Κοίτα το φόβο σου κατάματα κι αυτός θα μικρύνει

Φόβους έχουμε όλοι και θα ήταν ανώριμο να ισχυριστούμε το αντίθετο. Ο φόβος είναι ένα από τα πρώτα συναισθήματα που νιώθει ο άνθρωπος απ’ τη στιγμή που έρχεται στη ζωή. Είναι ένα συναίσθημα που μας προειδοποιεί ότι κάτι μας βγάζει εκτός προγράμματος ή κάτι στέκεται εμπόδιο στο δρόμο για τον τελικό μας στόχο και μας επιβάλλει πολλές φορές να αλλάξουμε πορεία ή ακόμα και να τα παρατήσουμε. Όπως όλα τα συναισθήματα μπορείς κι αυτό να το διαχειριστείς και με τις σωστές μεθόδους να το περιορίσεις ή ακόμα και να εξαλειφθεί.

Καταρχάς θα ήταν σωστό να διαχωρίσουμε το φόβο από τη φοβία. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα, αλλά η φοβία είναι μια νευρολογικής φύσεως διαταραχή που συνδέεται άμεσα με το στρες και το άγχος. Η βασική τους διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι ο φόβος συνάδει με τη λογική, ενώ η φοβία αγγίζει τα όρια του παράλογου και του υπερφυσικού πολλές φορές. Ουσιαστικά, η φοβία είναι η μετάλλαξη του φόβου σε κάτι μεγαλύτερο που επηρεάζει τη ζωή μας αρνητικά και μας δημιουργεί προβλήματα.

Για να πάρεις την απόφαση να κυνηγήσεις του φόβους σου πρέπει πρώτα να τους αποδεχτείς. Να δεχτείς δηλαδή ότι υπάρχει κάτι που σε τρομάζει και από αδυναμία να γίνει δύναμη. Αν δεν το αποδεχτείς, απλώς το αφήνεις να υποβόσκει και να εμφανίζεται όποτε αυτό θέλει και σίγουρα όταν εσύ ούτε το θέλεις ούτε το χρειάζεσαι.

Όταν ο φόβος σου χτυπάει την πόρτα, οφείλεις να τον αντιμετωπίσεις. Οι τρόποι είναι πολλοί, αλλά σίγουρα ο ιδανικότερος είναι η επίσκεψη σε κάποιον ειδικό. Σίγουρα δε θα σου επιβάλλει να κάνεις πράγματα που δε θέλεις, αλλά θα σου δείξει τον τρόπο και το δρόμο να ανακαλύψεις τις δυνάμεις σου και να αντιμετωπίσεις ο ίδιος ό,τι σε φοβίζει.

Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να έρθεις σε επαφή με κάποιον ειδικό, υπάρχει και η μέθοδος της προσωπικής αντιμετώπισης και αποδοχής. Όταν καταφέρεις να αναγνωρίσεις το φόβο, να τον κοιτάξεις κατάματα και σταδιακά να προσπαθήσεις να τον εκλογικεύσεις και να τον αντιμετωπίσεις, τότε μικραίνει και κάποια στιγμή μπορεί και να φύγει. Για παράδειγμα, αν φοβάσαι να πιάσεις το τιμόνι και να οδηγήσεις, μπορείς στην αρχή να καθίσεις στο αμάξι και να αφήσεις τον εαυτό σου να συνηθίσει τη θέση του οδηγού. Την επόμενη φορά μπορείς να ανάψεις τη μηχανή και κάνεις το τετράγωνο γύρω απ’ το σπίτι. Σε επόμενη φάση θα πας μέχρι το σούπερ-μάρκετ και σιγά-σιγά θα αποκτήσεις τον αέρα που χρειάζεται για να νιώσεις σίγουρος για τον εαυτό σου.

Αν για παράδειγμα είσαι από τα άτομα που φοβούνται τη δέσμευση και παθαίνουν αμόκ στο άκουσμα της λέξης «σχέση», θα πρέπει να μιλήσεις σε κάθε σύντροφο ειλικρινά και τα σταδιακά βήματα για να το ξεπεράσεις να γίνουν από κοινού. Γενικά όσο περισσότερη βοήθεια έχεις από ανθρώπους γύρω σου, τόσο πιο γρήγορα θα τα καταφέρεις. Μόλις περνάς από κάθε στάδιο είναι απαραίτητο να επιβραβεύεις τον εαυτό σου. Μπορεί να ακούγεται χαζό, αλλά λίγοι το καταφέρνουν και ένας απ’ αυτούς μπορεί να είσαι εσύ. Με αργά βήματα θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις τη διαφορά, γιατί η χαρά θα αντικαθιστά το συναίσθημα του φόβου και στο τέλος θα έρθει η ικανοποίηση. Και μην ξεχνάς ότι ο φόβος αντιμετωπίζεται με τόλμη και θάρρος, όχι με συναίνεση και υπαναχώρηση.