Συνουσία ή αλλιώς σεξ∙ μία άκρως προσωπική διαδικασία, μια εθιστική συνήθεια που μας κάνει να αναζητάμε κάθε στιγμή την απόλαυσή της. Ικανό να σε συνεπάρει, να σε αναστατώσει, να σε εκτονώσει, παρακαλώντας κάθε φορά για λίγη παραπάνω διάρκεια. Δεν υπάρχει κατάλληλη ώρα, σημείο και προϋποθέσεις για να συμβεί. Απλά γίνεται, σε ανύποπτο χρόνο, με οδηγό την επιθυμία.

Μέσα απ’ αυτό βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου, βλέπεις κάθε διαφορετική και νέα εκδοχή του. Σε εκείνες τις μικρές στιγμές συναντάς εσένα κάπως αλλιώς από αυτό που σε έχεις συνηθίσει ή μακριά από αυτό που μέχρι στιγμής γνώριζες πως είσαι. Και θες να σε δεις, να σε μάθεις.

Το σεξ είναι μια πράξη συγκεκριμένη, που αν την απογυμνώσεις από συναισθηματισμούς και συνήθειες, είναι απλά κάτι που επαναλαμβάνεται με διαφορετικούς παρτενέρ. Το συναίσθημα είναι αυτό που το διαφοροποιεί, που του δίνει κάθε φορά άλλη γεύση. Είναι εκείνο το άγγιγμα, εκείνο το βλέμμα και τα χέρια που σε καθηλώνουν. Είναι το κάψιμο στο στέρνο, όταν δύο σώματα πάλλονται σε έναν ρυθμό. Είναι αυτός ο αναστεναγμός κι η ταυτόχρονη γαλήνη όταν επιτέλους ακουμπάς το σώμα που λαχταρούσες. Όλα αυτά που προσθέτουν χρώμα και μαγεία σε μια πράξη ήδη μαγική. Δύσκολος ο διαχωρισμός ανάμεσα σε σεξ και συναίσθημα, όχι, όμως ακατόρθωτος.

Το σεξ χωρίς συναίσθημα μοιάζει περισσότερο με βιολογική ανάγκη, το αντίθετο δηλαδή από μια έκφραση συναισθημάτων που ποντάρει καθαρά στην επιθυμία. Μια διάκριση που δεν έχει να κάνει με το φύλο αλλά με τον χρόνο, με τη φάση, με την εκάστοτε συνειδητοποίηση. Για να γνωρίζει κάποιος εξαρχής τι απ’ τα δύο επιδιώκει και τι προσφέρει, πρέπει πρώτα να ‘χει ισορροπήσει μέσα του, αλλιώς θα πέφτει ακόμα κι ο ίδιος σε παρανοήσεις, τραβώντας κι άλλους μαζί του.

Γιατί τα μπερδέματα ξεκινάνε από ένα άλλο μπέρδεμα, εκείνο του «δεν ξέρω τι θέλω». Είναι εκείνοι που λειτουργούν με τη στιγμιαία επιθυμία, που δε χρειάζεται να μάθουν περισσότερα για τον απέναντι, γιατί δε γνωρίζουν καν πολλά για τον εαυτό τους. Ίσως να ‘ναι μια προσπάθεια για επικοινωνία, μια ανορθόδοξη πρώτη γνωριμία, χωρίς εγγύηση πως δε θα ‘ναι κι η τελευταία, ή μια σιωπηρή συμφωνία δύο που δε χωράνε σε συναισθήματα.

Όπως και να ‘χει, όταν το συναίσθημα απουσιάζει, η λογική είναι εκεί. Εξακολουθεί να ‘ναι συνειδητή επιλογή, ακόμα κι αν έχει ζαλιστεί στο αλκοόλ για να βρει το θάρρος που της έλειπε. Όποιος καταλογίζει την ευθύνη και τις συνέπειες ενός one night stand στο ποτό για να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του, δεν μπορεί να πείσει ούτε τον εαυτό του. Είναι φρονιμότερο να σταθεί ειλικρινής μπροστά στην επιθυμία του, στο κενό ή την επιφανειακή χαρά του, στην εκτόνωση ή τη λύτρωσή του, στη μοναξιά ή την ανάγκη να ξεφύγει από παρουσίες που τον πνίγουν, στη διασκέδασή του και την τρέλα της στιγμής, στην αναζήτηση της ηδονής του.

