Το φιλικό ζεύγος παίρνει διαζύγιο κι εσύ βρίσκεσαι στη μέση

Το διαζύγιο είναι μια δύσκολη και πολλές φορές επίπονη διαδικασία. Πρόκειται για την απόφαση του ζευγαριού να δώσει τέλος σε μια σχέση που ξεκίνησε με δυνατά συναισθήματα και εξελίχθηκε σε γάμο, στον οποίο έδωσαν υπόσχεση να παραμείνουν μαζί αλλά τελικά το φινάλε τους διέψευσε. Κι ενώ μετά το διαζύγιο τα πράγματα με το οικογενειακό περιβάλλον μοιάζουν κάπως πιο ξεκάθαρα, τι γίνεται με τους φίλους;

Οι φίλοι βρίσκονται σε περίεργη και μάλλον άβολη θέση. Όταν κάνεις παρέα με ένα ζευγάρι και είσαι εξίσου καλός φίλος και με τους δύο, μετά το διαζύγιο έρχεσαι αντιμέτωπος με μια κατάσταση λίγο άκομψη και αρκετές φορές δυσάρεστη. Συγκεκριμένα καλείσαι να στηρίξεις και τους δύο σε μια καινούρια αρχή της ζωής τους και να κρατήσεις ισορροπίες. Να είσαι δηλαδή κάπου στη μέση και παράλληλα προετοιμασμένος για τυχόν συγκρούσεις, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που τα πυρά έρχονται κατά πάνω σου και από τις δύο πλευρές. Πώς μπορείς να διαχειριστείς μια τέτοια κατάσταση;

Σίγουρα σαν φίλος πρέπει να σκεφτείς κάποια πράγματα. Πρώτον, θα πρέπει να στηρίξεις και να παρηγορήσεις και τους δύο –ανάλογα πάντα με το πόσο βαριά το έχει πάρει καθένας τους και με το πόσο κοντά είστε. Επιπλέον καλό είναι σε αυτές τις συζητήσεις που συχνά μοιάζουν ατελείωτες να συμβουλεύεις και όχι να κρίνεις. Εξάλλου μετά την υπερανάλυση, πρέπει να είσαι αυτός που θα δώσει ώθηση στους φίλους σου να προχωρήσουν. Στην όλη διαδικασία πρέπει να θυμάσαι δύο βασικά πράγματα, πως σε έναν χωρισμό και οι δύο φέρουν  ευθύνη και πως δεν μπορείς να γνωρίζεις απόλυτα όσα έχουν συμβεί ανάμεσα στο ζευγάρι.

Στην αρχή της απόφασης του διαζυγίου, ο φίλος γίνεται «λάστιχο» που τραβάνε και οι δύο, είτε για να στηριχτούν είτε για να τον πάρουν με το μέρος τους. Υπάρχουν σχέσεις που λήγουν ομαλά και κάπως πιο «ήρεμα» αλλά και διαζύγια που οι διενέξεις του ζευγαριού ξεφεύγουν και ξεπερνάνε τα όρια. Στο τέλος τι γίνεται; Ποιος μένει δίπλα σε ποιον; Ο φίλος τι πρέπει να κάνει;

Αν και οι περισσότεροι φίλοι του ζευγαριού επιθυμούν και έχουν διάθεση να παραμείνουν κοντά και στους δύο, λίγο καιρό μετά καταλήγουν σε ένα στρατόπεδο ή σε κανένα. Είναι λογικό κάποιοι άνθρωποι να μην μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις και να φύγουν για να μη βρεθούν υπόλογοι ή μπλεγμένοι χωρίς να το θέλουν. Επίσης είναι αναμενόμενο κάποιες φορές να πάρουν το μέρος του ενός. Η απόφαση αυτή καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, όπως τα χρόνια φιλίας με τον έναν από τους δύο ή η ηθελημένη απομάκρυνση του ενός από τα πρόσωπα που σχετίζονται με τον/την πρώην σύντροφό του.

Δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι εύκολη κατάσταση για τον φίλο να βλέπει τους φίλους του να μπαίνουν σε διαδικασία διαζυγίου. Είναι στενάχωρο τη μια μέρα να γλεντάς στον γάμο τους και την άλλη να βιώνεις τον χωρισμό τους. Φυσικά δεν είναι εύκολο να πάρεις θέση. Αν όμως η φιλία είναι πραγματική, ο σωστός φίλος θα πει τη γνώμη του και θα στηρίξει όποιον το έχει ανάγκη. Αν όμως ένας ή και οι δύο που χωρίζουν δεν μπορούν να το δεχτούν, ίσως να μην είχαν τόσο δυνατό δεσμό μαζί του. Το σίγουρο είναι ότι οι φίλοι είναι το στήριγμά μας, όχι μόνο στα γλέντια και στις χαρές, αλλά και στα δύσκολα.