

Η οικογένεια, μια λέξη με πολλά συναισθήματα, μια λέξη τόσο πολύ δυνατή και σίγουρα ο πιο δυνατός θεσμός που υπάρχει από τα αρχαία χρόνια. Τι είναι αυτό όμως που την κάνει τόσο δυνατή λέξη; Ποια είναι τα μυστικά της; Υπάρχουν άραγε;
Η Οικογένεια είναι σύμβολο, που δημιουργείτε μέσα από τα μέλη της αλλά θέτοντας και τα απαραίτητα όρια.
Η οικογένεια αποτελεί ένα σύστημα το οποίο λειτουργεί μέσα από πρότυπα συναλλαγών των μελών της.
Η συνεχόμενες συναλλαγές είναι αυτές που καθορίζουν για τα μέλη τα πρότυπα για το πώς, πότε με ποιον συνδέονται. Με αυτό τον τρόπο καθορίζεται το οικογενειακό σύστημα.
Μέσα από αυτό τον τρόπο/διαδικασία διαμορφώνονται και οι λεγόμενοι κανόνες, οι οποίοι άλλοτε είναι κρυφοί και άλλοτε είναι φανεροί. Οι κανόνες ορίζουν τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη επικοινωνούν μεταξύ τους καθώς και τους ρόλους που αναλαμβάνουν μέσα στην οικογένεια, ανάλογα με το φύλο, την ηλικία των παιδιών, τις δεξιότητες που έχει κάθε μέλος έτσι ώστε οι ρόλοι και οι κανόνες να είναι ξεκάθαροι και λειτουργικοί.
Η λειτουργικότητα όμως για να επιτευχθεί χρειάζεται να υπάρχουν όρια. Ως όρια ορίζουμε έναν νοητό κύκλο που οριοθετεί τα άτομα και καθορίζει το είδος της συναλλαγής ανάμεσα στα μέλη αλλά και την οικογένεια ως σύνολο με τον έξω κόσμο.
Τα όρια προϋποθέτουν κανόνες και πρότυπα σχέσεων ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας με απώτερο σκοπό την προστασία του κάθε μέλους της οικογένειας με τον αντίστοιχο ρόλο που έχει.
Τα όρια τώρα χωρίζονται σε τρία διαφορετικά ήδη. Δηλαδή:
-
Τα σαφή όρια: είναι τα όρια εκείνα για την προσαρμογή στα στάδια ανάπτυξης της οικογένειας καθώς και στις κρίσεις που ενδέχεται να αντιμετωπίζει. Τα συγκεκριμένα όρια είναι σταθερά αλλά και ελαστικά. Όταν υπάρχουν σαφή όρια, τα μέλη της οικογένειας αισθάνονται ότι λαμβάνουν υποστήριξη.
-
Άκαμπτα όρια: τα συγκεκριμένα όρια χαρακτηρίζονται από έλλειψη ευελιξίας κάτι το οποίο κρατά την οικογένεια σε απόσταση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μέλη της οικογένειας να είναι συναισθηματικά απομακρυσμένα ή και αποκομμένα.
-
Συγκεχυμένα όρια: σε αυτά τα όρια το κάθε μέλος γνωρίζει και εμπλέκεται στις υποθέσεις του άλλου και προσφέρει υποστήριξη ακόμα και όταν δε χρειάζεται.
Έτσι λοιπόν, το να βάζουμε όρια απέναντι στα μέλη της οικογένειάς μας, δεν είναι απαραίτητα τιμωρία ή κάποιος τρόπος φυγής, αλλά τα σαφή όρια είναι εκείνα που θα μας δείξουν τον δρόμο για μια πιο ποιοτική και σωστή στάση ζωής. Που θα μας κάνουν να έχουμε τον έλεγχο με το σωστό τρόπο.
Γιατί όταν ήμαστε μέσα σε μια κοινότητα όπως η οικογένεια πρέπει και είναι ασφαλές να ξέρουμε να αλληλεπιδράμε μεταξύ μας, και να είμαστε μια γροθιά.
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη