Η μητρότητα παρουσιάζεται συχνά σαν μια διαδρομή γεμάτη χαρά, συγκίνηση και τρυφερότητα. Όμως η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη. Υπάρχει και η απώλεια, ο πόνος, οι σιωπές που βαραίνουν. Μέσα σε αυτά και η αποβολή, που για χρόνια θεωρούνταν «απαγορευμένο» θέμα για συζήτηση. Μια εμπειρία που, ωστόσο, αγγίζει πολλές γυναίκες αλλά σπάνια βρίσκει χώρο και στον δημόσιο λόγο. Η Αλεξάνδρα Νίκα, μιλώντας δημόσια για την πρόσφατη αποβολή που βίωσε λίγο πριν από τη βάφτιση του γιου της, έδωσε φωνή σε αυτή τη δύσκολη πλευρά και το έκανε με ειλικρίνεια που συγκινεί.
Η ζωή της έμοιαζε σαν παραμύθι. Ο γάμος της με τον Κωνσταντίνο Αργυρό στις 7 Ιουλίου στο Λαγονήσι, με αγαπημένα πρόσωπα δίπλα τους και λίγο αργότερα η βάφτιση του μικρού Βασίλη στη Μύκονο, μια γιορτή γεμάτη τρυφερότητα. Κι όμως, πίσω από τις εικόνες υπήρχε μια πληγή. Με λόγια απλά αλλά αληθινά, η ίδια περιέγραψε πώς τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως το μεγαλύτερο δώρο είναι να έχεις το παιδί σου γερό και την οικογένειά σου κοντά.
Σε ανάρτηση της στο Instagram, η Αλεξάνδρα Νίκα ανέφερε:
«Προχτές σε αυτό το γραφικό εκκλησάκι βαφτίσαμε τον Βασίλη μας.
Πρόσφατα πέρασα και μια αποβολή που μου θύμισε πόσο μεγάλη ευλογία είναι να έχεις το παιδί σου γερό και την οικογένειά σου δίπλα σου.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο…η υγεία η αγάπη και οι στιγμές με τους ανθρώπους μας είναι το πιο πολύτιμο δώρο.»
View this post on Instagram
Η επιλογή της Αλεξάνδρας να μιλήσει ανοιχτά για την αποβολή της φέρνει μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο που βλέπουμε τον πόνο και τη θλίψη της αναπαραγωγής. Σε μια κοινωνία που συχνά επιβάλλει την «τέλεια» εικόνα μιας μαμάς που ποτέ δεν την αγγίζει τίποτα, τέτοια λόγια λειτουργούν σαν λυτρωτικός καθρέφτης. Δείχνουν ότι η ευάλωτη αλήθεια δεν είναι αδυναμία αλλά δύναμη. Δείχνουν πως το να μοιράζεσαι την πληγή σου δε σε κάνει σίγουρα λιγότερο δυνατή μητέρα, αλλά πιο ανθρώπινη.
Την ίδια παραδοχή έκανε και η Κατερίνα Καραβάτου, λίγες ώρες μετά. Στο παρελθόν για τη δική της αλήθεια μίλησε και η Εριέττα Κούρκουλου. Αυτή η δημόσια παραδοχή έχει ιδιαίτερη σημασία. Γιατί πολλές γυναίκες περνούν τον ίδιο πόνο και δε μιλούν, φοβούμενες το στίγμα ή τη σιωπή της κοινωνίας. Έτσι και η Αλεξάνδρα Νίκα με το θάρρος της, δείχνει ότι η αποβολή δε μειώνει καμία γυναίκα ούτε ακυρώνει προφανώς τη μητρότητα. Είναι μια σκληρή εμπειρία που χρειάζεται φροντίδα, στήριξη και αποδοχή. Μέσα σε αυτό τον κόσμο, τέτοιες εξομολογήσεις λειτουργούν σαν ανάσα αλήθειας.
Αν αυτή τη στιγμή βιώνεις μια αποβολή να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη, δε φταις και η θλίψη σου αξίζει σεβασμό και κατανόηση. Γιατί η πραγματική ομορφιά δε βρίσκεται στις αψεγάδιαστες εικόνες αλλά στην αυθεντική ανταλλαγή των ανθρώπινων βιωμάτων μας, που είναι όλα μέρος μιας μεγαλύτερης εικόνας. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τη συνέπεια της καρδιάς και της αλήθειας να γίνει η γέφυρα που σπάει τη σιωπή και αναγεννά την ελπίδα.
