Φοινικούντα: Ποιο είναι το «γιατί» πίσω από το διπλό φ0νικό σε κάμπινγκ;

Η Φοινικούντα, εκείνη η ήσυχη γωνιά της Μεσσηνίας που οι περισσότεροι θυμόμαστε για τις οικογενειακές διακοπές και τα πρωινά με καφέ δίπλα στη θάλασσα, ζει τώρα κάτι που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Το βράδυ της Κυριακής, μέσα σε ένα κάμπινγκ γεμάτο ζωή, η γαλήνη διαλύθηκε με δύο πυροβολισμούς. Δύο άνθρωποι έπεσαν νeκροί και ένα ολόκληρο χωριό ψάχνει ακόμη να καταλάβει το «γιατί».

Ήταν λίγο μετά τις οχτώ και μισή το βράδυ όταν ένας άνδρας, με καλυμμένα χαρακτηριστικά, μπήκε στη ρεσεψιόν του κάμπινγκ. «Έχετε διαθέσιμο δωμάτιο;», ρώτησε ψύχραιμα. Η απάντηση ήταν «όχι». Και τότε, χωρίς καμία άλλη κουβέντα, τράβηξε όπλ0 και πυροβόλησε. Ο ιδιοκτήτης του κάμπινγκ, γύρω στα 70, έπεσε νεκρός ακαριαία. Ο επιστάτης, που προσπάθησε να τρέξει να κρυφτεί, δέχτηκε επίσης σφαίρες λίγα μέτρα πιο πέρα. Ο δράστης σημάδεψε και πυροβόλησε με ψυχραιμία, σαν να είχε έρθει με συγκεκριμένο σκοπό.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το όπλο ήταν κυνηγετική καραμπίνα ή δίκανο. Οι αστυνομικοί δε βρήκαν κάλυκες, πιθανόν ο δράστης τους μάζεψε πριν φύγει. Και όπως μαρτυρούν αυτόπτες, εγκατέλειψε το σημείο με μοτοσικλέτα που είχε αφήσει λίγα μέτρα μακριά, επιταχύνοντας προς τα έξω, μέσα στη νύχτα.

Το πιο ανατριχιαστικό όμως είναι πως αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που το κάμπινγκ έγινε στόχος. Μόλις πριν από είκοσι ημέρες, ο ιδιοκτήτης είχε δεχθεί επίθεση με αεροβόλο και είχε τραυματιστεί ελαφρά στον κρόταφο. Είχε τότε δηλώσει πως δεν είχε έχθρες με κανέναν, πως δεν μπορούσε να φανταστεί ποιος ήθελε να του κάνει κακό. Ίσως γι’ αυτό και δεν έδωσε σημασία. Μα τώρα, οι σφαίρες ήρθαν να τελειώσουν αυτό που τότε είχε μείνει στη μέση.

Οι αστυνομικές έρευνες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Κάμερες ασφαλείας από την περιοχή, μαγαζιά και δρόμους εξετάζονται καρέ-καρέ μήπως καταγράφηκε η διαδρομή της μηχανής ή το πρόσωπο του δράστη. Οι καταθέσεις των κατοίκων είναι δεκάδες, όλοι περιγράφουν έναν άνδρα που ήξερε τι έκανε, που κινήθηκε με ακρίβεια, χωρίς πανικό. Δεν αποκλείεται να γνώριζε τα θύματα, ούτε και η πιθανότητα να υπήρχε συνεργός που τον περίμενε λίγο πιο μακριά.

Η Φοινικούντα δεν έχει συνηθίσει τέτοιες εικόνες. Εκεί που η μόνη «βία» ήταν το κύμα που σπάει στα βράχια, βρέθηκαν αίμα και τρόμος. Οι κάτοικοι κοιτάζουν τώρα το κάμπινγκ με βλέμμα χαμένο, το ίδιο μέρος που άλλοτε σήμαινε διακοπές, τώρα είναι σημείο εγκλήματος.

Και όσο οι αστυνομικοί ψάχνουν κάμερες και αποτυπώματα, εκείνοι που έμεναν στο χωριό ψάχνουν να βρουν νόημα. Πώς ένας άνθρωπος μπορεί να σηκώσει όπλ0 και να σκοτώσει έτσι, ψυχρά, δυο άλλους; Πώς ένα ήρεμο βράδυ του Οκτώβρη μπορεί να μετατραπεί σε θρίλερ;

Η Φοινικούντα ίσως ξαναγυρίσει σύντομα στη σιωπή της. Αλλά αυτή η σιωπή δε θα είναι ποτέ η ίδια. Θα κουβαλάει μέσα της τον ήχο των πυροβολισμών που έσπασαν την ηρεμία και μια ερώτηση που κανείς δεν έχει απαντήσει ακόμη: τι συνέβη στ’ αλήθεια εκείνο το βράδυ;