Έχεις ακούσει κατά καιρούς τη φράση της Ράνιας από τους Single ότι “οι νέες αρχές είναι πάντα δύσκολες”. Και πώς να μην είναι άλλωστε, όταν στη γενιά μας κάνουμε τόσο συχνά νέες αρχές; Ο καθένας μας κάνει και διαφορετική νέα αρχή: άλλος γιατί έγινε αναγκαστικά, άλλος γιατί έχει μάθει να μη βολεύεται, άλλος πάλι για την εμπειρία… και πάει λέγοντας. Σημασία δεν έχει απαραίτητα για ποιους λόγους γίνονται οι αλλαγές, αλλά να γίνονται όταν κρίνεται απαραίτητο.

Ξέρω, δεν είναι εύκολο να πάρεις μια τέτοια απόφαση. Αλλά βρε παιδί μου, μη μικραίνεις για να χωρέσεις κάπου ή σε μια κατάσταση. Και να ξέρεις, δε στα λέω εκ του ασφαλούς αυτά εδώ. Θέλει δύναμη ψυχής να φύγεις από κάποιον άνθρωπο που δε σου φέρεται καλά, που δεν είναι αυτό που φανταζόσουν, που έπαψε αγάπη να θυμίζει. Θέλει επίσης δύναμη ψυχής να πεις ότι θα μαζέψεις ό,τι έχεις και δεν έχεις και θα χτίσεις μια νέα ζωή κάπου αλλού: στην πόλη που πάντα ήθελες να γνωρίσεις, στη χώρα που θέλεις να εξερευνήσεις ή ίσως και στην ήπειρο που κάτι σε τραβάει προς τα εκεί.

Μη σε νοιάζει αν τώρα δεν είναι οι συνθήκες κατάλληλες. Ποτέ δε θα είναι. Τις συνθήκες εσύ κι εγώ τις δημιουργούμε και τις προσαρμόζουμε, για να ταιριάζουν και αυτές και εμείς μέσα σε αυτές. Τόλμησε. Αυτά που θα χάσεις θα είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με αυτά που χάνεις καθημερινά και σε τρώει το μέσα σου. Οι άνθρωποι δεν είμαστε δέντρα. Μπορούμε να μετακινηθούμε προς όποια κατεύθυνση θελήσουμε. Τη ζωή σου την ορίζεις εσύ και της δίνεις τους κανόνες που σε εξυπηρετούν σε κάθε περίπτωση.

Να φροντίσεις να ζήσεις γεμάτος/η εφόδια και αναμνήσεις και δίχως να σε απασχολεί η γνώμη των άλλων. Ζεις για σένα. Δεν είσαι υποχρεωμένος/η να μένεις σε καταστάσεις που πλέον δε σου κάνουν. Δε γίνεται να περνάς τις μέρες σου με άτομα που σου κλέβουν τη σπίθα και την όρεξη για ζωή. Δε γίνεται οι επιθυμίες και τα όνειρά σου να έρχονται δεύτερα – και πολλές φορές και τρίτα και τέταρτα. Έχεις πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι κομπάρσου.

Ίσως το πλάνο που είχες μοιραστεί με έναν άλλο άνθρωπο να μην είναι τελικά αυτό που θέλεις. Άλλαξέ το και φύγε. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ακόμα και αν το τραπεζικό σου υπόλοιπο θυμίζει θερμοκρασία στο Βόρειο Πόλο, πάρε το ρίσκο. Καλύτερα να χρωστάς δανεικά σε φίλους και συγγενείς παρά να αφήσεις την ευκαιρία να χαθεί. Καλά, δεν το συζητάω καν στην περίπτωση που κάποιος/α δε σου φέρεται όπως σου αρμόζει. Εκεί έχεις φύγει χθες. Τι κι αν μετακόμισες για χάρη του/της, τι κι αν μένατε σε δικό του/της χώρο. Φυσικά δεν είναι τόσο εύκολο όσο το διαβάζεις, και το καταλαβαίνω απόλυτα.

Πάρε ρίσκα. Μη συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από την ευτυχία σου, όπου κι αν είναι αυτή. Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που δε σου βγήκε. Μπορεί να κερδίσεις, δεν το ξέρεις. Αν όμως δεν το προσπαθήσεις, έχεις χάσει πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι. Πάρε τη βαλίτσα σου, γέμισέ τη με λίγα ρούχα και λίγα πράγματα, πάρε όποιο μεταφορικό μέσο σε βολεύει και φύγε. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου και δες ποιο μέρος σε ελκύει. Υπάρχει λόγος. Το υποσυνείδητό σου το ξέρει. Καιρός να το μάθει και το συνειδητό.

Μην τις φοβάσαι τις αλλαγές. Η στασιμότητα να σε τρομάζει. Η αλλαγή σημαίνει εξέλιξη, όνειρα που παίρνουν μορφή, νέες εμπειρίες. Αν διστάσεις, θα μαραζώσεις και θα ζήσεις σε κάτι που αργά ή γρήγορα η ίδια η ζωή θα σε απομακρύνει – για το καλό σου, με τρόπο όμως πιο βίαιο. Ζήσε όπως θέλεις και μη σκέφτεσαι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό.

Δεν είναι απεριόριστη η ζωή σου. Μπορούν όμως οι αναμνήσεις σου και όσα έχεις ζήσει να είναι απεριόριστα. Φύγε, μετακόμισε, άλλαξε και ζήσε. Σήμερα. Το χθες πέρασε και το αύριο δεν είναι δεδομένο.

Συντάκτης: Βάσω Μανταλιά
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη