Κι οι διακοπές άρχισαν, αδέρφια. Yeah! Επιτέλους, έφτασε η πολυπόθητη μέρα που θα φορτώσουμε μέχρι και τα κουταλομαχαιροπήρουνα στις βαλίτσες για να ταξιδέψουμε ο καθένας από μας προς το δικό του ονειρεμένο προορισμό.

Σημασία βέβαια δεν έχει πού θα πας, σημασία έχει ότι αν είσαι σκληρά εργαζόμενος, ταλαιπωρημένος φοιτητής, βασανισμένη μάνα, βαριεστημένος συνταξιούχος ή δεν ξέρω ‘γω τι άλλο, βρίσκεσαι ένα βήμα πριν την απελευθέρωση. Γιούργια! Όμως για βαστάτε λίγο. Ίσως και να υπάρχει ένα πρόβλημα. Και το πρόβλημα δεν είναι να πετύχεις το αφεντικό σου ή την πρώην σου στη διπλανή ξαπλώστρα ή να πάρεις μαζί τη μάνα σου και την πεθερά σου. Αυτό θα ήταν ο Τιτανικός. Μιλάμε για κάτι πιο απλό κι ίσως μη υπολογίσιμο για κάποιους.

Το τραγουδάκι, άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη το ξέρετε; Κρατήστε το στην άκρη να σας το κάνω λιανά. Στην περίπτωση που οι διακοπές σας, λοιπόν, περιλαμβάνουν ταξίδι με πλοίο σε μακρινό ή όχι τόσο νησιώτικο προορισμό, ένα είναι το ερώτημα. Πώς την παλεύεις εις το κατάστρωμα; Μη μου σκάτε, σας έχω λύσεις.

Η πρώτη είναι να ξεραθείς στον ύπνο, να πούμε. Αν ταξιδεύεις βράδυ κάτι γίνεται μ’ αυτό. Δε συμβαίνει όμως πάντα κι αν είστε του ίδιου στιλ με μένα, δηλαδή βρικόλακας, αυτό είναι κομματάκι δύσκολο. Ας το κρατήσουμε όμως σαν ενδεχόμενο. Στο νούμερο δύο έρχεται η εκδοχή να βρείτε παρέα στο πλοίο ή ακόμα καλύτερα να μπείτε με παρέα στο πλοίο, όπου μπορείτε να καείτε στην μπιρίμπα, στο «Πες Βρες» και στις μπίρες. Πολύ καλό κι αυτό. Και τρίτο και κορυφαίο, είναι να σας κάτσει καλοκαιρινό φλερτ με το καλημέρα, όπου εκεί χτυπήσατε jackpot, μανάρια. Γκολ απ’ τα αποδυτήρια που λέμε. Αν όμως δεν παίζει τίποτις απ’ τα παραπάνω, τι μπορείς να κάνεις στο γαμόπλοιο 9 ώρες να ‘ουμ’; Ιδού μερικές απ’ τις προτάσεις μου.

Πρότασις Νο 1. Διάβασμα.

Aν έχεις μαζί σου το βιβλίο που πολεμούσες όλο το χειμώνα να διαβάσεις και δεν κατάφερες να ανοίξεις σελίδα, έχει καλώς. Αν δεν έχεις, πας στο κατάστημα του πλοίου να αγοράσεις. Λες στην πωλήτρια ότι θες ένα βιβλίο, σε ρωτά τι περίπου θες και της λες ένα χοντρό να με κρατήσει σ’ όλο το ταξίδι. Καταλαβαίνει αυτή το επίπεδό σου αμέσως και σου δίνει ένα παχύ εύκολο. Κι έτσι η ώρα περνά.

Προβλήματα: α) Έχει γαμόκαιρο και τα μελτέμια κάνουν το πλοίο να στριφογυρνά σαν αρνί στη σούβλα. Έτσι στις 10 πρώτες σελίδες έχεις γίνει κοτόπουλο. Δραμαμίνη και κουράγιο. Πάμε για τη δεύτερη περίπτωση. β) Η πωλήτρια σου προτείνει βιβλίο τεράστιας κουλτούρας, όπου τσιμπάς και το αγοράζεις. Με το που διαβάσεις τις 3 πρώτες σελίδες και δεν έχεις καταλάβει Χριστό, λόγω του ότι το νόημα είναι γεια χαρά, συν ότι έχει 256 ήρωες με ξένα περίεργα ονόματα, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Καλή μου πωλήτρια, θέλω να χαλαρώσω, όχι να ξαναδώσω την κοινωνιολογία στις Πανελλήνιες. Άκυρον.

Πρότασις Νο 2. Βόλτες και φωτογράφιση του πλοίου

Ευχάριστη η τοιαύτη ενασχόληση, το παίζεις χαρωπός Γιαπωνέζος τουρίστας, φωτογραφίζεις κάθε γλάρο και κάθε ξερονήσι συν 345 φορές το ηλιοβασίλεμα. Ακόμα μπορείς να ζητάς από τουρίστες/τουριστριούλες να σε βγάζουν φώτο με φόντο το μπλε του Αιγαίου. Και έτσι πιάνεις κουβεντούλα -ευκολάκι.

“Oh what a nice picture you take. Are you a professional photographer?” κι άλλες συναφείς χλιμιτζουριές. Κι έτσι η ώρα κυλά ευχάριστα.

Προβλήματα: α) Ταξιδεύεις νύχτα. Ε, ναι, λίγο δύσκολο να βγάλεις φωτογραφίες. Έκτος αν έχεις τόσο πώρωση που έχεις φωτογραφίσει όλο το εσωτερικό του πλοίου, απ’ τις τουαλέτες μέχρι το φουγάρο κι απ’ τον καπετάνιο μέχρι το μούτσο. β) Η μπακατέλα που αγόρασες για κινητό δεν έχει φωτογραφική. Ας πρόσεχες.

Πρότασις Νο 3. Λάπτοπ κι ηλεκτρονικά παιχνίδια

Θυμάμαι που μικρός μάζευα δεκάρικα απ’ τον Μάρτιο για να ‘χω στο πλοίο να παίζω ηλεκτρονικά, γιατί ο άχρηστος μπουφετζής του πλοίου δεν ασχολείτο με πιτσιρικάδες που θέλανε ψιλά για μπλιμπλίκια. Θεέ μου, τι λιώσιμο 9ωρο κι αυτό στο Donkey Kong.

Απ’ την άλλη αν έχεις λάπτοπ, η ώρα θα περάσει με κάποια ταινία,  με λιώσιμο στο Facebook, ή με οποιαδήποτε άλλη ιντερνετική μπούρδα. Και ξανά προς τη δόξα τραβάς.

Προβλήματα: α) Δεν υπάρχουν πλέον ηλεκτρονικά στο πλοίο. Τώρα οι μαλάκες έχουν μόνο κάτι μηχανήματα που προσπαθείς με γάντζο να πιάσεις κάτι κινέζικα αρκούδια και σου τρώνε τα δίευρα για πλάκα. Αι σιχτίρ. β) Το ίντερνετ σέρνεται,σου τελειώνει η μπαταρία στο λάπτοπ και δεν είσαι καν κοντά σε πρίζα. Κεντράρουμε γωνία για κουτουλιά.

Και φτάσαμε αισίως στην έσχατη.

Πρότασις νο 4. Πασιέντζα με την τράπουλα κι άλλα παρελκόμενα

Η τράπουλα προϋποθέτει παρέα, αλλά τι να κάνεις αν δεν έχεις; Την παίζεις μονάχος που λέμε. Κι άιντε τράβα χαρτιά, κάνε ευχές, κλέψε λίγο και πάλι απ’ την αρχή. Αλλά πόσες ρημοαδοπασιέτζες να ρίξεις. Νισάφι. Θα βαρεθείς, μετά θα πιάσεις λίγο το σταυρόλεξο, λίγο ένα περιοδικό, μια εφημερίδα, λίγο θα κάτσεις στην ουρά για καφέ και αγάλι-αγάλι θα κυλήσουν οι λεπτοδείκτες. Αλλά όπως θα καταλάβατε αυτή η τελευταία πρόταση είναι η αμέσως καλύτερη πριν τον απαγχονισμό.

Αυτά που λέτε, αγαπητοί. Όπως και να έχει μη μου αγχώνεστε, το βασικό είναι ότι καταφέραμε να αποδράσουμε και φέτος. Η ώρα θα περάσει θέλει-δε θέλει κι όλα θα ξεχαστούν με την πρώτη γουλιά ούζο στο ταβερνάκι και θα σβήσουν με την πρώτη βουτιά στην παραλία.  Μπλουμ!

 

Συντάκτης: Παναγιώτης Λαμπρίδης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη