Έλα να κάνουμε ένα πάρτι. Έτσι, χωρίς λόγο. Απλά γιατί αυτό μας ήρθε να κάνουμε. Δε θα ‘χει κόσμο, μονάχα δυο. Εσένα κι εμένα. Βάλε την πιο καλή σου διάθεση κι εκείνο το λαμπερό σου χαμόγελο. Ξέρεις ποιο λέω· εκείνο το γέλιο που μυρίζει ξεγνοιασιά κι εφηβικά καλοκαίρια. Φέρε κι εκείνη την πλευρά σου την αστεία. Αυτήν που οποιοσδήποτε θα ερωτευόταν. Έλα να αράξουμε αγκαλιά και να πούμε ανέκδοτα.

Έλα να διασκεδάσουμε απόψε οι δυο μας σαν να ήμασταν δυο κολλητοί, κι ας είμαστε πρωτίστως εραστές. Να βάλουμε μουσική και τραγούδια με αλλόκοτη σειρά. Κομμάτια που κάτι μας θυμίζουν, που κάπως μας ευθυμούν, που κάπως μας δένουν. Μια αφορμή βρες και βάλε εκείνο το τραγούδι που μας αρέσει. Άπλωσε το χέρι σου και προσκάλεσέ με για χορό. Άσε με να σου χορέψω για να με ερωτευτείς απ’ την αρχή και φλέρταρέ με σαν να μη με κέρδισες ποτέ. Άκου με να σου λέω τα χαριτωμένα μου και τα σαχλά μου και γέλα μου, όσο θα απολαμβάνω τις πλάκες και τα πειράγματά σου.

Θα βάλουμε ο καθένας ό,τι του αρέσει να πιει. Θα φτιάξω ένα τσάι κι εσύ φέρε το γάλα και τα μπισκότα σου. Θα στρώσουμε το αγαπημένο μας επιτραπέζιο ή την τράπουλα κι ο χαμένος θα κάνει αύριο τη λάντζα. Πρόσεχε, όμως, γιατί κλέβω! Βέβαια, αφού τ’ ομολογώ, δε θα μπορέσεις να με κατηγορήσεις για ζαβολιά. Θα κάνει το παιχνίδι μας λίγο πιο ενδιαφέρον και θα σε κρατήσει σε εγρήγορση. Μόλις βαρεθούμε να παίζουμε θα ανταλλάξουμε μυστικά και θα πούμε μερικές προσωπικές μας ιστορίες. Θα διηγηθούμε ο ένας στον άλλο την πιο αμήχανη στιγμή μας ή την πιο μεγάλη μας χυλόπιτα. Αντέχεις λίγη ειλικρίνεια, έτσι;

Έλα να διηγηθούμε πράγματα που δεν τολμούμε να πούμε ούτε στον καθρέφτη μας. Έτσι γίνεται πάντα στο τέλος ενός πάρτι. Μένεις εσύ και δυο κολλητοί να μοιράζεστε αλήθειες. Γελάτε με εσάς αλλά και με τους άλλους. Κουρασμένοι ξαποσταίνετε απ’ την ένταση κι έπειτα ανοίγεστε. Λέτε τα εσώψυχά σας μαζεύοντας άδεια μπουκάλια κι αποτσίγαρα. Τότε η ατμόσφαιρα κάπως ησυχάζει κι η φασαρία δίνει χώρο για να εκτονωθούν οι ψυχές, όπως εκτονώθηκαν πριν τα κορμιά. Τότε μιλάμε και δενόμαστε με εκείνους που έμειναν λιγάκι ακόμα.

Έλα, λοιπόν, να κάνουμε το ίδιο. Έλα να κάνουμε μια μικρή –ή και μεγάλη αν θες– γιορτή οι δυο μας. Θα γίνω ο πιο καλός σου φίλος και θα γίνεις κι εσύ ο δικός μου -ξέρεις, αυτός που στο τέλος του πάρτι κοιμάται πάντα στο σπίτι. Θα γίνουμε από εραστές πραγματικοί σύντροφοι μετά απ’ αυτό, θα δεις. Θα γλεντήσουμε, θα διασκεδάσουμε, θα γελάσουμε με την καρδιά μας κάνοντας σαν παιδιά και λέγοντας αστεία, κι έπειτα θα κοιταχτούμε, θα μιλήσουμε και θα ανοιχτούμε. Ύστερα θα αγαπηθούμε λίγο ακόμα, λίγο περισσότερο. Περισσότερο ως άνθρωποι, περισσότερο ως φίλοι. Λίγο αλλιώτικα απ’ ό,τι ως τώρα· ως αδερφές ψυχές.

Σ’ αυτό το πάρτι για δύο εμείς θα ‘μαστε οι βασιλιάδες της πίστας, οι ψυχές του πάρτι. Εμείς θα ‘μαστε το επίκεντρο της προσοχής, οι διασκεδαστές κι οι διασκεδασμένοι. Θα ‘σαι ο κόσμος μου κι εγώ ο δικός σου. Θα γίνεις η παρέα μου, η χαρά μου αλλά και το αποκούμπι μου όταν η γιορτή τελειώσει. Δεν έχει σημασία η μέρα ή ο χώρος. Δεν έχει σημασία αν είναι Τετάρτη κι αύριο ξυπνάμε νωρίς. Σημασία έχει να θες να γιορτάσουμε μαζί. Όχι κάτι συγκεκριμένο αλλά κάτι αόριστο ή και κάτι αφελές. Ας γιορτάσουμε που μέχρι τώρα δεν έκαψε κανείς απ’ τους δύο το σπίτι μαγειρεύοντας. Είναι μια επιτυχία, δε νομίζεις;

Λένε πως όταν ο εραστής σου γίνει ο καλύτερός σου φίλος, η σχέση κρατά για πάντα. Θες να το δοκιμάσουμε; Ο δρόμος είναι απλός και ξεκινά μ’ ένα πάρτι για δύο. Μια γιορτή που απαιτεί απ’ τους καλεσμένους να ‘ναι αληθινοί και σαν δώρο τους φέρνει πιο κοντά. Τους κάνει φίλους, συντρόφους κι εραστές. Όλα μαζί. Την πήρες την πρόσκληση ή όχι ακόμα;

 

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη