρούτσι στο Σύνταγμα. Ήταν μια στιγμή που η τέχνη ένωσε τη φωνή της με τον πόνο. Δεν ήταν μια τυπική εμφάνιση, ήταν μια δημόσια πράξη συμπαράστασης σε έναν πατέρα που εδώ και μέρες παλεύει με το ίδιο του το σώμα, αρνούμενος την τροφή, για να ακουστεί το αίτημά του: η εκταφή της σορού του γιου του και η διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων. Το μόνο που επιμένει να ζητά είναι να μάθει την αλήθεια για το παιδί του.

Ο Ρούτσι βρίσκεται ήδη στη 13η μέρα απεργίας πείνας, ζητώντας να του επιτραπούν οι επιπλέον εργαστηριακές εξετάσεις που θεωρεί κρίσιμες για να αποσαφηνιστούν οι συνθήκες θανάτου του παιδιού του στα Τέμπη. Δε μιλάμε για μια εμμονή, αλλά για το αυτονόητο δικαίωμα ενός γονιού να ξέρει την αλήθεια. Δεκατρείς μέρες χωρίς φαγητό, δεκατρείς μέρες που το σώμα του λυγίζει αλλά το πείσμα του όχι. Γιατί το μόνο που ζητά είναι δικαιοσύνη.

Στην ομιλία του, ο Φοίβος Δεληβοριάς το είπε καθαρά: «είναι πάρα πολύ σημαντικό να εγκριθούν οι τοξικολογικές εξετάσεις, για να μπορέσει όλο αυτό να μπει στη δικογραφία και να γίνει σωστά η δίκη». Δεν είναι υπερβολή, δεν είναι ποίηση. Είναι το αυτονόητο. Γιατί χωρίς εξετάσεις, χωρίς αποδείξεις, πώς να μιλήσεις για αλήθεια; Από την πλευρά της, η Νατάσα Μποφίλιου, με τη δική της αλήθεια, υπογράμμισε: «κανένας δε θα βρει οξυγόνο μέχρι να απαντηθούν τα ερωτήματά τους και μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη». Και δεν μπορείς να μη νιώσεις ότι η φράση αυτή δεν είναι μόνο λόγια, είναι κραυγή. Μαζί τους, στο Σύνταγμα, ήταν και ο Θοδωρής Ελευθεριάδης, γιος της Μαρίας Εγούτ, που χάθηκε στο ίδιο δυστύχημα. Η εικόνα τους, πλάι στον Ρούτσι, θύμιζε πως το πένθος δεν είναι ποτέ μοναχικό όταν μετατρέπεται σε αγώνα.

Η πιο πρόσφατη εξέλιξη ήρθε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας: εγκρίθηκε η εκταφή της σορού του Ντένις Ρούτσι, αλλά μόνο για λόγους ταυτοποίησης DNA. Δηλαδή, ξανά μισά πράγματα. Ξανά μια μισή αλήθεια που αφήνει τον πατέρα να φωνάζει: «Δεν είναι αυτό που επιθυμώ… Δε θέλω μόνο την ταυτοποίηση της σορού. Θέλω και τοξικολογικές εξετάσεις». «Τα αγγελούδια που είναι εκεί πάνω θέλουν δικαίωση», πρόσθεσε. Και ποιος μπορεί να του πει ότι έχει άδικο;

Σήμερα, μετράει τη 13η μέρα απεργίας πείνας. Παραμένει έξω από τη Βουλή, δηλώνοντας πως δε θα σταματήσει «μέχρι να γίνουν όλα όπως πρέπει». Και κάπως έτσι, ο αγώνας του ξεπερνά τα όρια μιας οικογένειας και γίνεται σύμβολο για κάθε άνθρωπο που ψάχνει απαντήσεις. Είναι η φωνή κάθε οικογένειας που έμεινε με κενά, με «αν» και με «ίσως» μετά τα Τέμπη.

Η υπόθεση έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και πολιτικές συζητήσεις. Ο βουλευτής Νάσος Ηλιόπουλος μίλησε για «δικαιοσύνη-τσίρκο», σχολιάζοντας ότι έγινε δεκτό το αίτημα μόνο για ταυτοποίηση και όχι για τοξικολογικές. Κι όμως, για τον Πάνο Ρούτσι, το ζήτημα δεν είναι οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, είναι η αλήθεια για τον γιο του.

Γιατί στο τέλος, όλη αυτή η ιστορία δεν είναι νομικοί όροι, ούτε πολιτικά παιχνίδια. Είναι ένας πατέρας, καθισμένος στο Σύνταγμα, που στερεί από τον εαυτό του την τροφή, αλλά αρνείται να στερηθεί την ελπίδα. Και μέχρι να πάρει τις απαντήσεις που ζητά, θα μένει εκεί.

Κι αν κάτι μας δείχνει η εικόνα αυτών των ημερών, είναι πως η δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι ένα κουτάκι με «ναι» ή «όχι». Είναι η ανάγκη να πεις στον γονιό: «έκανες ό,τι μπορούσες, ξέρεις την αλήθεια». Γιατί χωρίς αλήθεια, ούτε πένθος υπάρχει. Μόνο μια πληγή που δεν κλείνει ποτέ.