Γιατί κρατάς ανοιχτή μια πόρτα που κάποια στιγμή θα κλείσει;

Κάθε σχέση στην αρχή της φαίνεται ιδανική, χωρίς να προμηνύει τι θα γίνει και πώς θα εξελιχθεί μελλοντικά. Με την πάροδο του χρόνου η σχέση περνάει από πολλά στάδια, που άλλα την ενδυναμώνουν και άλλα τη φθείρουν, με αποτέλεσμα να φτάνει κάποιες φορές σε τέλμα. Ποιος όμως θα το πάρει χαμπάρι ότι η σχέση αυτή έχει νοσήσει και δεν πάει άλλο; Ποιος και πότε θα αποφασίσει να φύγει πρώτος;

Όταν είσαι σε μια σχέση που νοσεί -ή απλώς δεν πάει άλλο – επέρχεται μια συναισθηματική κόπωση, που γίνεται συνεχής όσο αυτή συνεχίζει να υφίσταται. Βλέποντας ότι η σχέση αυτή δε σε καλύπτει και σου στερεί πράγματα αντί να σε ανανεώνει και να σε αναζωογονεί, έχεις την επιλογή μπροστά σου που σου λέει να φύγεις πριν χάσεις χρόνο και χώρο, πριν χάσεις τον ίδιο σου το εαυτό.

Οι άνθρωποι που επιλέγουν να μείνουν σε μια αδιέξοδη σχέση αναζητούν λόγους -χωρίς ουσία- για να το κάνουν. Συνήθης δικαιολογία είναι «να μην πληγωθεί ο άλλος», αλλά αυτό μάλλον μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Το σωστότερο θα ήταν να πεις «Νιώθω πράγματα για το σύντροφό μου, αλλά όχι αυτά που θα έπρεπε». Αν δεν είναι όμως αγάπη αυτό που νιώθεις, γιατί επιλέγεις να μείνεις σε μία σχέση χωρίς «αύριο» και να επιβαρύνεις και το σύντροφό σου με ψεύτικες δικαιολογίες και τεχνάσματα, κρύβοντας την αλήθεια σου;

Κύριος και βασικός λόγος είναι η αλλαγή, αφού ναι μεν αυτά που ένιωθες στην αρχή έχουν εξαντληθεί, αλλά δε θεωρείς τον εαυτό σου έτοιμο για αλλαγές. Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις που κάποιοι έχουν «βολευτεί» σε μια κατάσταση και φοβούνται να αντιμετωπίσουν κάτι άλλο ή να δοκιμάσουν κάτι νέο. Αυτός ο φόβος έχει προκύψει από δύσκολες καταστάσεις που μπορεί και να έχει αντιμετωπίσει κάποιος παλιότερα ή να είναι και ένα δείγμα ανωριμότητας. Όταν είναι να κλείσει μια πόρτα και εσύ την κρατάς με το πόδι σου λίγο ανοικτή, για να μην κλείσει εντελώς, τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να τραυματίσεις το πόδι σου. Γιατί η πόρτα θα κλείσει σίγουρα κάποια στιγμή.

Και σε δεύτερο λόγο παίρνει θέση ο εγωισμός. Δε θέλεις να τελειώσεις κάτι που έχεις επενδύσει πάνω του πολλά –κυρίως χρόνο– και να χαλάσεις κάτι που «έχτιζες» με κόπο μαζί με το σύντροφό σου. Δυστυχώς όμως ο εγωισμός είναι αυτός που δε σε αφήνει να δεις ότι στην πραγματικότητα δεν έχει θεμέλια και θα καταρρεύσει. Μια σχέση χτίζεται πάνω στην αγάπη -θεμέλιος λίθος- και όταν αυτή παύει να υπάρχει, δεν υπάρχει και στήριγμα για το οικοδόμημα της σχέσης σου. Και όπως είπαμε πριν για την πόρτα, κάποια στιγμή θα πέσει όσο και να προσπαθείς να το κρατήσεις όρθιο.

Αναπόφευκτα το μεγάλο «χαστούκι» που θα σε κάνει να συνέλθεις και να αποδεχτείς την πραγματικότητα είναι αν κάποια στιγμή τρίτο πρόσωπο μπει στη σχέση σας. Και σίγουρα δε θα είναι αυτό που θα φταίει για το τέλος της. Θα είναι απλώς αυτό που θα σε κάνει να δεις ότι δεν έχει νόημα να μείνεις σε κάτι που έχει τελειώσει από καιρό και θα σου υπενθυμίσει τις ανάγκες σου. Σε μια αδιέξοδη σχέση η αλλαγή θα έρθει, θέλεις δε θέλεις. Και αν επιλέξεις να μείνεις, τότε θα είσαι τόσο κουρασμένος συναισθηματικά που δε θα μπορέσεις να απολαύσεις ό,τι καινούριο έρθει, με τον τρόπο που σου αξίζει.