Η χρονική στιγμή κι η φάση της ζωής στην οποία ο καθένας εισέρχεται στην αγορά εργασίας, όπως και το αντικείμενό της, διαφέρει. Όλοι μας, παρ’ όλα αυτά, είχαμε κάποιες προσδοκίες από την πρώτη μας δουλειά, ενώ είχαμε διαμορφώσει και κάποια άποψη για τον ρόλο μας σ’ αυτήν. Η εμπειρία, όμως, είναι εκείνη που τελικά μάς μαθαίνει πράγματα που είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εξ αρχής για την εργασία μας. Τα πιο κάτω 7 σημεία, μάλλον, θα ήταν χρήσιμα σε όλους μας, αν τα ξέραμε ή τα αποδεχόμασταν πριν εργαστούμε για πρώτη φορά.
Η πράξη διαφέρει από τη θεωρία
Όποιο κι αν είναι το αντικείμενο που έχουμε σπουδάσει ή μελετήσει, το να το εφαρμόζουμε στην πράξη απέχει μακράν από αυτά που διαβάζαμε στα βιβλία. Έννοιες που νομίζαμε ότι έχουμε κατανοήσει πλήρως, βλέπουμε ότι εφαρμόζονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο κι υπάρχει μια τυποποίηση ή μια προχειρότητα σε αντίθεση με τις τέλειες θεωρητικές πρακτικές που μελετάμε ακαδημαϊκά. Δε χρειάζεται άγχος, όμως. Αυτό συμβαίνει σε όλους. Με την καθημερινή εργασία επιτυγχάνεται η προσαρμογή και η κατανόηση αυτού που έχουμε να εκτελέσουμε.
Είναι οκ να κάνεις λάθη
Οι περισσότεροι ενθουσιαστήκαμε όταν ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε, θέλαμε ν’ αποδείξουμε τις ικανότητές μας κι αυτό το είχαμε ταυτίσει με το μηδενικό σφάλμα. Νομίζαμε ότι εάν κάναμε ένα λάθος, ακυρωνόταν κι η προσπάθειά μας ή ότι είχαμε υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές μας. Όλοι κάνουν λάθη και το τέλος του κόσμου δε θα έρθει εάν κάνεις λάθος στη δουλειά σου. Στην περίπτωσή αυτή, κρατώ τους επαγγελματίες υγείας και μηχανικούς εκτός, διότι πρόκειται για ιδιάζουσες κατηγορίες εργαζομένων, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην ευθύνη των αποφάσεών τους.
Η οικονομική ανεξαρτησία μπορεί ν’ αργήσει
Ο πρώτος μισθός έχει αξία πολύτιμου διαμαντιού για έναν νέο που ξεκινά να εργάζεται. Η αντικειμενική του αξία, όμως, είναι πολύ κατώτερη. Με την έναρξη της εργασίας, θεωρούμε εύκολο το να μπορέσουμε γρήγορα ν’ αποκτήσουμε ανεξαρτησία από τους γονείς, να νοικιάσουμε σπίτι ή να αγοράσουμε αυτοκίνητο. Είναι γεγονός είναι ότι αυτό μπορεί να αργήσει πολύ και να μη γίνει όσο γρήγορα θα θέλαμε. Αλλά και πάλι, μόνο υπομονή χρειάζεται.
Το ότι εργάζεσαι σκληρά, δε σημαίνει ότι αυτό θ’ αναγνωριστεί όπως θα ήθελες
Άλλη μια γνώση που -αν και στερνή- θα θέλαμε να την είχαμε πρώτα, είναι η παραπάνω πικρή αλήθεια. Θεωρούσαμε δεδομένο ότι ο κόπος μας θα εκτιμηθεί και θ’ ανταμειφθεί δίκαια, ανάλογα με την παραγωγικότητά μας. Η αλήθεια είναι ότι αυτό δε συμβαίνει πάντα, ενώ μπορεί να καταλήξει εις βάρος μας με τη μορφή επιπλέον φόρτου εργασίας, σαν τα μουλάρια στη Σαντορίνη ένα πράγμα.
Ουδείς αναντικατάστατος
Όσο κι αν μπορεί να μας πικραίνει, είναι γεγονός ότι όταν κάποιος εγκαταλείψει οικειοθελώς μια θέση ή απολυθεί, οι εργοδότες δε θα βάλουν καμία γάτα να κλάψει. Θα βρουν τον αντικαταστάτη κι η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά.
Δεν πάνε όλοι στη δουλειά τους για να εργαστούν
Εσύ μπορεί να ξεκινάς τη μέρα σου με τη σκέψη του τι έχεις να εκτελέσεις στη δουλειά σου, να πηγαίνεις στον χώρο εργασίας και να ασχολείσαι μόνο με το αντικείμενό σου. Επειδή, όμως, η παθογένεια θεριεύει και στα περιβάλλοντα εργασίας, πάντα θα υπάρχει κάποιος ή κάποιοι οι οποίοι θα έχουν άλλες προτεραιότητες. Υπάρχουν άνθρωποι που αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο στο να διαβάλλουν συναδέλφους ή να στήνουν τρικλοποδιές, από το να εργάζονται. Προτιμούν να δημιουργούν προβλήματα παρά να τα λύνουν. Η δουλειά είναι κι αυτή μια μικρογραφία της κοινωνίας κι άρα, πάντα θα υπάρχουν άτομα που δε θέλουν το καλό μας. Είναι πολύ λίγοι οι τυχεροί που δεν έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία.
Η αξιοκρατία δεν είναι δεδομένη
Είναι κι αυτή μια αντίληψη που πρέπει να τη χωνέψουμε νωρίς και ν’ αφήσουμε στην άκρη τον ρομαντισμό περί αξιοκρατίας και δικαιοσύνης. Ο χώρος της εργασίας είναι συνήθως σκληρός κι η θέση εργασίας που θα λάβουμε, δεν εξαρτάται απαραίτητα από τα εφόδια που έχουμε, αλλά κι από άλλες παραμέτρους, όπως το μέσο ή η ικανότητά μας να καλοπιάνουμε τους ανώτερους. Πάντα υπάρχουν συνάδελφοι που θα ευνοούνται λόγω φιλίας ή οικογενειακής σχέσης με την εργοδοσία κι αυτό θ’ αποτυπώνεται και στις αμοιβές τους.
Κάποιοι σίγουρα συμφωνούν με τα παραπάνω, ενώ άλλοι μπορούν και δικαιούνται να διαφωνούν. Αυτό δεν έχει σημασία. Αξία έχει το να μπορεί ο καθένας από εμάς να εντάσσεται όσο το δυνατό πιο γρήγορα στην αγορά εργασίας, να προσπαθεί να είναι παραγωγικός, να κοιτάει τη δουλειά του, αλλά όχι τόσο που να τον ενδιαφέρει μόνο αυτή. Κάποια στιγμή θα έρθει κι επαγγελματική επιτυχία, μέχρι τότε όμως αλλά και μετά από αυτή, είναι σημαντικό για εμάς τους ίδιους ν’ ανακαλύπτουμε πράγματα από την προσωπική μας εμπειρία, που είναι και μοναδική.
Συντάκτης: Σοφία Γουρνά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
