Πώς να απατήσεις χωρίς να σε πάρουν χαμπάρι

Προβληματισμός και διατριβή του κάθε αμαρτωλού. «Πώς θα κερατώνω χωρίς να με πάρουν χαμπάρι». Και φυσικά ποτέ δεν εννοείται μια μεμονωμένη φορά. Το στοίχημα είναι να το κάνει κατ’ εξακολούθηση, και να βγαίνει λάδι ανελλιπώς. Οι λόγοι για να απιστήσει κάποιος ή κάποια, τείνουν προς το συν-άπειρο. Η κτητικότητα είναι από τα πρωτόγονα ένστικτα του ανθρώπου, κατά συνέπεια η δέσμευση ήταν must από τη γέννηση των κοινωνιών. Αυτό συνεπάγεται πως είχαμε στη διάθεσή μας χιλιάδες χρόνια ώστε να έχουμε σκαρφιστεί ισάριθμες μαλακίες ως δικαιολογίες για την προδοσία της δέσμευσης που κάναμε και έπειτα μετανιώσαμε (ή δε μετανιώσαμε αλλά τα θέλουμε όλα δικά μας).

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το αξίωμα. Δε γίνεται. Ό,τι και να κάνεις, όσο και να κρυφτείς, όσο και να προσέξεις, κάποια στιγμή θα σε τσακώσουν. «Ο κλέφτης και ο ψεύτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται», «μια του ψεύτη-δυο του ψεύτη, τρεις και την κακή του μέρα», «αν μαγειρέψεις ψέμα, στο πιάτο σου το βρίσκεις». Τρεις από τις πιο γνωστές λαϊκές ρήσεις, και παραείναι παλιές πια για να αμφισβητηθεί η ορθότητά τους. Η αντοχή τους στο χρόνο αφενός αποδεικνύει την εγκυρότητά τους, και αφετέρου σε προετοιμάζει για το αναπόφευκτο. Θες να ρισκάρεις και πάλι; Διάβασε παρακάτω πέντε τρόπους να κερδίσεις λίγο χρόνο μέχρι να γίνεις βούκινο.

Πρώτο και κυριότερο. Σβήνε οποιαδήποτε επικοινωνία υφίσταται στα δίκτυά σου. Είναι από αφελές ως πανηλίθιο να θες να κρατάς και ενθύμια/αποδείξεις της απιστίας σου, και να τα διαβάζεις με το κλασικό αυτάρεσκο χαμογελάκι στην τουαλέτα την ώρα που προφασίζεσαι ότι μπήκες για το χοντρό σου, αλλά κατ’ ουσίαν μπήκες για να κάνεις πίτσι-πίτσι στα μηνύματα με το παράνομο ειδύλλιο. Όσους κωδικούς και να βάλεις, ή θα τους μάθει και θα το διαρρήξει, ή σε κάποιο καβγά θα παίξει το «δείξε μου το κινητό σου», και τράβα βρες καράβι να μπαρκάρεις. Ένοχα ενθύμια κρατούν στα έργα όλοι οι κατά συρροή δολοφόνοι, και κάθε φορά ο ατσίδας ντετέκτιβ τα βρίσκει και στοιχειοθετεί την υπόθεσή του. Βλέπε καμιά ταινία να μαθαίνεις.

Δεύτερο, απέφευγε μέρη με κόσμο, κάποιο μάτι θα σε πάρει και πάντα οι καλοθελητές περιμένουν πώς και πώς ευκαιρία να καρφώσουν. Ως Ελληνάρες, έχουμε εφεύρει ένα σωρό παγανιστικές φράσεις τύπου «έσπασε ο διάολος το ποδάρι του» ή «ο διάολος έχει πολλά ποδάρια» ή «τον έβαλε ο διάολος», για να μην παραδεχθούμε ότι εκτός από κουτοπόνηροι είμαστε και κόπανοι, αφού τελικά μας έπιασαν στα πράσα και γίναμε ρόμπα. Οπότε προσοχή, ο κόσμος είναι πολύ μικρός, και το να πας με το κρυφό ταίρι τριήμερο στην Αράχοβα ας πούμε, είναι τρόπον τινά προκλητικό.