Είναι μεγάλη υπόθεση να γνωρίζεις πότε αυτό γίνεται μονάχα γιατί χρειάζεσαι να αποβάλεις συσσωρευμένη ενέργεια, κούραση, ταλαιπωρία, άγχος, χρησιμοποιώντας το σεξ σαν ένα μέσο που θα σε βοηθήσει να εκτονωθείς. Γιατί αυτή η πράξη σε τέτοιες στιγμές δεν περιέχει συναίσθημα, ούτε προσδοκίες, περιέχει μονάχα μια ανάγκη που ψάχνει ανακούφιση, να γίνει κάπως, απλώς για να γίνει.

Το συναίσθημα, τώρα, σε κάνει ευάλωτο, σε ταράζει ακόμα και μετά την εκπλήρωσή του, σε κάνει να αναζητάς αυστηρά και μόνο ένα πρόσωπο. Επιθυμείς ένα συγκεκριμένο σώμα για να ζήσεις τη δική σου κορύφωση. Εκείνον που σε έχει ήδη κερδίσει συναισθηματικά, που έχει κατακτήσει τη σκέψη σου πριν απ’ τη σάρκα σου. Τότε που η οποιαδήποτε προσπάθεια με άλλο άτομο, λειτουργεί συγκριτικά και καταλήγει απογοητευτική, τόσο που το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να ενισχύσει την επιθυμία, σίγουρα όχι να την ξεδιψάσει.

Στην ισορροπία ανάμεσα στη συνειδητοποιημένη ξερή συνουσία –κάτω από ηθελημένες επιρροές ή ψευδαισθήσεις που θα λειτουργήσουν αργότερα σαν δικαιολογίες για τους άλλους– κι εκείνες τις φορές που την καθοδηγεί ένα «θέλω» κι ένα «νιώθω», υπάρχει κι η κόκκινη γραμμή που αφορά εκείνους που δεν είναι φανατικοί του συναισθήματος. Εκείνη η κατηγορία ανθρώπων που, για δικούς τους προσωπικούς λόγους, έχουν αποβάλλει κάθε ίχνος συναισθήματος απ’ τη ζωή τους. Είτε γιατί η προηγούμενη διαδρομή τους έχει αφήσει κατάλοιπα, είτε γιατί δε συμπαθούν έρωτες και δράματα, είτε γιατί έτσι είναι η δική τους εικόνα για το σεξ κι αυτό δεν περιλαμβάνει συναισθηματισμούς αλλά ηδονές.

Όπως και να ‘χει, αυτό καταρρίπτεται, γιατί πάντα υπάρχει κάποιος με τον οποίο η ερωτική επαφή θέλουμε να έχει μια συνέχεια. Σαν την αγαπημένη μας μπλούζα, αυτή που εμφανίζεται περισσότερες φορές απ’ τις υπόλοιπες στις εξόδους μας. Πάντα θα υπάρχει κάτι που θα ξεχωρίζει, κι αν το εξετάσουμε σε βάθος, αυτό δείχνει κάτι, ένα συναίσθημα που απλά έκανε την εμφάνισή του και δε θα δώσει σημασία, μέχρι μια μέρα να ξεσπάσει σαν χείμαρρος κι όλα αυτά να βγουν στην επιφάνεια.

Σεξ∙ κάτι που ίσως να μάθουμε ή απλά να μείνουμε στην αναζήτηση μέχρι να καταλάβουμε πως η ποιότητα κι όχι η ποσότητα είναι που το εναλλάσσει. Ίσως και να μην ασχοληθούμε ποτέ, να το απολαμβάνουμε σαν ένα ποτήρι καλό κρασί. Ωραίο άρωμα, έξοχο χρώμα και μια ελαφριά ζάλη να αιωρείται. Στην υγεία μας!

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη