Σκεφτείτε μεσημέρι Παρασκευής, μποτιλιαρισμένοι με 45 βαθμούς υπό σκιάν στον Κηφισό. Δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας να σας κατακλύσει το συναίσθημα. Νιώστε το λίγο. Νιώστε την πλάτη σας ιδρωμένη, νιώστε τα νεύρα σας τσιτωμένα, νιώστε το λαρύγγι σας στεγνό, τα χείλη σας να εκλιπαρούν για κάτι δροσερό και το μυαλό σας φευγάτο. Ε, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη θαλασσοθεραπεία ή αλλιώς το Ocean Therapy. Αλλά συνεχίστε, γιατί ακολουθεί άκρως διδακτικό (#νοτ) άρθρο.
Νερό, νερό αναφωνεί η Βλαχοπούλου στην ταινία μία Ελληνίδα στο Χαρέμι ενώ περιπλανιέται στην έρημο με συνοδοιπόρους τον Ξαρχάκο, την Ιωαννίδου και τον Σειλινό. Κι εκεί που η ζέστη την έχει χτυπήσει κατακούτελα, πέφτει ξαφνικά ένα χορευτικό σε πισίνα, τελείως αψυχολόγητο, όπως άλλωστε πάντα γινόταν στις ελληνικές ταινίες, και βλέπουμε ότι κολυμπάνε οι χορευτές μέσα στην πισίνα, πιτσιλάνε νερά από δω από κει, μπάλες θαλάσσης, για να καταλήξει ότι αυτό είναι μία αυταπάτη της Ρένας που δεν αντέχει άλλο τις συνθήκες της ερήμου.
Όχι, δε σας παρακινώ να έχετε παραισθήσεις όταν οδηγείτε. Άκρως επικίνδυνο. Αλλά θέλω να δώσω έμφαση στο mindset του Blue και Red Mind. Το 2014 o Αμερικανός θαλάσσιος βιολόγος Wallace J. Nichols διατύπωσε τη θεωρία του “Blue Mind” στο ομώνυμο του βιβλίο. Η θεωρία βασίστηκε σε διεπιστημονικό, διεθνές έργο και έχει αντλήσει πληροφορίες από πολλές μελέτες (ψυχολογικές, νευρολογικές και στατιστικά ευρήματα). Όπου ως Blue Mind χαρακτηρίζει τα θετικά συναισθήματα που μας προκαλούνται όταν είμαστε κοντά ή μέσα στη θάλασσα ή ακόμα και όταν σκεφτόμαστε το υγρό στοιχείο. Η ηρεμία, η ευτυχία και όλα τα συναισθήματα που είναι κρυμμένα βαθιά, πολύ βαθιά μέσα μας, ενώ είμαστε μπλοκαρισμένοι στη θάλασσα της κίνησης του Κηφισού. Έγινε μόδα κι αυτό λοιπόν (που οκ κρύβει και κάποια επιστήμη πίσω), μετονομάστηκε σε Ocean Therapy αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι ονόμαζαν Θαλασσοθεραπεία. Και κάτι αιώνες μετά, έγινε το rebranding κι επέστρεψε.
Έχουν βρει, λέει, τα οφέλη της θάλασσας (σώπα καλέ!). Ακόμα κι αν τη βλέπεις ή/και την ακούς, μειώνει λέει τα επίπεδα άγχους. Δεν το πιστεύω! Μα πώς τεκμηριώνεται αυτό; Εγώ νιώθω πολύ ήρεμη όταν είμαι σε έναν χώρο γραφείου και το μόνο που ακούγεται εκτός από μπινελίκι@ είναι ο ήχος των πλήκτρων και ο βλαμμένος συνάδελφος. Όχι στη θάλασσα (#νοτ). Συνεχίζει η θεωρία/έρευνα. Βελτιώνει λέει το ύπνο. Μπα δε νομίζω. Όταν είμαι χαλαρή και ξεκούραστη πώς να κοιμηθώ; Αφού ο μόνος γνωστός τρόπος, είναι να αποκάμω ξερή από την κούραση, το ταλαιπωρημένο κορμί μου πάνω στο κρεβάτι.Αν δεν κολυμπήσετε ή και κάνετε και σερφ (γελάνε και οι πέτρες που δεν έχουν δει το υγρό στοιχείο) συνεχίζει η έρευνα (ακάθεκτη) τα οφέλη είναι πολλαπλά. Και φυσικά, όλο αυτό βασίζεται στο nature-based therapy. Αυτό που έρχεσαι σε επαφή με τη φύση και νιώθεις να ξαναγεννιέσαι. Ε αυτό!
Επειδή σας υποσχέθηκα ένα επιμορφωτικό άρθρο, θα σας πω κι ένα μυστικό. Και θα σας φέρω και σύννεφα να πέσετε όταν το διαβάσετε. Ονομάστε όπως θέλετε τη θεραπεία που θα σας δώσει ευεξία. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να δημιουργήσετε λίγο χρόνο για εσάς και να τον περάσετε με συνειδητότητα. Αν τα καταφέρετε και περάσετε αυτό τον χρόνο και βλέπετε, ουρανό, θάλασσα, πράσινο, ήλιο, ακόμα καλύτερα. Αρκεί να είστε εκεί για εσάς με εσάς και τότε όλα θα είναι καλύτερα. Ξέρω τα γράφω καλά, πού να τα έκανα κιόλας.
Συντάκτης: Acca Boolicious
