Αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα! Μια φράση σωστά διατυπωμένη, που δηλώνει πως καλές οι γλύκες και οι έρωτες, αλλά ορισμένες φορές για να δεθείς με τον άλλο χρειάζεται και λίγη ένταση, ίσως και κανένα μικρό καβγαδάκι. Ναι, ναι, μπορεί να ακουστεί παράδοξο, «αφού αγαπιόμαστε μωρέ γιατί να τσακωθούμε;». Δεν είπαμε και να φαγωθείτε, αλλά να έρθετε σε αντιπαράθεση για θέματα που σας απασχολούν, να μη φοβηθείτε να χαλάσετε τη γεμάτη ροδοπέταλα και αιωρούμενες καρδούλες σχέση σας μόνο και μόνο επειδή δε θέλετε να κακοκαρδίσετε ο ένας τον άλλον. Πολλές φορές οι καβγάδες οδηγούν σε μια ακόμα πιο όμορφη ερωτική συνύπαρξη, ορισμένοι μάλιστα θεωρούν ότι οι συγκρούσεις αυτές είναι και αφροδισιακές.

Οι αντιπαραθέσεις που φέρνουν έναν τσακωμό μπορεί να προκύπτουν από τη μεταξύ σας ασυνεννοησία, οκ κανείς δεν είναι τέλειος. Πολλοί όμως φοβούνται ότι από τη στιγμή που τσακώνονται, το παιχνίδι μεταξύ τους ξεκινάει να χάνεται. «Δεν είναι όπως στην αρχή, δεν υπάρχει η αγάπη». Ίσως γιατί δεν είναι και ο τύπος τους, δεν αρέσει σε όλους η ένταση, κάποιοι μάλιστα το θεωρούν και ανούσιο αφού μέσα από τις συζητήσεις βγαίνουν πιο εύκολα τα συμπεράσματα που θέλουν! Απόλυτα κατανοητό και δεκτό. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε ανταποκρίνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο σε κάποιον τσακωμό, άλλοι το παίρνουν πιο κατάκαρδα οπότε προτιμούν να απέχουν.

 

 

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που βλέπουν την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση σαν το καρύκευμα που θα απογειώσει ένα ήδη απογειωμένο πιάτο. Βράζει το αίμα τους που λέμε και δε φοβούνται να το δείξουν. Όλοι έχουμε δει σε ταινίες πως ύστερα από έναν ομηρικό καβγά έρχεται κι ένα ονειρικό κρεβάτι μεταξύ των δύο συντρόφων και κάπως έτσι βρίσκονται ξαπλωμένοι λίγο αργότερα να γελάνε για το λόγο που τσακώθηκαν. Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο και στην πραγματικότητα; Σίγουρα ναι, σε περισσότερες περιπτώσεις από όσες υπολογίζουμε. Μπορεί μάλιστα να είναι κι ένας τρόπος εκτόνωσης. Σε έρευνα που έχει γίνει στο Πανεπιστήμιο του Μπάκνελ της Πενσυλβάνια, οι άντρες είναι εκείνοι που συνήθως επιζητούν μετά τον τσακωμό να συμφιλιωθούν μέσω της επαφής, ενώ οι γυναίκες συχνά προτιμούν να προηγηθεί επικοινωνία άλλου τύπου.

Για να βάλουμε όμως λίγο παραπάνω στο παιχνίδι τους ειδικούς, ας δούμε τι έχουν να μας πουν και όσοι ασχολούνται αποκλειστικά με θέματα σχέσεων: Δεν είναι κακό να υπάρχει η επαφή σαν κομμάτι της συμφιλίωσης, άλλωστε είναι ζευγάρι που ποθεί ο ένας τον άλλον, αυτό όμως που χρειάζεται είναι πριν την ερωτική πράξη να υπάρξει όντως η συζήτηση και η επιθυμία να λυθεί το πρόβλημα. Οι ειδικοί ουσιαστικά μας λένε πως η πράξη πρέπει να είναι για τη συμφιλίωση, ό,τι και οι τηγανητές πατάτες για ένα πιάτο με κρέας. Συνοδευτικό. Αν επιχειρήσεις να τις θεωρήσεις κυρίως γεύμα -και να λύσεις έτσι το πρόβλημα- τότε πολύ σύντομα η πείνα -ή το θέμα σας- θα επανέλθει. Θα μπορούσαμε να το δούμε και διαφορετικά. Αν δε λυθεί το θέμα, τότε μπορεί ο έρωτας να θεωρηθεί σαν μια μικρή τιμωρία απέναντι στον σύντροφο, ή να αντιμετωπιστεί με απάθεια. Στην ουσία δηλαδή αν δε βρεθεί λύση, μετά το τέλος της πράξης υπάρχει η ελπίδα να ειπωθεί έστω μία συγγνώμη και η όλη φάση γίνεται για να μη χαλάσει χατίρι. Μα είναι με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικό όλο αυτό;