Τρίτο. Αν δεν μπορείς να κρατήσεις το ροδάνι σου κλειστό και πρέπει να πεις σε φιλικά ή συγγενικά πρόσωπα για το πολυγαμικό κατόρθωμά σου, καλό είναι να μη φέρνεις σε καμία επαφή τον κύκλο σου με τη σχέση σου. Και να μη γίνει ηθελημένα κάτι, όλο και κάποιος θα πει τη σχέση σου με το όνομα του «τρίτου» προσώπου, ή θα του ξεφύγει καμία άλλη κοτσάνα, και θα γίνετε Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Και το χειρότερο, δε θα ανακαλύψει μόνο ότι δεν περνάει ούτε από γκαραζόπορτα της πυροσβεστικής, θα ανακαλύψει και το ότι έχει εκτεθεί μεταξύ των δικών σου ανθρώπων και εκτός από τάρανδος είναι δακτυλοδεικτούμενος.

Τέταρτο. Μη μιρλιάζεις. Η γκρίνια γεννά υποψίες, και ερωτηματικά. Ερωτηματικά που μετατρέπονται σε έρευνα, και στο τέλος αποκαλύψεις. Ρίχτα σε κάποιον άλλο, πες ότι κάτι έχει και σου ‘χει φορτώσει τα προβλήματά του και δεν είσαι καλά εξ΄αιτίας του. Μόνο φρόντισε αυτός ο κάποιος να μη γνωρίζεται με τη σχέση σου. Στη φοιτητική παρέα είχαμε το Μήτσο. Ο Μήτσος δεν ήταν καλά, ο Μήτσος είχε προβλήματα με την οικογένειά του, ο Μήτσος είχε κατάθλιψη. Μόνο που το Μήτσο τον ήξεραν, και όλοι έπιαναν τον ώμο του όποτε τον έβλεπαν σε στιλ «κουράγιο ρε φίλε, όλα θα φτιάξουν», με το Μήτσο να μην έχει ιδέα για τι πράγμα του μιλάνε και να τους κοιτά σαν χαζός.

Πέμπτο, και τελευταίο. Τελευταίο όχι γιατί δεν υπάρχουν κι άλλες συμβουλές, αλλά γιατί τσάμπα κάθομαι και γράφω αφού έτσι κι αλλιώς στο τέλος θα σε πιάσουν. Η αλήθεια θέλει όρχεις και το ψέμα μνήμη. Γι’ αυτό αν δεν το κατέχεις με τη μνήμη, πάρε σημειωματάριο και γράφε τι λες. Α, και μη λες πολλά, μόνο τα απαραίτητα. Όσο περισσότερο το διανθίζεις για να το κάνεις πιο πιασάρικο και αληθοφανές, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να το θυμάσαι μετά. Πάρε ένα ημερολόγιο στην τελική, και γράφε τα μούσια που θα αμολάς κατά καιρούς ως αληθινά γεγονότα. Παίχτο και ότι έχεις ασθενή μνήμη, και ανέτρεχε κάθε φορά να βρίσκεις ποια θεία είχες πει ότι πας να δεις στο νοσοκομείο, τα βράδια που κουτουπωνόσουν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου.

Η απιστία δεν είναι αδυναμία χαρακτήρα ή ηλιθιότητα, όπως χαριτωμένα θέλουν κάποιοι να την παρουσιάσουν. Είναι δόγμα του συμφεροντολόγου και του βουλιμικού ανθρώπου, του ανθρώπου που τα θέλει όλα δικά του. Και μην τη μπερδεύουμε με την πολυγαμία. Ο άνθρωπος είναι ζώο πολυγαμικό, αυτό είναι αυτονόητο. Αλλιώς μετά τον πρώτο μας χωρισμό ή θα αυτοκτονούσαμε ή θα κλεινόμασταν σε μοναστήρια. Η μονογαμία είναι μια κοινωνική σύμβαση, την οποία τώρα πια –αν θες- την υπογράφεις, αλλιώς εναλλακτικά μένεις μόνος/μόνη και κάνεις ό,τι γουστάρεις.

Η επιμειξία των δυο παραπάνω, είναι που κάνει ένα κοκτέιλ με γεύση μουρουνέλαιου, και ουδεμία σχέση έχει η φύση με την απάτη που διαπράττει μόνο ο άνθρωπος από όλα τα ζώα του πλανήτη. Αν θες να πιεις μουρουνέλαιο λοιπόν, διάβασε τα παραπάνω και καλή επιτυχία.