Αν ήσουν παιδί των ‘90s και του ‘00s, σίγουρα έχεις ξοδέψει τουλάχιστον μερικά απογεύματα μπροστά στην τηλεόραση, περιμένοντας να δεις τη Ζήνα, την πριγκίπισσα του πολέμου. Με το ξίφος της, το εμβληματικό τσάκραμ που πετούσε με ακρίβεια laser και εκείνη τη χαρακτηριστική πολεμική ιαχή (ναι, αυτή που κανείς μας δεν κατάφερε ποτέ να μιμηθεί σωστά). Η Ζήνα ήταν το απόλυτο girl power της εποχής μας. Και, φυσικά, μαζί με την Γκαμπριέλα, μας έμαθε πως οι φιλίες στη μικρή οθόνη μπορεί να κρύβουν πολύ περισσότερα υπονοούμενα απ’ όσα αντιλαμβανόμασταν τότε.
Χρόνια μετά, ο Kevin Sorbo, ναι, ο τηλεοπτικός Ηρακλής που έπαιζε στο αδελφό σύμπαν της σειράς, έρχεται να βάλει το κερασάκι στην τούρτα. Αποκάλυψε ότι: ναι, τελικά η Ζήνα ήταν bisεxual. Όχι ότι δεν το είχαμε ψυλλιαστεί όταν βλέπαμε τα βλέμματα που αντάλλασσε με την Γκαμπριέλα στις πιο συναισθηματικές σκηνές, αλλά είναι άλλο να το επιβεβαιώνει ο ίδιος ο Ηρακλής. Αν μη τι άλλο, πιο επίσημο από αυτό δε γίνεται.
Ο Sorbo διηγήθηκε μάλιστα ότι στην αρχή, όταν η Ζήνα εμφανίστηκε ως spinoff του «Ηρακλή», οι παραγωγοί έβαλαν μια ερωτική σκηνή με τον ίδιο, για να δείξουν ότι ο ήρωάς του την έκανε «καλύτερο άνθρωπο». Λίγο υπερβολή για τη Ζήνα που είχε φτάσει να κουμαντάρει μόνη της μισή Αρχαία Ελλάδα με το τσάκραμ της. Αργότερα όμως, η κατεύθυνση άλλαξε και η Ζήνα απέκτησε μια πιο ανοιχτή σεξουαλικότητα. Κι εκεί βρίσκεται το πραγματικό ενδιαφέρον: στα ‘90s, σε μια εποχή που η τηλεόραση σπάνια έδινε χώρο σε queer χαρακτήρες, η Ζήνα έγινε, έστω και έμμεσα, μια εμβληματική φιγούρα για την LGBTQ+ κοινότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι σήμερα η σειρά θεωρείται cult και συζητιέται για το πώς έσπασε τα στερεότυπα. Η bisexual ταυτότητα της Ζήνας δεν ήταν απλώς μια σεναριακή λεπτομέρεια. Ήταν ένας τρόπος να δείξει ότι η αγάπη μπορεί να πάρει πολλές μορφές και ότι οι γυναίκες δε χρειάζονται αντρικό «υποχρεωτικό» love interest για να είναι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες.
Εν τω μεταξύ, η αντίθεση είναι αστεία: Ο Sorbo μπορεί να ήταν ο παιδικός μας ήρωας, ο Ηρακλής με τους έξι άθλους της τηλεθέασης, αλλά σήμερα είναι γνωστός για τις ακραία συντηρητικές του απόψεις. Κάτι που, αν σκεφτείς την παιδική αθωότητα με την οποία τον βλέπαμε να πολεμάει τέρατα και θεότητες, μοιάζει σαν μικρό σοκ. Δύσκολο να συμβιβάσεις στην ίδια εικόνα τον διασημότερο ήρωα της ελληνικής μυθολογίας με τον άνθρωπο που πλέον μάλλον θα στραβομουτσουνιάσει στο ίδιο το story που βοήθησε να δημιουργηθεί.
Η απόκάλυψη του Kevin μπορεί να μην αλλάζει την παιδική μας νοσταλγία, αλλά σίγουρα της δίνει μια πιο σύγχρονη διάσταση. Η Ζήνα δεν ήταν απλά μια πολεμίστρια που έσωζε χωριά από κακούς και θεούς που είχαν νεύρα, αλλά και μια ηρωίδα που, έστω έμμεσα, έδειχνε ότι η αγάπη δεν μπαίνει σε καλούπια. Κι αν σκεφτούμε πόσες γενιές την είχαν ως πρότυπο, μάλλον μας έκανε καλό που το μήνυμα αυτό πέρασε έστω και υποσυνείδητα.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα πετύχεις επανάληψη της Ζήνα σε κάποιο κανάλι, θυμήσου: η πολεμίστρια δεν ήταν μόνο badass με το σπαθί, ήταν και μπροστά από την εποχή της. Και, μεταξύ μας, κάπως το ξέραμε.
Συντάκτης: Νικόλ Τ.
