Από αρχαιοτάτων χρόνων, η μουσική αποτελεί κομμάτι της ζωής του ατόμου. Είναι ο ήχος που ακούγεται όπου κι αν πάμε. Μουσική είναι τα πάντα. Η φύση, η «ηχορύπανση», όλα είναι μια μορφή μουσικής, κακόγουστης ή και όχι. Οτιδήποτε θεωρείται «ήχος», για κάποιους είναι μουσική. Η ανάλυσή της έχει απασχολήσει αρκετούς, μιας και θεωρείται από τις ύψιστες μορφές τέχνης. Η μουσική μας συντροφεύει από το νανούρισμα της μητέρας μας, μέχρι το πένθιμο εμβατήριο, σε κάθε συναίσθημα, άποψη, πτυχή. Καλύπτει ανάγκες μας, βασικές κι άλλες που δεν ξέραμε ότι έχουμε. Μερικές από τις οποίες είναι:

 

Η ανάγκη μας να μαθαίνουμε

Η μουσική, ουκ ολίγες φορές έχει χρησιμοποιηθεί σαν τρόπος κατανόησης διαφόρων πραγμάτων στον τομέα της εκπαίδευσης. Όλο αυτό ξεκινά, ακόμη κι από την αλφαβήτα που μαθαίνουμε υπό μορφή τραγουδιού. Καθώς ακούμε τη φωνή μας κι έχοντας τοποθετήσει σε σειρά τις λέξεις δίνοντας μια ευχάριστη χροιά, μαθαίνοντας ένα «ποίημα» κι αποστηθίζοντας γρηγορότερα. Ταυτόχρονα με ένα τραγούδι μπορείς να εξερευνήσεις ευκολότερα μια ξένη γλώσσα από ότι αν απλώς προσπαθήσεις να την μιλήσεις.

 

Η ανάγκη μας να μένουμε συγκεντρωμένοι

Η μουσική, μας βοηθά αρκετά να χαλαρώνουμε και να ισορροπούμε τις σκέψεις μας. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε να δεχόμαστε πιο εύκολα τα μηνύματα που λαμβάνουμε και να τα κατανοούμε καλύτερα.

 

 

Η ανάγκη μας να εκτονωνόμαστε

Σε κάθε δύσκολη περίπτωση (νεύρα, άγχος) έχουμε τη μουσική συντροφιά μας. Με γρήγορους ρυθμούς και ψηλές συχνότητες μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτά που μας βαραίνουν, να χορέψουμε, να κινηθούμε και να προχωρήσουμε παρακάτω. Σε όλους λείπει λίγη φασαρία σε ορισμένα χρονικά διαστήματα μέσα στη μέρα, όσο κι αν θέλουμε την ησυχία μας.

 

Η ανάγκη μας να αθλούμαστε

Δεν μπορούσε να λείπει από την άθληση η μουσική υπόκρουση. Μας κάνει να αισθανόμαστε πιο δυναμικοί, κρατάει το τέμπο, δίνει κίνητρο, ενώ κάνει τις ασκήσεις περισσότερο διασκεδαστικές. Και ποιος δεν έχει αισθανθεί σαν τον Ρόκυ στο γυμναστήριο με την πολυαγαπημένη μουσική της προπόνησής του;

 

Η ανάγκη μας να ακολουθούμε έναν ρυθμό

Καθώς ακούμε τα μπάσα του κάθε κομματιού στα αφτιά μας, μπορούμε να ρυθμίσουμε και τον ρυθμό μας, καθώς στη βάση της η μουσική και το μέτρο της είναι μαθηματικά. Οι χτύποι δημιουργούν ένα μοτίβο που ακολουθώντας το, αποκτάς μια ρυθμική κίνηση. Οι παλμοί της καρδιάς μας γίνονται ένα με το κομμάτι που ακούμε, η αναπνοή μας ακολουθεί. Λες και ο ρυθμός ζει πια μέσα μας.

 

Η ανάγκη μας να εκφραζόμαστε

Στίχοι που αφιερώθηκαν, δάκρυα συγκίνησης που ξέφυγαν, φωνές δικαίωσης για έναν χωρισμό και μελαγχολικά τραγούδια για τις Κυριακές, όλα κάτω από την κουβέρτα της μουσικής. Η έκφραση, έχει πολλές πτυχές και πάνω από όλα, εκφράζει το συναίσθημα. Πόσες φορές, μέσω της μουσικής, δεν έχουμε αλλάξει συναίσθημα στο δευτερόλεπτο; Πόσες φορές πάλι, ένα τραγούδι και μια μελωδία είπε αυτά που δε βρίσκαμε τα λόγια για να το κάνουμε μόνοι μας;

 

Η ανάγκη μας να ερχόμαστε σε επαφή με την τέχνη

Αποτελεί έναν τομέα που παρουσιάζει πολλές διακλαδώσεις για να μπορέσει να εξηγηθεί στο έπακρο κι ακόμα και με τις επίσημες θεωρίες που έχουμε αναπτύξει, δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε πλήρως. Κλασσική, ροκ, ποπ, ραπ συνδυασμένη με χορό, περφόμανς, ποίηση και άλλα. Το κάθε ένα είδος με τον δικό του σκοπό, για να εκφράσει και μια διαφορετική ιδεολογία, μια άλλη αποτύπωση της καλλιτεχνικότητας.

 

Η ανάγκη μας για επικοινωνία

Δείγμα πολιτισμού η μουσική και μπορείς να κατανοήσεις πολλά για έναν λαό ψάχνοντας την παραδοσιακή του μουσική. Είναι κομμάτι της ιστορίας της, ενώ ακόμη κι αν δεν αντιλαμβάνεσαι τους στίχους, σίγουρα και μόνο η αύρα ενός τραγουδιού φτιάχνει μια μορφή επικοινωνίας από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ενώνει ό,τι χωρίζεται, μαζί και τον ίδιο τον χρόνο.

 

Αν κάνουμε μια υπόθεση και προσπαθήσουμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς μουσική, θα δούμε κάτι τελείως μουντό και περιορισμένο. Επίσης, θα παρατηρήσουμε πως κάθε έλλειψη ήχου θα μας δημιουργεί μια αμηχανία. Μπορεί ορισμένοι να λένε πως μένουμε μόνοι με τις σκέψεις μας, αλλά στην ουσία ξεκινάμε να μαραζώνουμε. Πάντα θα έχουμε την ανάγκη να ακούμε κάτι. Να ακούσουμε κάτι.

Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου