

Οι ωραιότερες σχέσεις ή τα φλερτ ξεκινάνε πάντοτε από κάτι φιλικό. Είτε είστε στην ίδια παρέα, είτε γνωριστήκατε από το πουθενά κι αναπτύχθηκε μια έλξη στα ξαφνικά, εκεί ακριβώς που δεν το περιμένεις. Κάπως, κάπου αρχίζεις να γνωρίζεις το ποιον του άλλου, τα ενδιαφέροντά του, τα χούγια του, και χωρίς να το καταλάβεις, αρχίζεις να θες το κάτι παραπάνω. Έτσι, η γραμμή ανάμεσα στη φιλία και το ερωτικό ενδιαφέρον γίνεται θολή. Σε μια άλλη περίπτωση πάλι, ένα βράδυ μιλάει το κρασί και, δίχως να το αντιληφθείτε, γίνεστε ένα.
Έπειτα, όμως, η φιλία αναπτύσσει μια άλλη άνεση και τα πράγματα γίνονται αυτόματα πιο περίπλοκα. Στην περίπτωση που η φάση δεν εξελίσσεται σε κάτι πιο σοβαρό, αλλά επιθυμούμε να κρατήσουμε τη φιλία, εμφανίζεται το ερώτημα: «Μπορούμε να το γυρίσουμε πίσω στο φιλικό;» Θεωρητικά η απάντηση είναι πως είναι πιθανόν, αλλά ρεαλιστικά, είναι δυνατόν;
Προφανώς και η απάντηση δεν είναι απλή, μιας και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και κάθε παράγοντας διαφοροποιείται ως προς τη διαχείρισή του. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η φιλία δεν μπορεί να επιστρέψει ποτέ πλήρως στην αρχική της μορφή, κι αυτό γιατί απλούστατα τίποτε δεν είναι πλέον το ίδιο. Μπορεί να υποκριθείτε και οι δυο ότι τίποτα δεν έχει συμβεί, ότι εκείνο το βράδυ γυρίσατε και οι δυο στο σπίτι μόνοι, χωρίς να έρθετε πιο κοντά. Εντούτοις, όσο κι αν προσποιηθείτε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει κι είστε κουλ, κανένας από τους δυο δεν μπορεί να ξεχάσει ότι μοιραστήκατε ένα κρεβάτι– έστω και για λίγο, έστω και για μια φορά. Ένα κομμάτι σας, πιο προσωπικό, που προφανώς και δεν είχατε μοιραστεί ποτέ, έχει δει το φως του ηλίου και τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο πλέον.
Παρ’ όλα αυτά, το τι καθορίζει αν όντως μπορεί να επιστρέψει στο φιλικό πλέει κάπου ανάμεσα στο είδος της φιλίας, στην ερωτική συνέχεια και διάρκεια, στα όρια που θα βάλουμε, στις προθέσεις μας, καθώς και στη συναισθηματική μας ωριμότητα. Οι πιθανότητες να σωθεί κάτι πιο ουσιαστικό είναι σαφώς μεγαλύτερες εάν στο προσκήνιο υπάρχει μια βαθιά και αυθεντική φιλία, που κάπως, κάπου, ένα βράδυ εξελίχτηκε σε κάτι πιο ερωτικό. Αν πάλι, η όλη μας φιλική σχέση βρήκε τα θεμέλιά της σε έναν κρυμμένο πόθο ή αίσθημα που για καιρό ήταν μονόπλευρο, τότε προφανώς είναι σχεδόν ακατόρθωτο να ξαναβρούμε την «αγνότητα» της αρχικής φιλίας. Στην ίδια γραμμή σκέψης, μια στιγμή αυθορμητισμού ή κάτι της μιας βραδιάς έχει μικρότερη βαρύτητα, παρά ένα σκηνικό που ήταν εμπλουτισμένο με συναίσθημα. Ίσως πάλι, απαραίτητο κλειδί στην όλη υπόθεση να είναι μια ειλικρινής κουβέντα, μιας και το πράγμα μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση μόνο αν αυτό είναι μια κοινή επιθυμία και είναι απολύτως ξεκάθαρο πως δεν υπάρχουν κρυφές προθέσεις ή βλέψεις.
Ένα βράδυ, μέσα σε μια παρέα, διερωτήθηκα κι εγώ αν είναι όντως πιθανόν να επιστρέψει μια φιλία στο φιλικό επίπεδο μετά από κάτι ερωτικό. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως όχι. Σαν δεύτερη σκέψη, θα πω πως είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Παρ’ όλα αυτά γνωρίζω ανθρώπους που, κατά κάποιον τρόπο, το έχουν καταφέρει –άρα μπορεί και να συμβεί, αν είναι κάτι που θέλουν και οι δυο πολύ. Και κάπως έτσι, ίσως να είναι πιο απλό απ’ ό,τι περιέγραψα. Ίσως και πάλι όχι, μιας και οι σχέσεις είναι από μόνες τους πολύ περίπλοκες. Ίσως πάλι η σχέση να κάνει τον δικό της κύκλο, όποιος κι αν είναι αυτός και πάντα θα υπάρχει κάτι πιο προσωπικό που θα σας δένει με έναν τρόπο ερωτικό. Ποιος είπε πως υπάρχει μόνο ένας κανόνας;