Τι θα ήμασταν, άραγε, χωρίς τους πολύτιμους cheerleaders της ζωής μας;

Αν ένας άνθρωπος στη ζωή σου, έστω ένας, ζητωκραυγάσει με κάθε σου επιτυχία, μικρή μα και μεγάλη, αν ένας άνθρωπος σου πει «μπράβο» για εκείνο που ξέχασες να δώσεις εσύ στον εαυτό σου, αν ένας άνθρωπος είναι εκεί σε κάθε μεγάλη σου στιγμή για να ζήσει μαζί σου τη σπουδαιότητα που αυτή κουβαλά για σένα, τότε ναι μιλάμε για τον cheerleader της δικής σου ζωής.

Μπορεί να είναι ο καλύτερός σου φίλος, το ταίρι σου, ο συνάδελφός σου, μπορεί να είναι η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου, ακόμη και το μεγάλο σου αδερφάκι. Είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που θα σε πάρουν αγκαλιά και θα σου δείξουν πόσο σπουδαίο είναι αυτό που έκανες κι ας είναι κάτι μικρό, κάτι απλό, κάτι που κανείς άλλος δε θα πρόσεχε ή και θα θεωρούσε σπουδαίο. Στα νέα σου ξεκινήματα δε, εκεί να δεις χαρά, επιβράβευση, ώθηση για να κάνεις μεγαλύτερες προσπάθειες για το δικό σου καλό. Για να πας ακόμη πιο ψηλά.

Οι cheerleaders μας, χαίρονται με τη χαρά μας περισσότερο από εμάς. Είναι δίπλα μας σε κάθε γεγονός που έχει σημασία, καλό ή κακό, ενώ αγκαλιάζουν κάθε μας συναίσθημα. Θα στείλουν ένα ανεβαστικό τραγούδι ίσως και κάθε πρωί, ένα χαρωπό motivational quote, ή ένα αστείο βιντεάκι με γάτες κι αγελάδες να γελάνε και να τρέχουν. Θα είναι από τους πρώτους που θα μας ευχηθούν στα γενέθλιά μας, οι πρώτοι που θα χειροκροτήσουν στην ορκωμοσία του μεταπτυχιακού μας. Γιατί αυτό κάνουν εκείνοι στη ζωή μας. Είναι αισιόδοξοι, τις περισσότερες φορές νιώθουν πως η αποστολή τους είναι να μας στηρίζουν, ενώ αναμφίβολα η πρόθεσή τους είναι καλή, ακόμα και σε αστοχίες τους.

Στη μεγάλη μας επιτυχία δε, πρώτο τραπέζι πίστα. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είναι οι πρώτοι που θα πάρουμε τηλέφωνο για ένα μεγάλο νέο μας, μαζί θα οργανώσουμε, άλλωστε, τον εορτασμό της χαράς μας και ναι, είναι πολύ πιθανό, αν όχι βέβαιο, να γίνουν και κουμπάροι μας, ή νονοί των παιδιών μας. Τόσο σημαντικοί είμαστε ο ένας για τον άλλο.

Ο «εμψυχωτής» μας μπορεί να μένει στο από κάτω διαμέρισμα, μπορεί όμως και να έφυγε για λίγο ή και πολύ μακριά μας. Μακριά μας γεωγραφικά. Γιατί μακριά μας ουσιαστικά, δεν είναι ποτέ. Να ‘ναι καλά η τεχνολογία, που θα συνεχίσει να κάνει δουλίτσα το ίδιο καλά και απ’ την άλλη άκρη της γης. Κι όσο μακριά κι αν βρίσκονται, είναι άνθρωποι σταθερά διαθέσιμοι για εμάς, ενώ δε χάνουν στιγμή από τη ζωή μας. Δε χανόμαστε, δεν επιτρέπουμε να χαθούμε.

Κι αν πέσουν καμία φορά ψυχολογικά -γιατί άνθρωποι είναι- όταν θα τους πεις κάτι όμορφο που σε αφορά, θα δεις πως αμέσως θα χαρούν για σένα, θα σκάσουν χαμόγελο και θα πράξουν τα δέοντα. Οι cheerleaders της ζωής μας, όμως, θα το κάνουν αυτό με γνησιότητα, αφού δεν μπορούν να υποκριθούν τη χαρά και τη συμπάθειά τους. Κι έτσι, αν κάποιος δεν είναι πραγματικά αυτός ο άνθρωπος για εμάς, θα φανεί γρήγορα.

Ίσως, όση ώρα διαβάζεις έχεις ήδη αναγνωρίσει τον δικό σου ξεχωριστό ένθερμο υποστηρικτή. Τον άνθρωπο που ξέρεις πως αξίζει τα πάντα και θέλεις να τα προσφέρεις, όπως ακριβώς κάνει κι εκείνος για σένα. Την πηγή του χρώματος στη ζωή σου. Ίσως, είσαι και ‘συ cheerleader στη ζωή ενός αγαπημένου σου προσώπου. Κι αν ναι, τότε κάνε το με τον καλύτερο τρόπο που ξέρεις και μπορείς. Άλλωστε, όλοι μας έχουμε ανάγκη αυτό το είδος ανθρώπου πλάι μας, να είναι για εμάς ο λόγος να θυμόμαστε, πόσο όμορφα μπορεί να κυλήσει η ζωή.

Ένα “cheer” για τους cheerleaders μας!