Στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων κάθε πρωί, στις 6:50 ακριβώς, παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο. Ένας άνδρας απροσδιόριστα μεγάλης ηλικίας (συχνά οι άνθρωποι που φαίνεται να έχουν περάσει πολλά μοιάζουν κάπως μεγαλύτεροι) ταΐζει τα δεκάδες περιστέρια που κάθε πλατεία που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να φιλοξενεί. Την ίδια στιγμή, μια γυναίκα με έναν σκύλο κοντοστέκονται για να θαυμάσει τη θέα της υπέροχης λίμνης της κυρα-Φροσύνης. Για λίγα μόνο λεπτά (καθώς ο Ρήγας, ανυπόμονος από την κουταβίσια φύση του, θέλει μονίμως να προχωρήσουμε ή εναλλακτικά να κυνηγήσει τα περιστέρια μέχρι το πέρας του κόσμου) αυτοί οι δύο άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι μοιράζονται την υπέροχη σιωπή αυτής της ώρας, καθώς πολύ σύντομα η πόλη ξυπνά για τα καλά και το πολύβουο μελίσσι της τρέχει να προλάβει την ίδια τη ζωή. Κι όμως η σιωπή αυτή δημιουργεί μια οικειότητα, η οποία σε κάνει να απολαύσεις ακόμη περισσότερο τις όμορφες στιγμές που δημιουργούμε καθημερινά αλλά η «φασαρία» που επικρατεί γύρω μας μας αποτρέπει να τις εκτιμήσουμε.

Καθώς μεγαλώνουμε οι διεργασίες συναισθηματικής ωρίμανσης που συντελούνται μέσα μας, οδηγούν συχνά στο να σιωπούμε ακόμη περισσότερο, ώστε να μπορέσουμε να αφουγκραστούμε τις εσωτερικές μας ανάγκες. Η δουλειά με τον εαυτό μας απαιτεί πολλές φορές ηρεμία και μια κάποια πνευματική απομόνωση, ώστε να  γίνει μια εκ βαθέων ενδοσκόπηση και να πάρουμε τις απαντήσεις που θέλουμε για τις επιθυμίες μας από τον πιο κατάλληλο να μας διαφωτίσει σε αυτό το θέμα, τον ίδιο μας τον εαυτό. Πρόκειται για μια σιωπή δημιουργική και χρήσιμη, καθώς μας βοηθά να ανακαλύψουμε πτυχές του εαυτού μας και να γίνουμε ακόμα πιο ουσιώδεις. Ποιες άλλες μορφές σιωπής όμως βιώνουμε καθημερινά;

 

 

Υπάρχουν πραγματικά δεκάδες περιπτώσεις στις οποίες καλούμαστε, ακόμη και υποσυνείδητα, να σωπάσουμε μπροστά σε μια κατάσταση. Υπάρχει η σιωπή ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που καθισμένο στο σαλόνι του σπιτιού του μπορεί να βιώσει δύο συνθήκες: η μια είναι αυτή της γλυκιάς οικειότητας που δένει δύο ανθρώπους που ζουν μαζί και δε χρειάζεται να μιλούν συνέχεια, αφού ένα και μόνο βλέμμα είναι πιο εύγλωττο και από τρίτομη εγκυκλοπαίδεια Larousse Britannica. H δεύτερη όμως είναι πιο άβολη, είναι αυτή μιας ξεχασμένης αγάπης που έχει δώσει τη θέση της σε μια ρουτίνα τόσο βαριά που σε κρατά εκεί, σιωπηλό συνένοχο σε αυτόν τον συναισθηματικό πνιγμό.

Υπάρχει ακόμη η γεμάτη ένταση σιωπή δύο ερωτευμένων, των οποίων τα βλέμματα και μόνο λιώνουν γύρω τους τα πάντα περισσότερο και από υπερήρωα των Avengers. Αλλά και εκείνη των συναδέλφων που μοιράζονται τη μισή τους μέρα και μπλέκουν στις σιωπές τους τη συνήθεια με τα ταξίδια του μυαλού. Τέλος, υπάρχει η σιωπή άνευ επιλογής. Εκείνη που δεν είναι προτιμητέα και πολλές φορές ούτε καν αποφευκτέα από αυτόν που του επιβλήθηκε. Είναι η σιωπή ενός ηλικιωμένου που έχει ξεχαστεί σε μια καρέκλα γηροκομείου και αναπολεί  γλυκόπικρα τις περασμένες του στιγμές με την οικογένεια. Είναι η σιωπή ενός κακοποιημένου παιδιού που αδυνατεί να βρει λέξεις που να ταιριάζουν στην τραγωδία αυτού του κόσμου. Είναι η σιωπή ενός διαδρόμου νοσοκομείου που είναι πιο εκκωφαντική και από εργοτάξιο μεταλλευμάτων και αγκαλιάζει χαρές και λύπες πίσω από τις πόρτες του.

Είναι πια 7:30 και κατευθύνομαι προς τη δουλειά μου, διακόπτοντας την ησυχία του μυαλού με λίγη μουσική, χωρίς την οποία άλλωστε η ζωή θα ήταν ένα λάθος, όπως πολύ εύστοχα είχε παρατηρήσει ο αγαπημένος μου Nietzsche. Δίπλα μου περνούν πολλές σιωπές που πηγαίνουν κι αυτές στη δουλειά τους, στον φούρνο, στο μανάβικο και ούτω καθεξής. Είναι όλες διαφορετικά χρωματισμένες και κουβαλούν χαρές, αϋπνίες, άγχος και μυριάδες σκέψεις που πλημμυρίζουν τους δρόμους της πόλης που τόσο αγαπώ. Αύριο το πρωί  θα συναντηθώ και πάλι στις 6:50 ακριβώς με τον γνώριμο κύριο, τα περιστέρια, τη λίμνη που χρυσαφίζει το πρωί σαν τα φλουριά που φορούσε η  Φροσύνη τη νύχτα που η δική της σιωπή σφράγισε την τύχη της. Θα απολαύσουμε και πάλι μια πολύτιμη ησυχία, τόσο υποτιμημένη στην εποχή της γρήγορης πληροφόρησης και της άνευ λόγου βαβούρας. Μια ηρεμία που δείχνει δύναμη και γνώση αλλά και ωριμότητα ψυχής και πνεύματος. Είναι πάντα διαθέσιμη για όλους μας. Απολαύστε υπεύθυνα.

Συντάκτης: Βασιλική Χατζή
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.