Μετά τον τσακωμό υπάρχουν πολλοί τρόποι εκτόνωσης. Υπάρχει το κλάμα, ο περίπατος, η συζήτηση με ένα φίλο, η αποτύπωση συναισθημάτων σε ένα φύλλο χαρτί ή σε ένα πληκτρολόγιο, καθώς και η ερωτική επαφή. Καθένας από τους τρόπους αυτούς έρχεται με μια διαφορετική μέθοδο να μας προσφέρει ηρεμία. Το κλάμα, η συζήτηση και η γραφή μέσω της λύτρωσης, ενώ ο περίπατος, το τρέξιμο κι ο έρωτας μέσω των ανεβασμένων παλμών μας. Όταν μιλάμε όμως για την τελευταία κατηγορία, θέλει προσοχή. Ας αναρωτηθούμε, χρησιμοποιούμε το κρεβάτι μας εκείνες τις στιγμές σαν αποβολή έντασης και δείγμα συμφιλίωσης ή σαν τρόπο επιβεβαίωσης, κυριαρχίας και τόνωση του εγωισμού; Πρόκειται όντως για επισφράγιση ενότητας ή απλώς για συμβιβασμό και εύκολη λύση για αποφυγή συνέχισης του θέματος; Ουσιαστικά αναρωτήσου, το πρόβλημα λύθηκε ή πήρε μια απλή αναβολή;

Χρησιμοποιώντας τη συνεύρεση ως τρόπο συμφιλίωσης, μήπως τα προβλήματα μπαίνουν απλά κάτω από το χαλάκι; Ναι, ο τσακωμός ανήκει στην κατηγορία των κάπως ένοχων απολαύσεων, αφού όσο κι αν λέμε πως τον αντιπαθούμε μας προσφέρει και λίγη από τη νοστιμάδα που αναφέραμε αρχικά. Αλλά να μην ξεχνάμε γιατί ξεκίνησε όλο αυτό. Το στοίχημα σε αυτήν την κατάσταση είναι να καταλήξει η αντιπαράθεση σε κάτι ουσιαστικό, δηλαδή να λυθεί μέρος του προβλήματος και όλα τα υπόλοιπα να έρθουν ως η επιβράβευσή σας. Μετά από κάθε σύγκρουση σημασία έχει αν έχετε έρθει ένα βήμα πιο κοντά. Οπότε, το συμπέρασμά μας είναι ότι μπορεί ο τσακωμός να είναι ένας τρόπος να δείξεις το ενδιαφέρον σου για τον άλλον, να λύσετε κάτι που σας απασχολεί, αλλά η ερωτική συνεύρεση είναι ο τρόπος να σφραγίσετε το πόσο γουστάρετε ο ένας τον άλλον παρ’ όλες τις διαφωνίες.

Πριν αποφασίσεις να τσακωθείς φρόντισε ο λόγος να έχει ουσία και φυσικά πριν η μάχη μεταφερθεί σε στρώματα, φρόντισε να έχεις λύσει το πρόβλημα που σας απασχολεί από την αρχή. Επίσης καλό θα ήταν να μην πέφτετε σε υπερβολές. Δε λύνεται η κάθε διαφωνία ούτε με σπασμένα ποτήρια ούτε με τσαλακωμένες μαξιλαροθήκες. Το θέμα είναι ό,τι συμβαίνει να βγαίνει αβίαστα και από τις δύο πλευρές.

Συντάκτης: Ιωάννα Μελά
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη