Είναι σαν να σε βλέπω. Τα έχεις πάρει στο κρανίο και με το δίκιο σου. Κοντεύεις να σκάσεις, γιατί πάει καιρός που δεν έχετε αγγιχτεί ερωτικά με το ταίρι σου και κοντεύεις να τρελαθείς. Μια η κούραση, μια το «δεν έχω όρεξη», μια τα γούτσου-γούτσου χωρίς την επιθυμητή για σένα κατάληξη, ε, άνθρωπος είσαι, λογικό είναι να χάσεις την ψυχραιμία σου. Μετράς τις μέρες που απέχετε ερωτικά ο ένας από τον άλλον μία προς μία και αγανακτείς που σου βγαίνουν πολλές στο μέτρημα και ακόμη περισσότερο που δεν ισχύει το ίδιο για το έτερόν σου ήμισυ.

Μα δε μιλάς. Δε λες λέξη. Περιμένεις να δεις πού θα φτάσει αυτή η κατάσταση. Κάνεις κινήσεις να προσεγγίσεις τον άνθρωπό σου και είτε μένουν στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησαν είτε φέρνουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλεις. Συνέχεια παίζεις σε κασέτα στο μυαλό σου τα γεγονότα όλου αυτού του καιρού που οι θερμοκρασίες μεταξύ σας έχουν πέσει και προσπαθείς να βρεις τι είναι αυτό που φταίει και πού ακριβώς έχει γίνει το λάθος. Τίποτα, όμως, δε σου φαίνεται ικανό να έχει προκαλέσει το μεταξύ σας πάγωμα.

«Με βαρέθηκε; Κουράστηκε από τη σχέση μας; Κοιτάζει κατά αλλού;». Όλα αυτά τα ερωτήματα και πολλά άλλα κατακλύζουν το κεφάλι σου που δε θέλει και πολύ να αρχίσει να φτιάχνει σενάρια που τις περισσότερες φορές μπορεί να είναι και επιστημονικής φαντασίας. Μα δεν πάει άλλο. Κουράστηκες να τραβάς όλο αυτό το ζόρι κατά μόνας και ο σύντροφός σου να μην έχει καταλάβει τίποτα. Πρέπει κάπου να τα πεις, αλλιώς θα σκάσεις.

Οι πρώτοι άνθρωποι στους οποίους θα καταφύγεις είναι οι πολύ κοντινοί σου φίλοι. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σου πω πως αν έχεις κατορθώσει να έχεις παραπάνω από έναν σε αυτή τη ζωή, ανήκεις στους τυχερούς αυτού του κόσμου, αλλά αυτή η συζήτηση δεν είναι της παρούσης. Ξεσπάς, τους τα λες όλα με το νι και με το σίγμα χωρίς να κρυφτείς για καμία φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια. Οι φίλοι σου τα ακούνε προσεκτικά, συμπάσχουν, είναι εκεί, συχνά λίγο περισσότερο έξαλλοι απ’ ότι εσύ με την κατάσταση. Αφού, λοιπόν, η ανάλυση της άσχημης αυτής κατάστασης λαμβάνει τέλος, οι κολλητοί συμβουλεύουν, παρηγορούν και ενθαρρύνουν, και συχνά κάποια ή κάποιες από τις κουβέντες τους σε ξυπνούν.

Το σχέδιο της μάχης καταστρώνεται από κοινού, τα ερωτικά σου είναι πια υπόθεση της παρέας και πρέπει να αναλάβετε ομαδικά δράση. Οριακά σαν να είστε έτοιμοι να οργανώσετε επανάσταση κατά του συστήματος ή να ανεβάσετε θεατρικό έργο, γίνονται πρόβες, πιθανά σενάρια με διαλόγους, τι θα πεις, τι θα σου πει, για να σε βρει έτοιμο η οποιαδήποτε στραβή. Κι ας ξέρετε, τελικά, ότι γι’ αυτά που θα ειπωθούν, το πιθανότερο είναι να μην είναι κανείς έτοιμος.

Και φτάνει, επιτέλους, η μέρα που παίρνεις την απόφαση να δώσεις τη μάχη. Η φάση που ψάχνεις τι κάνεις λάθος έχει περάσει και έχεις καταλήξει σε καταμερισμό των ευθυνών. Έτσι, έχοντας αρματωθεί τα πιο λογικά και πειστικά των επιχειρημάτων, πηγαίνεις και μιλάς στον σύντροφό σου. Έτσι λοιπόν ετοιμάζεσαι, καλλωπίζεσαι, φτιάχνεις με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο τη διάθεσή σου και την ηρεμία σου και πας να τον βρεις ή περιμένεις να έρθει να σε βρει.

Οι «Γιατί δε με αγγίζεις πια, όπως παλιά; Ξέρεις πόσο καιρό έχουμε να κάνουμε έρωτα; Μίλησέ μου, τι πιστεύεις ότι φταίει;» είναι μόνο λίγες από τις ερωτήσεις που τίθενται επί τάπητος, με παράλληλες εσωτερικές προσευχές από πλευράς σου να ακούσεις αυτά που θέλεις. Θέλεις να ακούσεις ότι ο σύντροφός σου σε θέλει ακόμα, ότι τον ελκύεις και σε γουστάρει και ότι όλο αυτό είναι απλώς μια φάση που θα τελειώσει και θα είναι όλα όμορφα όπως πριν.

Πρόσεξε, όμως! Αντ’ αυτού, μπορεί να ακούσεις και σκληρά λόγια, που θα σε πληγώσουν. Έχε τον νου σου για ατάκες όπως «έχεις αφεθεί, δεν προσέχεις τον εαυτό σου όπως παλιά» ή «με πιέζεις όταν συζητάμε συνέχεια τα ίδια προβλήματα, δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό με σταματάει ερωτικά;». Προετοιμάσου κατάλληλα και δώσε τις απαντήσεις σου. Εδώ χωράνε μόνο ειλικρινείς και ευθείες απαντήσεις. Χωρίς δράμα, χωρίς υστερίες, πάντα με αξιοπρέπεια και διάθεση να λυθούν όλα. Θυμήσου πως δεν είστε εκεί για να δικάσετε, αλλά για να πλησιάσετε ο ένας τον άλλον. Εδώ δε χωρούν εγωισμοί και περιττά πείσματα για το ποιος θα πει την τελευταία κουβέντα.

Μη φοβάσαι να μιλήσεις για να μην πιέσεις καταστάσεις. Μην το πας ολοένα και πιο μακριά στον χρόνο, λέγοντας «έλα μωρέ, δεν πειράζει, μια φάση είναι και θα περάσει». Ο χρόνος κυλά πολύ γρήγορα και πρωτού το καταλάβεις θα βρεθείς εγκλωβισμένος σε μια σχέση που θα μοιάζει σαν ημιτελές παζλ, αφού θα λείπει το πιο παθιασμένο κομμάτι, το οποίο είναι πάντα σε σημείο που βγάζει μάτι ότι κάτι λείπει. Γιατί όσο και αν προσπαθούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, οι σχέσεις που έχουν απωλέσει εδώ και καιρό το ερωτικό τους κομμάτι φαίνονται και δεν είναι ελκυστικό και όμορφο θέαμα. Στο φινάλε, πόσο γλυκό μπορεί να είναι ένα γλυκό, όταν του λείπει η ζάχαρη;

Συντάκτης: Έλενα Καργοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.