Η Ηλέκτρα Ρώμη Δόχτση είναι 26, τρανς, από την Κατερίνη και – ναι – είναι η πρώτη τρανς γυναίκα πρόεδρος νόμιμου ελληνικού κόμματος. Κανονικά. Αναγνωρισμένα. Και αυτό δεν είναι είδηση μόνο επειδή είναι “η πρώτη”. Είναι είδηση επειδή αλλάζει όλο το game.
Το κόμμα της λέγεται Volt Ελλάδας και είναι το ελληνικό κομμάτι ενός πανευρωπαϊκού project, του Volt Europa. Το όραμα; Μια πολιτική που δεν έχει σύνορα, σε μια Ευρώπη που σταματάει να παίζει κρυφτό με την πρόοδο. Στην Ελλάδα, το Volt έχει 250 μέλη, ετοιμάζεται να κατέβει στις επόμενες εθνικές εκλογές και έχει δύο συμπροέδρους, πάντα διαφορετικού φύλου – by rule. Ναι, υποχρεωτικά. Και αυτό λέγεται συμπερίληψη με μηχανισμό.
View this post on Instagram
“Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Χρειαζόμαστε restart”
Η Ηλέκτρα δεν ήρθε να παίξει το πολιτικό παιχνίδι όπως το ξέραμε. Δηλώνει ευθέως ότι η Ελλάδα είναι βουτηγμένη στην τοξικότητα και στην ανυπαρξία ουσιαστικής δικαιοσύνης. Το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα Τέμπη, οι καθυστερήσεις δεκαετιών στις αποφάσεις, όλα την οδηγούν να μιλάει για ψηφιοποίηση της δικαιοσύνης, διαδικτυακές δίκες, ένα σύστημα που δε σε κάνει να γεράσεις πριν δικαιωθείς. Το Volt βγαίνει μπροστά με ατζέντα: οικονομία, δικαιοσύνη, τεχνολογία. Όχι άλλα μνημεία πελατειακού κράτους, όχι άλλοι “πολιτικοί της καριέρας”.
“Μου είπαν να κρύψω ότι είμαι τρανς. Γελάω”
Η Ηλέκτρα δε φτιάχνει branding πάνω στην ταυτότητά της, αλλά δεν πρόκειται να την κρύψει κιόλας. Όπως λέει: «Δεν είναι κάτι περίεργο. Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να μου πουν μπράβο – αλλά ούτε και κάτι για το οποίο πρέπει να με διώχνουν». Ανοιχτά τρανς, πανσέξουαλ, και ναι, με το θάρρος να πει ότι έχει βιώσει απόρριψη από ανθρώπους που «δεν τη βλέπουν ως γυναίκα». Αλλά δεν ζητάει την αποδοχή σου. Ζητάει ισότιμο χώρο. Και τον διεκδικεί.
“Ο Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο”
Η πολιτική κατά την ίδια είναι γεμάτη ανέμπνευστες φιγούρες: «Ο Ανδρουλάκης είναι παλιός, ο Κουτσούμπας αρχαίος, η Ζωή το εκμεταλλεύεται, η Λατινοπούλου υποκρίνεται». Και για τον Κασσελάκη; «Φιλελεύθερος» – κι αυτό δεν είναι κομπλιμέντο. Το Volt δηλώνει ότι δεν κάνει τοξική αντιπολίτευση και δεν προσπαθεί να κερδίσει φωνάζοντας ποιος τα έκανε χειρότερα, αλλά δείχνοντας τι μπορεί να αλλάξει.
Όχι “τρανς πολιτικός”. Πολιτικός. Τελεία.
Η Δόχτση δε θέλει να μπει σε κουτάκια τύπου “το κόμμα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας”. Το Volt είναι για όλους, με καθαρές θέσεις σε μεταναστευτικό, κοινωνικά δικαιώματα, ισότητα, τεκνοθεσία, παρένθετη μητρότητα. Δεν ντρέπεται να είναι διαφορετική, αλλά ούτε αφήνει τη διαφορετικότητά της να την περιορίζει. Αντί να παίζει άμυνα, παίζει επίθεση. Και μάλιστα με πρόγραμμα.
Και τώρα; Τώρα θα δούμε αν η Ελλάδα είναι έτοιμη για κάτι που δεν έχει ξαναδεί. Όχι επειδή «είναι τρανς». Αλλά επειδή είναι νέα, διαφορετική, πολιτικοποιημένη, και δε ζητάει καμία άδεια για να υπάρξει. Η Ηλέκτρα δεν είναι το “σύμβολο προόδου” που κρατάς για το Pride και ξεχνάς στις εκλογές. Είναι η υπενθύμιση ότι η πολιτική μπορεί να έχει νέα πρόσωπα. Και ότι αν δε χωράς στο παλιό πολιτικό σύστημα, μπορείς απλώς να φτιάξεις καινούργιο.
