Πάνος Δημητρακόπουλος: «Να ρωτήσω κάτι ανθρώπινα… Διάβασα κάτι ευχάριστα για εσάς, ισχύουν;»
Κατερίνα Καινούργιου: «Κύριε Δημητρακόπουλε, ο καθένας γράφει ότι θέλει, όταν είναι η ώρα και πρέπει και αν … θα είμαι η πρώτη που θα το μοιραστώ με τους τηλεθεατές μου, ξέρω ότι το λέτε από την καρδιάς σας.»
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ποτέ μα ποτέ, ποτέ των ποτών δε ρωτάμε μια γυναίκα αν είναι έγκυος.
Όλες μας έχουμε ακούσει τουλάχιστον μία ιστορία γυναίκας που έχει έρθει αντιμέτωπη με την ερώτηση αν είναι έγκυος απλώς και μόνο επειδή έχει ελαφρώς φουσκωμένη κοιλιά– πιθανόν να υπήρξαμε κι εμείς είτε η γυναίκα που έκανε την ερώτηση (κακώς) είτε εκείνη που κλήθηκε να απαντήσει. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι επώνυμες που έχουν μοιραστεί παρόμοια περιστατικά στα social media, όπως ήταν η Χριστίνα Μπόμπα μέχρι και στο σημερινό περιστατικό, η Κατέρινα Καινούργιου, με κάποιες να απευθύνουν έκκληση να μη ρωτάμε ποτέ μα ποτέ τη γυναίκα που έχουμε απέναντί μας αν είναι έγκυος, ακόμα κι αν μέσα μας είμαστε 100% βέβαιες γι’ αυτό, ή ακόμα και αν καταφύγουμε σε κάποιο υπονοούμενο του τύπου: «Έχεις κάποιο νέο να μου πεις…;».
Για την ακρίβεια, σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει μόνο ένας, εξαιρετικά απλός κανόνας: Αν μια γυναίκα είναι, πράγματι, έγκυος, θα μας ενημερώσει εκείνη, όποτε και αν το αποφασίσει, χωρίς να περιμένει να τη ρωτήσουμε εμείς. Σε διαφορετική περίπτωση:
α) Μπορεί να «μοιάζει έγκυος» για κάποιον λόγο που δε θα ήθελε να συζητήσει. Από τον πιο απλό, για παράδειγμα ότι τελευταία έχει πάρει μερικά κιλά για τα οποία πιθανόν να μην αισθάνεται ιδιαίτερα χαρούμενη, μέχρι τον πιο σοβαρό: λόγω κάποιας κατάστασης υγείας που αντιμετώπισε ή που συνεχίζει να αντιμετωπίζει. Ίσως, παραδείγματος χάρη, απέβαλε πρόσφατα και το σώμα της κρατά ακόμα τα σημάδια της εγκυμοσύνης. Μπορεί να υποφέρει από μια ορμονική δυσλειτουργία ή να παίρνει κάποια φαρμακευτική αγωγή που και τα δύο συντελούν -και- στην πρόσληψη κιλών. Ή ενδεχομένως να προσπαθεί να μείνει έγκυος και να υποβάλλεται σε θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που της έχουν προκαλέσει αυτό το παραπλανητικό φούσκωμα.
β) Από την άλλη, θα μπορούσε να είναι, πράγματι, έγκυος, αλλά για τους δικούς της, απόλυτα σεβαστούς λόγους, να έχει αποφασίσει να μην το αποκαλύψει ακόμα. Ίσως βρίσκεται στο πρώτο, κρίσιμο τρίμηνο εγκυμοσύνης ή μπορεί να έχει κάποιες επιπλοκές που διακυβεύουν την εξέλιξή της και να έχει επιλέξει να είναι όσο το δυνατόν πιο σίγουρη προτού το μοιραστεί, ακόμα και με στενούς συγγενείς και φίλους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ακόμα κι αν έχουμε τις πιο ευγενείς προθέσεις όταν ρωτάμε μια γυναίκα αν είναι έγκυος, μπορεί να της προκαλέσουμε αμηχανία, ντροπή, ενοχές ή να ενισχύσουμε τα δυσάρεστα συναισθήματά της για ένα πρόβλημα, μια δοκιμασία που αντιμετωπίζει και που προσπαθεί να αφήσει, έστω και για λίγο, στο πίσω μέρος του μυαλού της. Άσε που, είναι πολύ πιθανόν, ακόμα κι αν καταφέρει να βρει τις λέξεις για να μας δώσει μια διπλωματική απάντηση, ή ακόμα και αν αναγκαστεί να παραδεχτεί την εγκυμοσύνη της, να αισθανθούμε κι εμείς άσχημα, για την άστοχη και αδιάκριτη ερώτηση που της κάναμε.
Και δεν είναι μόνο η ερώτηση που θα δεις να συμβαίνει στην καθημερινότητά σου, είναι και ο τηλεοπτικός αέρας που έρχεται να σου υπενθυμίσει πως τελικά δε σεβόμαστε τίποτα και κανέναν. Ούτε, τον χώρο εργασίας ενός ανθρώπου, ούτε τον ίδιο τον άνθρωπο, αλλά ούτε και τους συνεργάτες του. Έτσι λοιπόν, ας μη ρωτάμε ποτέ μα ποτέ μια γυναίκα αν είναι έγκυος, και το χειρότερο (για μένα), είναι πως οι ερωτήσεις αυτές έρχονται και από γυναίκες, γυναίκες που ξέρουν από πρώτο χέρι πώς λειτουργεί ο οργανισμός μιας γυναίκας, που ξέρουν με τι μπορεί να έρθει αντιμέτωπη μια γυναίκα που προσπαθεί.
Γιατί όσο κι αν έχουν αρχίσει να μιλούν, επώνυμες κι ανώνυμες, για θέματα γυναικείας γονιμότητας και υγείας τα οποία μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ταμπού, διαχωρίζοντάς τα σταδιακά από τα αρνητικά συναισθήματα που τα συνόδευαν στο παρελθόν, μόνο εμείς έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε πώς θα χρησιμοποιήσουμε το σώμα μας και πότε θα μοιραστούμε τις ειδήσεις που μας αφορούν.
Γι’ αυτό κορίτσια, μην απολογείστε, κόψτε το κι αλλάξτε θέμα κι ας πιστεύει ο καθένας ό,τι θέλει.
Συντάκτης: Σοφία Καπερνάρου
