Λίμνη Κόλα: Ένα «διαστημικό» μέρος στη Β. Εύβοια που απαγορεύεται ο άνθρωπος

Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι στην Ελλάδα υπάρχουν γωνιές της φύσης που απαγορεύεται η πρόσβαση στον άνθρωπο ακόμα κι αν αυτή είναι εφικτή με αυτοκίνητο; Κι όμως υπάρχει και βρίσκεται στη Βόρεια Εύβοια. Τα τελευταία χρόνια η Εύβοια πρωταγωνιστεί στα δελτία ειδήσεων, καθώς είναι μία περιοχή που έχει πληγεί από πυρκαγιές και έντονη σεισμική δραστηριότητα. Υπάρχει όμως μία πλευρά αυτού του νησιού, την οποία λίγοι γνωρίζουν και ελάχιστοι πλέον θυμούνται την ιστορία της.

Εκεί λοιπόν ψηλά στη Βόρεια Εύβοια σήμερα βρίσκεται μία λίμνη, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως η «διαστημική» λίμνη της Ελλάδας. Η περιοχή της γύρω από αυτή θυμίζει τοπίο άλλου πλανητικού κόσμου με την πρόσβαση και το μπάνιο σε αυτή να απαγορεύονται. Η λίμνη αυτή ονομάζεται Κόλα και η ιστορία της είναι λίγο περίεργη. Για να την εξηγήσουμε όμως θα πρέπει να μιλήσουμε πρώτα για την ιστορία όλης εκείνης της περιοχής.

Πηγή εικόνας: ADV ride

Σχεδόν δύο αιώνες πριν, στη Βόρεια Εύβοια και συγκεκριμένα στην περιοχή της κωμόπολης του Μαντουδίου υπήρχαν πάρα πολλά ορυχεία. Η περιοχή είχε μεγάλα κοιτάσματα λευκόλιθου, τα οποία η χώρα μας για ένα μεγάλο διάστημα τα εξήγαγε. Κάθε φορά όμως που οι εξορυκτικές εργασίες συναντούσαν την επιφάνεια του νερού, σταματούσαν τις εξορύξεις. Μέχρι πριν πολλά χρόνια θύμιζε σεληνιακό τοπίο – κρανίου τόπος όπως θα το λέγαμε αλλιώς – με κρατήρες και δίχως το παραμικρό ίχνος χλωρίδας και πανίδας. Με την πάροδο του χρόνου τα κοιτάσματα ελαττώθηκαν, τα ορυχεία έκλεισαν και η περιοχή εγκαταλείφθηκε, περνώντας στη δικαιοδοσία της Μητέρας Φύσης. Η Φύση ξέρουμε όμως ότι, όταν παίρνει πίσω κάτι που τις κλέψανε, μπορεί να το επαναφέρει και να του ξαναδώσει ζωή.

Έτσι λοιπόν με την πάροδο των χρόνων δημιουργήθηκαν οι «Λίμνες των Μεταλλείων» και η περιοχή άρχισε πλέον να έχει ζωή. Ανάμεσα σε αυτές τις λίμνες η πιο απόκοσμη λόγω του τοπίου της είναι η λίμνη Κόλα. Ουσιαστικά «προέκυψε» σε ένα σημείο όπου η γη κάνει μία «λεκάνη» ανάμεσα σε λόφους που κάποτε χρησιμοποιήθηκαν σε ένα λατομείο, το οποίο όμως έχει για χρόνια εγκαταλειφθεί. Πριν από μερικές δεκαετίες, το συγκεκριμένο μέρος ουσιαστικά ήτανε μία γαλάζια πινελιά σε ένα μονότονο μπεζ στεγνό τοπίο. Η ύπαρξη του νερού στο συγκεκριμένο σημείο κατάφερε να δώσει ζωή και πλέον γύρω από τη λίμνη Κόλα δειλά δειλά κυριαρχεί το πράσινο με είδη δέντρων και φυτών που έχουν μάθει να ζούνε δίπλα στα νερά όπως τα πλατάνια και καλαμιές. Η λίμνη Κόλα δεν έχει ιδιαίτερο βάθος – θα λέγαμε ότι είναι σχεδόν ρηχή.  Παρόλα αυτά το οικοσύστημά της έχει γίνει σπίτι για αμφίβια και ψάρια, τα οποία βρέθηκαν εκεί μετά από μία κίνηση των κατοίκων της περιοχής που έριξαν γόνους μέσα στα νερά.

Πηγή εικόνας: eVima

Η λίμνη Κόλα δε βρίσκεται πολύ μακριά από την Αθήνα, μόλις δύο ώρες με το αυτοκίνητο. Ενώ είναι προσβάσιμη, η είσοδος στην περιοχή απαγορεύεται. Όσο και αν ψάξαμε το γιατί ισχύει αυτή η απαγόρευση, βρήκαμε δύο πιθανές αιτίες που ίσως να δικαιολογούν αυτή την κίνηση. Η μία έχει να κάνει με τη σύσταση του νερού, η οποία μπορεί ακόμα να είναι επιβλαβή για τον άνθρωπο, καθώς δεν υπάρχει κάποια ανάλυση ύδατος δημοσιευμένη εκεί που να επιτρέπει να κάνεις μπάνιο ή έστω να βουτήξεις τα πόδια σου. Η δεύτερη αιτία – η οποία πιθανόν να είναι αυτή που ισχύει – έχει να κάνει με την εταιρεία που διαχειριζόταν το λατομείο, η οποία είναι ακόμα είναι ιδιοκτήτρια της περιοχής και ο χώρος θεωρείται ιδιωτικός. Κάποιοι επισκέπτες όμως κατάφεραν να τραβήξουν πλάνα με drone πάνω από τη λίμνη και πραγματικά το τοπίο είναι υπέροχο.

Όλη η περιοχή των λιμνών αυτών βρίσκεται σε μία έκταση περίπου 1000 στρεμμάτων και μοιράζονται μεταξύ της περιοχής του Μαντουδίου και του χωριού Προκόπι ενώ το υπόλοιπο μέρος βρίσκεται στις πλαγιές του βουνού Καντήλι. Πριν από λίγα χρόνια έγιναν κάποιες προσπάθειες από τις δημοτικές αρχές να περάσουν οι περιοχές αυτές στη δικαιοδοσία τους, προκειμένου να αξιοποιηθούν μέσω προγραμμάτων εκπαιδευτικού τουρισμού, αλλά τα τελευταία χρόνια με την καταστροφή της περιοχής από τις φωτιές, όλα αυτά τα σχέδια δυστυχώς παραμένουν σκονισμένα σε κάποιο συρτάρι. Ίσως αυτά τα σχέδια που στοχεύουν στην προστασία του οικοσυστήματος των λιμνών αυτών να περιμένουν και πάλι τη Μητέρα Φύση να δώσει ζωή σε αυτά που ο άνθρωπος τα πήρε και τα κατέστρεψε. Το ιδανικότερο θα ήταν να την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά της, χωρίς να επεμβαίνουμε και να κλέβουμε ότι δε μας ανήκει. Αυτή άλλωστε πάντα μας αποζημιώνει χαρίζοντας φυσική ομορφιά σε ό,τι γκρίζο μας περιβάλλει.