Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».

 
Εξομολογείται η Ρία στον έρωτά της. 

 

Ένα δείγμα από όλα αυτά που νιώθω για εσένα. Σου γράφω πάλι από ανάγκη. Είμαι σίγουρη ότι όλα αυτά που θα διαβάσεις τα έχεις ακούσει κάποια στιγμή στο διάστημα που είμαστε μαζί. Αλλά ξέρεις τι άνθρωπος είμαι, μου αρέσει να κάνω λίστες και να γράφω ό,τι σκέφτομαι.

Σου γράφω πάλι από ανάγκη λοιπόν, αυτήν την εσωτερική ανάγκη που ξεπερνά τον εγωισμό και βγαίνει σε ανύποπτο χρόνο, εκεί που δεν το περιμένεις, όταν προσπαθείς να την καταπιέσεις, και θέλει να φωνάξει όσα καιρό τώρα σιωπούσαν. Ίσως να μην πρέπει να φωνάξω. Δε θέλω να σε τρομάξω γι’ αυτό και θα σου ψιθυρίσω κάτι από τον έρωτά μου.

Ορίστε λοιπόν ένα δείγμα απ’ όλα αυτά που νιώθω για εσένα, γκρίνια μου. Έχω μία ζωή να σου χαρίσω. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι όλα θα είναι ρόδινα. Μεγαλώσαμε πια και βλέπουμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά, και δε θέλω να σου υποσχεθώ πράγματα που δεν είναι αληθινά. Μπορώ όμως να σου υποσχεθώ ότι θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να είσαι ευτυχισμένος, ακόμη και στην πιο μικρή στιγμή της κάθε μέρας σου. Απ’ τον πρωινό σου καφέ, ακόμη και αν κατά λάθος τον ρίξω στον τοίχο, έως το τελευταίο σου τσιγάρο πριν κοιμηθείς.

Θα προσπαθήσω να κάνω τη ρουτίνα γιορτή και τη συνήθεια έκπληξη. Όπως κάνεις κι εσύ για εμένα κάθε μέρα. Θέλω να σε ξυπνάω το πρωί μ’ έναν καφέ κι ένα φιλί. Θέλω να μαλώνουμε και να με ζηλεύεις, όχι σε υπερβολικό βαθμό όμως, τόσο ώστε να με κάνεις να γελάσω με τα νεύρα σου για χαζά πράγματα που μόνο εσύ προσέχεις.

Θέλω να κάνουμε έρωτα συνέχεια. Έρωτα γεμάτο πάθος, συναίσθημα, δύναμη κι επιβολή. Σ’ αγαπάω. Μα σ’ αγαπάω πιο πολύ απ’ όσο μπορείς να αντέξεις και σίγουρα πιο πολύ απ’ ό,τι αγαπάς εσύ εμένα.

Σε αγαπάω γιατί μου σπας τα νεύρα τόσο, που θέλω να σου σπάσω τα μούτρα. Κι εσύ το ξέρεις και γελάς ειρωνικά. Σε αγαπάω γιατί στέκεσαι δίπλα μου αμίλητος, ενώ εγώ διαβάζω το βιβλίο μου και αφού τελειώσω το κεφάλαιο που διάβαζα γκρινιάζεις γιατί δε σου δίνω σημασία. Δεν είναι τυχαίο ότι σε έχω αποθηκευμένο στο κινητό μου «Γκρίνια μου» και φυσικά γκρινιάζεις και γι’ αυτό.

Σε αγαπάω γιατί μπορούμε να καθίσουμε αγκαλιά χωρίς να μιλάμε και με ένα βλέμμα ή ένα χάδι λέμε περισσότερα απ’ όσα μπορούν να πουν οι λέξεις εκείνη τη στιγμή.

Σε αγαπάω για την προσπάθεια που καταβάλλεις και εσύ όταν τα πράγματα δεν είναι εντάξει. Για το ότι δεν κοιμόμαστε ποτέ μαλωμένοι, συνήθως γιατί εγώ επιμένω να λύσουμε οποιαδήποτε παρεξήγηση πριν πάμε στο κρεβάτι, αλλά μετά από τόσα βράδια που κοιμηθήκαμε αγκαλιά μετά από καβγάδες και φωνές, έχεις μάθει και κάνεις και εσύ το ίδιο. Σε αγαπάω για όλες εκείνες τις φορές που με κοιτάς κρυφά και νομίζεις ότι δεν το καταλαβαίνω. Για το ότι φιλάς την κοιλιά μου, γιατί λες ότι το δέρμα μου είναι πολύ απαλό εκεί. Για όλες εκείνες τις φορές που γίνεσαι ένα μικρό παιδί και ενθουσιάζεσαι με τα πιο απλά πράγματα.

Σε αγαπώ γιατί από τη μέρα που σε γνώρισα άνθισαν τριαντάφυλλα μέσα μου, ξέρεις σαν εκείνα που αφήνεις μπροστά στον υπολογιστή μου κάθε πρωί πριν πας στην κουζίνα σου κι εγώ στη reception μου. Ακόμα και τα νεύρα σου αγαπάω. Θέλω να ζήσω μαζί σου τα αυτονόητα που θεωρούνται δεδομένα, μα τα θέλω με το αλατοπίπερο του έρωτα που κάνει ακόμα και τον καβγά, λόγο για να σε αγαπάω περισσότερο.

Σου είπα, ακόμη και τα νεύρα σου αγαπώ. Αν με αφήσεις να γράψω όλους τους λόγους που με κάνουν να σε αγαπώ θα γράψω βιβλίο. Θέλω να ζήσω το πάθος και όχι τη χλιαρότητα του προγράμματος. Αν αναρωτιέσαι γιατί, απάντηση δεν έχω. Μα χαίρομαι γι’ αυτό, γιατί αν είχα θα ήσουν κάτι συνηθισμένο και δεν είσαι. Εσύ αρκεί να με αγαπάς.

Όσο μπορείς να με αγαπάς και εγώ θα σε αγαπάω περισσότερο. Και αν όλα πάνε στραβά και νικήσει ο χρόνος, μη φοβηθείς ποτέ ξανά. Ακούς; Θα έχεις πάντα κάποιον να σε αγαπάει για όλα αυτά που εσύ δεν μπορείς να αγαπήσεις στον εαυτό σου.

 

Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου